Τα πράγματα είναι όπως φαίνεται και πάλι οριακά.
Η δημοσιονομική προσαρμογή έχει κολλήσει, η επίδραση των οριζόντιων μέτρων του περασμένου Μαΐου εξαντλήθηκε και το επόμενο βήμα των διαρθρωτικών και μεταρρυθμιστικών μέτρων, που υποτίθεται θα στήριζε την απαιτούμενη μείωση των ελλειμμάτων και θα ενίσχυε την ανάπτυξη, παραμένει μετέωρο.
Η κυβέρνηση δεν έχει εμπεδώσει την ανάγκη προώθησής τους, ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είναι καταπονημένος, φυσικά και πολιτικά, προδόθηκε
σε μεγάλο βαθμό από τα επιλεγέντα μέτρα, το αποτέλεσμα των οποίων δεν ήταν το αναμενόμενο.
Η μεγάλη ύφεση που προκάλεσαν, ξεπέρασε τις προβλέψεις και αναίρεσε την προσδοκώμενη εισπρακτική δυνατότητα των μέτρων.
Ενα χρόνο μετά από την ψήφισή του, το μνημόνιο μοιάζει να χρειάζεται ενέσεις νέων μέτρων για να λειτουργήσει και όπως όλα δείχνουν δεν θα αποφευχθούν δυναμικές παρεμβάσεις στον πυρήνα των κρατικών δαπανών.
Ηδη η τρόικα πιέζει γι' αυτά, απειλή μη καταβολής της επόμενης δόσης του Ιουνίου έχει ενεργοποιηθεί και η κυβέρνηση Παπανδρέου καλείται και πάλι να λάβει επώδυνες αποφάσεις, πριν καλά - καλά απορροφήσει τις προηγούμενες.
Αυτό είναι και το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα της παρούσης περιόδου.
Ο κ. Παπανδρέου γνωρίζει ότι το κόμμα του έχει απωλέσει σε μεγάλο βαθμό την υπεροχή που εξασφάλισε στις εκλογές του 2009, το πολιτικό πλεονέκτημα που προέκυψε από την κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή τείνει να χαθεί αν δεν έχει ήδη χαθεί, το πολιτικό προσωπικό είναι εξουθενωμένο, χάνει συνεχώς επιχειρήματα και διάθεση και το σοβαρότερο, απειλείται, στην περίπτωση υιοθέτησης νέων μέτρων της αυτής κοπής, να βρεθεί στα Τάρταρα, χωρίς υπερασπιστές και χωρίς συμμάχους.
Μέχρι τώρα διασώζεται επειδή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει το σοκ της ήττας του 2009 και επειδή η κοινή γνώμη παρ' ότι οργισμένη και επιθετική δεν βρίσκει εναλλακτική έκφραση, ικανή να την καλύψει και να της προσφέρει βεβαιότητα και ασφάλεια.
Ωστόσο τίποτε δεν εγγυάται ότι κάποια στιγμή δεν θα μορφοποιηθεί μια εναλλακτική πρόταση πέρα από τα συστημικά κόμματα και από εκείνα της Αριστεράς, που επίσης δεν μοιάζουν ικανά να συνεγείρουν και να κερδίσουν τα πλήθη.
Με άλλα λόγια ο κ. Παπανδρέου κερδίζει κάποιο χρόνο επειδή οι επίσημες αντιπολιτευτικές δυνάμεις επίσης δεν πείθουν την κοινωνία, αλλά αυτός ο χρόνος δεν είναι άπειρος. Ισως να περιορίζεται σε λίγους μήνες, στη διάρκεια των οποίων θα πρέπει να αντιδράσει.
Να διαμορφώσει σαφές σχέδιο ολοκληρωμένων παρεμβάσεων στην οικονομία, την εφαρμογή και υποστήριξη του οποίου είναι απαραίτητο να αναλάβει ομάδα διακεκριμένων στελεχών, ικανών να δράσουν με πίστη, αποφασιστικότητα και ταχύτητα.
Με την ελπίδα ότι το καλοκαίρι ο τουρισμός θα ανακάμψει σημαντικά, θα δημιουργήσει περιβάλλον αυξημένης δραστηριότητας και ενισχυμένης ρευστότητας από το εξωτερικό. Κάτι που αν επιβεβαιωθεί είναι πιθανώς να μεταβάλει τις διαθέσεις, να βελτιώσει τις προσδοκίες και να επιτρέψει την κινητοποίηση επενδυτικών κεφαλαίων από το φθινόπωρο.
Αρα ο κ. Παπανδρέου δεν έχει πολλές επιλογές. Είναι υποχρεωμένος να αναλάβει το βάρος των επιπρόσθετων μέτρων ώστε να διατηρήσει ενεργό το δανειοδοτικό πρόγραμμα του μνημονίου και να κερδίσει χρόνο μέχρι το φθινόπωρο, ελπίζοντας ότι οι υφεσιακές συνθήκες, προϊόντος του χρόνου, θα αμβλύνονται και η κοινή γνώμη θα αρχίσει να προσδοκά ότι μπορεί να φανεί φως στο βάθος του τούνελ.
