Ένας Αμερικανός οικονομολόγος έλεγε κάποτε ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι σαν την δίαιτα…Τα πρώτα 3-4 κιλά χάνονται εύκολα, αλλά μετά «φτύνεις αίμα».
Υπ αυτή την αλληγορική διάσταση, θα μπορούσα να δώ τον συσχετισμό μεταξύ του ελληνικού χρέους και της…μεσογειακής διατροφής που πάλι ανέσυρε στην γνωστή χιλιοπαιγμένη κασέτα, ο πρωθυπουργός.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ωστόσο, ότι οι ξένοι επιτηρητές συμμερίζονται, έστω και στο ελάχιστο τις νοηματικές υπερβάσεις του Γιώργου Παπανδρέου
. Κι ούτε έχουν καμία διάθεση να σπαζοκεφαλιάσουν για να καταλάβουν πώς πρωθυπουργός χώρας υπό χρεωκοπία, αναζητεί την διέξοδο από την κρίση, αναπτύσσοντας στους υπουργούς του το μοντέλο του ψηφιακού σχολείου, της πράσινης ανάπτυξης και της διαρκούς καινοτομίας…
Αμφιβάλλω επίσης αν οι κομισσάριοι της τροίκας, την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία έχουν ξεμείνει από γάζες, μπαίνουν στον κόπο να παρακολουθήσουν τις οραματικές εξαγγελίες της κυρίας Μπιρμπίλη, για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου, την αναμόρφωση του κέντρου της Θεσσαλονίκης, την ανάπλαση του Φαληρικού Δέλτα και τα υπόλοιπα projects υψηλής αρχιτεκτονικής αισθητικής.
Ενας χρόνος μνημονιακής διακυβέρνησης κοντεύει να συμπληρωθεί και ασφαλώς οι άνθρωποι της τρόικας έχουν εξοικειωθεί με τις χαριτωμένες ιδιορυθμίες, τόσο του Ελληνα πρωθυπουργού, όσο και της «πράσινης υπουργού του γυμναστηρίου». Μόνο που οι εκπλήξεις στην Ελλάδα του Γιώργου δεν σταματούν ποτέ.
Ετσι λοιπόν, μετά το πρώτο…προεξοφλημένο μούδιασμα από την εκτός τόπου και χρόνου παρέμβαση του κυρίου Παπανδρέου στο προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο ήρθε ως ισχυρό σόκ το παιδαριώδες «πόνημα» Παπακωσταντίνου υπό τον βαρύγδουπο τίτλο, «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-15». Το απόλυτο μνημείο δηλαδή, αυθαίρετης λογιστικής με τις μονάδες του ΑΕΠ και τα αντίστοιχα δις των ευρώ, να προσθαφαιρούνται σε 62 σελίδες ενός ευφάνταστου ευχολογίου δράσεων και «αναδιαρθρώσεων».
Δυστυχώς και να θέλει κάποιος να διαβάσει σοβαρά την έκθεση ιδεών του υπουργού οικονομικών δεν μπορεί. Γιατί είναι από την αρχή έως το τέλος εκτός θέματος.
Χωρίς να εξηγεί πουθενά το «πώς», « από που» και «γιατί», αναλώνεται σε μία πρωτόγονη αριθμητική του τύπου «τρείς το λάδι, τρείς το ξύδι, έξι το λαδόξυδο». Με βάση και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των πραγματικών αριθμητικών επιδόσεων του κ. Παπακωσταντίνου, το εμπνευσμένο σχέδιο «εξόδου από την κρίση» είναι κατευθείαν για το καλάθι των αχρήστων. Και εκεί θα το στείλουν από αύριο οι διεθνείς αγορές…
Δεν αξίζει να αναφερθούμε στην παράθεση ανακριβών στοιχείων για τους ρυθμούς ανάπτυξης ή την ανεργία. Ούτε βεβαίως στους κωμικούς ισχυρισμούς ότι… «η ανάκαμψη έχει αρχίσει».
Πιο σοβαρό κρούσμα «ελαφρότητας» είναι ότι προβάλλονται δράσεις εντός του 2011, π.χ. στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων, που εξ ορισμού δεν μπορούν να προκύψουν. Και όχι επειδή έχει αντίθετη γνώμη ο…κάθε Φωτόπουλος, αλλά επειδή οι ρυθμοί με τους οποίους κινείται αυτή η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τις χρόνιες αγκυλώσεις της ελληνικής δημόσιας δίοικησης, καθιστούν το εγχείρημα αδύνατο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία λοιπόν, ότι ο κ. Παπανδρέου θα κριθεί τον Ιούνιο ανεξεταστέος. Εκτός κι αν έχει ήδη αποφασίσει να…αποδράσει μέσω εκλογών.
*Δημοσιεύεται στον “Τύπο της Κυριακής”
http://www.antinews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου