ZEZA ZHKOY Η οικονομία έχει σταματήσει. Ομως, η πολιτική έχει ανοίξει. Η φετινή άνοιξη είναι η στιγμή του Αντώνη Σαμαρά. Πέρυσι την άνοιξη, φρέσκος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ο Αντώνης έπαιξε μια ζαριά. Ψήφισε «όχι» στο Μνημόνιο, κόντρα στις πιέσεις του ξένου παράγοντα, του επιχειρηματικού κατεστημένου κι ενός μέρους της παράταξής του. Φέτος, ο Σαμαράς θα ξαναπεί ένα δεύτερο «όχι» στο δρομολογούμενο νέο Μνημόνιο. Επί της ουσίας, πρόκειται για μια οδυνηρή αποτυχία του Μνημονίου εις βάρος του ελληνικού λαού. Και τώρα η Αθήνα χρειάζεται έκτακτη χρηματοδότηση για να μην κηρύξει στάση πληρωμών και αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους με γερμανική εγγύηση.
Τώρα απαιτείται μια νέα «διάσωση» –και νέο Mνημόνιο– καθώς και άλλες αναλόγως βαριές δεσμεύσεις για την αναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους. Συναγερμός έχει σημάνει στη Ν.Δ., καθώς στο γαλάζιο επιτελείο εκτιμούν ότι ίσως ανοίξει και ο δρόμος για πρόωρες κάλπες. Η αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει την κυβέρνηση Παπανδρέου για «ανευθυνότητα» και «μυστικές συνεννοήσεις», ενώ ζητεί άμεση ενημέρωση για τη συνάντηση στο Λουξεμβούργο. Στην περίπτωση, πάντως, που η κυβέρνηση επιδιώξει να εγκριθεί το νέο Mνημόνιο ή η επέκταση του ισχύοντος, υπό την προϋπόθεση επιβολής νέων μέτρων, από 180 βουλευτές στη Βουλή, θα το καταψηφίσει. Το μοναδικό «παράθυρο» που αφήνουν ανοιχτό για συναινετικές κινήσεις είναι να αλλάξει η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης προς την κατεύθυνση που θα υποδεικνύει η γαλάζια πρόταση που θα παρουσιαστεί στο Ζάππειο μεθαύριο Πέμπτη.
Καθώς το Μνημόνιο πάει να γίνει η ταφόπλακα της οικονομίας, το ζητούμενο είναι τα πολιτικά ανακλαστικά της κοινωνίας. Η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων δώδεκα μηνών τα θυσίασε όλα προκειμένου να πιάσουμε τους δήθεν στόχους του Μνημονίου. Τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα και τους συνταξιούχους, που έφαγαν στο κεφάλι τις περικοπές. Την πραγματική οικονομία, που έκανε βουτιά στο κενό. Τον ιδιωτικό τομέα, όπου έχουμε λουκέτα και απολύσεις. Αυτό ήταν το τίμημα. Ομως, αυτό που ενδιαφέρει την ελληνική κοινή γνώμη είναι μια πολιτική που εδώ και πολύ καιρό έχει ταυτότητα: μεταρρύθμιση παντού. Και αυτό αδυνατεί να το υλοποιήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι Γερμανοί το έχουν συνειδητοποιήσει και επιδιώκουν τώρα την παραίτηση αυτής της κυβέρνησης.
Το έλλειμμα της κυβερνήσεως είναι απλούστατα βαθιά πολιτικό. Ανίκανη η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της οικονομικής συγκυρίας με όρους πολιτικούς, καταφεύγει σε αρχέτυπες μορφές σύγκρουσης, κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία ψευδώς για κακοδιαχείριση εξωπραγματικών διαστάσεων. Και ο Αντώνης Σαμαράς επικρίνεται κακώς, διότι δεν στηρίζει τις κυβερνητικές πολιτικές.