Ολα δείχνουν ότι επιλέγει αυτή τη λύση αντί μιας τυφλής πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Μένει να αποδειχθεί αν θα αντέξει κι αν οι συνθήκες θα τον ευνοήσουν.
akarakousis@dolnet.gr
http://www.tovima.gr/
Η δημοσιονομική προσαρμογή έχει κολλήσει, η επίδραση των οριζόντιων μέτρων του περασμένου Μαΐου εξαντλήθηκε και το επόμενο βήμα των διαρθρωτικών και μεταρρυθμιστικών μέτρων, που υποτίθεται θα στήριζε την απαιτούμενη μείωση των ελλειμμάτων και θα ενίσχυε την ανάπτυξη, παραμένει μετέωρο.
Η κυβέρνηση δεν έχει εμπεδώσει την ανάγκη προώθησής τους, ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είναι καταπονημένος, φυσικά και πολιτικά, προδόθηκε
σε μεγάλο βαθμό από τα επιλεγέντα μέτρα, το αποτέλεσμα των οποίων δεν ήταν το αναμενόμενο.
Η μεγάλη ύφεση που προκάλεσαν, ξεπέρασε τις προβλέψεις και αναίρεσε την προσδοκώμενη εισπρακτική δυνατότητα των μέτρων.
Ενα χρόνο μετά από την ψήφισή του, το μνημόνιο μοιάζει να χρειάζεται ενέσεις νέων μέτρων για να λειτουργήσει και όπως όλα δείχνουν δεν θα αποφευχθούν δυναμικές παρεμβάσεις στον πυρήνα των κρατικών δαπανών.
Ηδη η τρόικα πιέζει γι' αυτά, απειλή μη καταβολής της επόμενης δόσης του Ιουνίου έχει ενεργοποιηθεί και η κυβέρνηση Παπανδρέου καλείται και πάλι να λάβει επώδυνες αποφάσεις, πριν καλά - καλά απορροφήσει τις προηγούμενες.
Αυτό είναι και το μεγάλο πολιτικό πρόβλημα της παρούσης περιόδου.
Ο κ. Παπανδρέου γνωρίζει ότι το κόμμα του έχει απωλέσει σε μεγάλο βαθμό την υπεροχή που εξασφάλισε στις εκλογές του 2009, το πολιτικό πλεονέκτημα που προέκυψε από την κατάρρευση της κυβέρνησης Καραμανλή τείνει να χαθεί αν δεν έχει ήδη χαθεί, το πολιτικό προσωπικό είναι εξουθενωμένο, χάνει συνεχώς επιχειρήματα και διάθεση και το σοβαρότερο, απειλείται, στην περίπτωση υιοθέτησης νέων μέτρων της αυτής κοπής, να βρεθεί στα Τάρταρα, χωρίς υπερασπιστές και χωρίς συμμάχους.
Μέχρι τώρα διασώζεται επειδή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει το σοκ της ήττας του 2009 και επειδή η κοινή γνώμη παρ' ότι οργισμένη και επιθετική δεν βρίσκει εναλλακτική έκφραση, ικανή να την καλύψει και να της προσφέρει βεβαιότητα και ασφάλεια.
Ωστόσο τίποτε δεν εγγυάται ότι κάποια στιγμή δεν θα μορφοποιηθεί μια εναλλακτική πρόταση πέρα από τα συστημικά κόμματα και από εκείνα της Αριστεράς, που επίσης δεν μοιάζουν ικανά να συνεγείρουν και να κερδίσουν τα πλήθη.
Με άλλα λόγια ο κ. Παπανδρέου κερδίζει κάποιο χρόνο επειδή οι επίσημες αντιπολιτευτικές δυνάμεις επίσης δεν πείθουν την κοινωνία, αλλά αυτός ο χρόνος δεν είναι άπειρος. Ισως να περιορίζεται σε λίγους μήνες, στη διάρκεια των οποίων θα πρέπει να αντιδράσει.
Να διαμορφώσει σαφές σχέδιο ολοκληρωμένων παρεμβάσεων στην οικονομία, την εφαρμογή και υποστήριξη του οποίου είναι απαραίτητο να αναλάβει ομάδα διακεκριμένων στελεχών, ικανών να δράσουν με πίστη, αποφασιστικότητα και ταχύτητα.
Με την ελπίδα ότι το καλοκαίρι ο τουρισμός θα ανακάμψει σημαντικά, θα δημιουργήσει περιβάλλον αυξημένης δραστηριότητας και ενισχυμένης ρευστότητας από το εξωτερικό. Κάτι που αν επιβεβαιωθεί είναι πιθανώς να μεταβάλει τις διαθέσεις, να βελτιώσει τις προσδοκίες και να επιτρέψει την κινητοποίηση επενδυτικών κεφαλαίων από το φθινόπωρο.
Αρα ο κ. Παπανδρέου δεν έχει πολλές επιλογές. Είναι υποχρεωμένος να αναλάβει το βάρος των επιπρόσθετων μέτρων ώστε να διατηρήσει ενεργό το δανειοδοτικό πρόγραμμα του μνημονίου και να κερδίσει χρόνο μέχρι το φθινόπωρο, ελπίζοντας ότι οι υφεσιακές συνθήκες, προϊόντος του χρόνου, θα αμβλύνονται και η κοινή γνώμη θα αρχίσει να προσδοκά ότι μπορεί να φανεί φως στο βάθος του τούνελ.
Ολα δείχνουν ότι επιλέγει αυτή τη λύση αντί μιας τυφλής πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Μένει να αποδειχθεί αν θα αντέξει κι αν οι συνθήκες θα τον ευνοήσουν.
akarakousis@dolnet.gr
http://www.tovima.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου