Πολυεθνικοί γκάνγκστερ

Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες της οικονομίας, τα χρηματοδοτικά προβλήματα του κράτους, των Τραπεζών τα βάρη ή την περιορισμένη πρόσβαση των μικρών παραγωγών στο χρηματοοικονομικό σύστημα.
Και είναι έτοιμοι να κατανοήσουν τις πολλές καθυστερήσεις ή τις μεταθέσεις πληρωμών και να αποδεχθούν συμβιβασμούς και ρυθμίσεις που σε άλλες συνθήκες δεν θα συζητούσαν
.
Ωστόσο υπάρχουν ορισμένοι διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι, οι οποίοι εκμεταλλεύονται ή καλύτερα καταχρώνται τη δεσπόζουσα θέση τους στην ελληνική αγορά και ενεργούν κατά τρόπο εμπορικά ανήθικο και απολύτως εξουθενωτικό για τα πιο αδύναμα τμήματα της εγχώριας παραγωγικής αλυσίδας.

Εχει παρατηρηθεί το τελευταίο διάστημα ότι μεγάλες πολυεθνικές αλυσίδες δρουν εντελώς αποικιοκρατικά απέναντι στους προμηθευτές τους.

Ειδικά απέναντι στους μικρότερους, στους ασθενέστερους και μη διαθέτοντες διαπραγματευτική ισχύ, η συμπεριφορά τους είναι απολύτως απαξιωτική, σχεδόν καταδικαστική.

Παρ' ότι διαθέτουν ρευστότητα, καθώς πληρώνονται τοις μετρητοίς και δεν αντιμετωπίζουν χρηματοδοτικά προβλήματα λόγω της σύνδεσής τους με τις μητροπολιτικές χρηματαγορές, μεταθέτουν συνεχώς τις πληρωμές τους, εφευρίσκουν χρεώσεις δαπανών προώθησης και άλλα βάρη, φορτώνοντας με κόστος τους προμηθευτές - συνεργάτες τους και τους εξουθενώνουν, τους στραγγαλίζουν, τους φέρνουν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Η αγορά βοά, οι αγωγές απελπισμένων μικροπαραγωγών τρέχουν στα αστικά δικαστήρια, αλλά οι εξ Εσπερίας πολυεθνικοί όμιλοι, δεν πτοούνται. Επιμένουν στο ξεζούμισμα, γίνονται ολοένα και πιο επιθετικοί, δεν έχουν αίσθηση συμμετοχής και ευθύνης, ιδιαίτερα οι εκκινούντες από τη Γαλλία φανερώνουν πρόσωπο κυνικό και αποτρόπαιο, δεν νιώθουν καμία υποχρέωση σε μια οικονομία και σε μια αγορά που τους προίκισε με υπερκέρδη τα πολλά τελευταία χρόνια.

Είναι η στάση τους ενδεικτική των αποικιοκρατικών αντιλήψεων και των άθλιων εμπορικών ηθών που επικρατούν σε ορισμένες από τις μητροπόλεις του καπιταλισμού, φανερώνοντας σε εμάς εδώ ότι καθετί ξένο και υποτίθεται προηγμένο δεν σημαίνει αναγκαστικά και οικονομικά αποτελεσματικό.

Με άλλα λόγια ορισμένες πολυεθνικές αλυσίδες λιανικού εμπορίου είναι επιεικώς απαράδεκτες.

Οφείλουν να αλλάξουν στάση και συμπεριφορά το ταχύτερο . Φιλοξενούμενοι είναι. Να αποδεχθούν έστω τις ιδιαίτερες συνθήκες και τουλάχιστον να αρχίσουν να τηρούν τα συμπεφωνημένα.

Αλλιώς είναι επιβεβλημένη η κινητοποίηση των αρχών, αλλά και του καταναλωτικού κοινού απέναντι σε αυτούς τους πολυεθνικούς γκάνγκστερ του εμπορίου.
http://www.tovima.gr/Αντώνης Καρακούσης