Η συνταγή που επιβλήθηκε βυθίζει τη χώρα σε ύφεση και, μάλιστα, σε μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που προβλεπόταν. Η ύφεση αυξάνει το βάρος του χρέους. Ως εκ τούτου, η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει στις αγορές για δανεισμό, κάτι που ήταν εξαρχής ο βασικός στόχος της προσπάθειας. Ετσι προκύπτει ένα «καθοδικό σπιράλ», το οποίο επιδεινώνεται και από την περιορισμένη απόδοση της δημοσιονομικής προσαρμογής (το έλλειμμα του 2010 αποδεικνύεται αρκετά υψηλότερο από το αναμενόμενο) αλλά και από την ουσιαστική ανακοπή των μεταρρυθμίσεων. Ο Αντώνης Σαμαράς και ιδεολογία διαθέτει και την έχει δηλώσει, προτείνοντας συγκεκριμένες θεσμικές αλλαγές και χειροπιαστή πολιτική πρακτική. Και δικαιώνεται στη σωστή «στρατηγική κατά του Μνημονίου», την οποία έχει χαράξει ο ίδιος!
Υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, η Ν.Δ. καταψήφισε το Μνημόνιο και πρότεινε τη μόνη εναλλακτική λύση: Να βγούμε από την κρίση με προτεραιότητα στην ανάκαμψη της οικονομίας άμεσα, στην ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα και στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Δεν είναι δυνατόν να βουλιάζει στα χρέη μια χώρα που διαθέτει τεράστιους αναξιοποίητους πόρους! Οσοι βιάστηκαν να ψηφίσουν τη «σωτηρία» της Ελλάδας, τι ακριβώς μας λένε σήμερα; Οτι το Μνημόνιο δεν εφαρμόζεται!
…Αποδείχτηκε, όμως, ότι το Μνημόνιο δεν σώζει την Ελλάδα. Τη βυθίζει σε πολύ βαθιά ύφεση. Αρα τα ελλείμματα αυξάνονται. Αρα θα χρειαστούν κι άλλα, σκληρότερα μέτρα. Τα οποία δεν τα αντέχουν ούτε η οικονομία ούτε η κοινωνία… Ετσι, αντί να κοπάσουν οι φήμες περί χρεοκοπίας μετά την ψήφιση του Μνημονίου, εντάθηκαν. Η υποτιθέμενη «σωτηρία» προοιωνίζεται ακόμα μεγαλύτερη… καθίζηση σε φαύλο κύκλο ύφεσης - επίμονων ελλειμμάτων - μεγαλύτερου χρέους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/news/economyinteragor_2SubCategorie&xml/&aspKath/economy&fdate=10/05/2011
Τώρα απαιτείται μια νέα «διάσωση» –και νέο Mνημόνιο– καθώς και άλλες αναλόγως βαριές δεσμεύσεις για την αναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους. Συναγερμός έχει σημάνει στη Ν.Δ., καθώς στο γαλάζιο επιτελείο εκτιμούν ότι ίσως ανοίξει και ο δρόμος για πρόωρες κάλπες. Η αξιωματική αντιπολίτευση καταγγέλλει την κυβέρνηση Παπανδρέου για «ανευθυνότητα» και «μυστικές συνεννοήσεις», ενώ ζητεί άμεση ενημέρωση για τη συνάντηση στο Λουξεμβούργο. Στην περίπτωση, πάντως, που η κυβέρνηση επιδιώξει να εγκριθεί το νέο Mνημόνιο ή η επέκταση του ισχύοντος, υπό την προϋπόθεση επιβολής νέων μέτρων, από 180 βουλευτές στη Βουλή, θα το καταψηφίσει. Το μοναδικό «παράθυρο» που αφήνουν ανοιχτό για συναινετικές κινήσεις είναι να αλλάξει η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης προς την κατεύθυνση που θα υποδεικνύει η γαλάζια πρόταση που θα παρουσιαστεί στο Ζάππειο μεθαύριο Πέμπτη.
Καθώς το Μνημόνιο πάει να γίνει η ταφόπλακα της οικονομίας, το ζητούμενο είναι τα πολιτικά ανακλαστικά της κοινωνίας. Η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων δώδεκα μηνών τα θυσίασε όλα προκειμένου να πιάσουμε τους δήθεν στόχους του Μνημονίου. Τους μισθωτούς του δημόσιου τομέα και τους συνταξιούχους, που έφαγαν στο κεφάλι τις περικοπές. Την πραγματική οικονομία, που έκανε βουτιά στο κενό. Τον ιδιωτικό τομέα, όπου έχουμε λουκέτα και απολύσεις. Αυτό ήταν το τίμημα. Ομως, αυτό που ενδιαφέρει την ελληνική κοινή γνώμη είναι μια πολιτική που εδώ και πολύ καιρό έχει ταυτότητα: μεταρρύθμιση παντού. Και αυτό αδυνατεί να το υλοποιήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Οι Γερμανοί το έχουν συνειδητοποιήσει και επιδιώκουν τώρα την παραίτηση αυτής της κυβέρνησης.
Το έλλειμμα της κυβερνήσεως είναι απλούστατα βαθιά πολιτικό. Ανίκανη η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της οικονομικής συγκυρίας με όρους πολιτικούς, καταφεύγει σε αρχέτυπες μορφές σύγκρουσης, κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία ψευδώς για κακοδιαχείριση εξωπραγματικών διαστάσεων. Και ο Αντώνης Σαμαράς επικρίνεται κακώς, διότι δεν στηρίζει τις κυβερνητικές πολιτικές.
Η συνταγή που επιβλήθηκε βυθίζει τη χώρα σε ύφεση και, μάλιστα, σε μεγαλύτερη ύφεση από αυτήν που προβλεπόταν. Η ύφεση αυξάνει το βάρος του χρέους. Ως εκ τούτου, η χώρα δεν μπορεί να επιστρέψει στις αγορές για δανεισμό, κάτι που ήταν εξαρχής ο βασικός στόχος της προσπάθειας. Ετσι προκύπτει ένα «καθοδικό σπιράλ», το οποίο επιδεινώνεται και από την περιορισμένη απόδοση της δημοσιονομικής προσαρμογής (το έλλειμμα του 2010 αποδεικνύεται αρκετά υψηλότερο από το αναμενόμενο) αλλά και από την ουσιαστική ανακοπή των μεταρρυθμίσεων. Ο Αντώνης Σαμαράς και ιδεολογία διαθέτει και την έχει δηλώσει, προτείνοντας συγκεκριμένες θεσμικές αλλαγές και χειροπιαστή πολιτική πρακτική. Και δικαιώνεται στη σωστή «στρατηγική κατά του Μνημονίου», την οποία έχει χαράξει ο ίδιος!
Υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά, η Ν.Δ. καταψήφισε το Μνημόνιο και πρότεινε τη μόνη εναλλακτική λύση: Να βγούμε από την κρίση με προτεραιότητα στην ανάκαμψη της οικονομίας άμεσα, στην ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα και στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Δεν είναι δυνατόν να βουλιάζει στα χρέη μια χώρα που διαθέτει τεράστιους αναξιοποίητους πόρους! Οσοι βιάστηκαν να ψηφίσουν τη «σωτηρία» της Ελλάδας, τι ακριβώς μας λένε σήμερα; Οτι το Μνημόνιο δεν εφαρμόζεται!
…Αποδείχτηκε, όμως, ότι το Μνημόνιο δεν σώζει την Ελλάδα. Τη βυθίζει σε πολύ βαθιά ύφεση. Αρα τα ελλείμματα αυξάνονται. Αρα θα χρειαστούν κι άλλα, σκληρότερα μέτρα. Τα οποία δεν τα αντέχουν ούτε η οικονομία ούτε η κοινωνία… Ετσι, αντί να κοπάσουν οι φήμες περί χρεοκοπίας μετά την ψήφιση του Μνημονίου, εντάθηκαν. Η υποτιθέμενη «σωτηρία» προοιωνίζεται ακόμα μεγαλύτερη… καθίζηση σε φαύλο κύκλο ύφεσης - επίμονων ελλειμμάτων - μεγαλύτερου χρέους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/news/economyinteragor_2SubCategorie&xml/&aspKath/economy&fdate=10/05/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου