διεύθυνση επικοινωνίας delios2010@gmail.com

22 Μαΐ 2011

Σκληρά διλήμματα

Tου Αλεξη Παπαχελα
Θα το ξαναγράψω και ας γίνομαι κουραστικός. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σωθεί η πατρίδα μας σήμερα εκτός από τη μεγάλη εθνική συνεννόηση. Αντιλαμβάνομαι πως οι αυλικοί του ΠΑΣΟΚ σπείρουν τον πανικό και βλέπουν παντού συνωμοσίες αρπαγής της εξουσίας από τα χέρια του κ. Παπανδρέου. Επιμένουν πως «μπορούμε και μόνοι μας» αντιμετωπίζοντας τη συναίνεση σαν ένα παιχνίδι επίρριψης ευθυνών στον άλλον αν τα πράγματα φτάσουν σε αδιέξοδο. Οι ταλιμπάν της Ν.Δ. βλέπουν και αυτοί φαντάσματα και συνωμοσίες παντού και πιστεύουν πως «θέλουν να στερήσουν στον Αντώνη την πρωθυπουργία».
Για σταθείτε, βρε παιδιά, και σκεφθείτε λίγο ψύχραιμα για ποια πρωθυπουργία μιλάμε, σε ποια χώρα. Δεν βλέπετε ότι το έργο είναι πολύ μεγάλο για τις πλάτες του καθενός ξεχωριστά αλλά και όλων μας μαζί; Οποτε και αν γίνουν εκλογές, όποιος και αν κερδίσει, θα κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τους ίδιους δανειστές και εταίρους που θα βάλουν τους ίδιους όρους ως προϋπόθεση για τη στήριξή τους. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει παρά μόνο στον κόσμο της... Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων.
Είναι, ίσως, λογικό όταν βλέπεις το τσουνάμι να έρχεται να κοιτάς πρώτα να βολέψεις το σπίτι σου, τους δικούς σου ανθρώπους και να περιμένεις να περάσει. Αυτό κάνουν, για παράδειγμα, οι υπουργοί του κ. Παπανδρέου που τον εγκαταλείπουν και τον «αδειάζουν» καθώς βλέπουν το καράβι να βουλιάζει. «Τι θα πάθω δηλαδή;», έλεγε σημαντικός υπουργός: «Αν μείνω και κάνω αυτά που απαιτούνται τους επόμενους μήνες, θα καταστραφώ πολιτικά και δεν θα ξαναπάω στην περιφέρειά μου· αν πάλι με διώξει, έχω μια μικρή πιθανότητα επιβίωσης». Ωραίος τρόπος σκέψης, που δυστυχώς δεν είναι ασυνήθιστος...
Ο κ. Παπανδρέου έχει βουλιάξει στο δίλημμα «είτε χάνω το ΠΑΣΟΚ είτε ρισκάρω τη χρεοκοπία». Το πρωί μιλάει με τον Παπαδήμο και τον Παπακωνσταντίνου και του λένε πως «χάνουμε τις αγορές, είναι έξαλλη η τρόικα», το βράδυ με τον Πετσάλνικο και την Ξενογιαννακοπούλου που του λένε «πρόεδρε, χάνουμε το ΠΑΣΟΚ, ο κόσμος είναι στα κάγκελα». Και ο κ. Σαμαράς έχει όμως τα ίδια διλήμματα. Το πρωί τον παίρνει ο Γιουνκέρ, αλλά και άνθρωποι της αγοράς, και του λέει «κάντε κάτι, βάλτε πλάτη», το απόγευμα του λένε κάποιοι άλλοι «πρόεδρε, ούτε 30 δεν θα σε στήριζαν αν ψήφιζες τα μέτρα. Πρέπει να πάμε με τον κόσμο».
Είμαστε όμως σε μια πάρα πολύ κρίσιμη στιγμή για να έχουμε μπλέξει τόσο πολύ σε αυλές, ταλιμπάν, κομματικούς και προσωπικούς εγωισμούς. Είναι τρελό οι δανειστές μας να ζητούν συναίνεση, ενδεχομένως έπειτα από κυβερνητική εισήγηση, να ακούνε τα εξ αμάξης από την αντιπολίτευση και μετά και από την κυβέρνηση. Είναι έτοιμοι να μας δανείσουν άλλα 100 δισ. και να δώσουν την επιμήκυνση για τα πρώτα 110 δισ. Δεν είναι λογικό να θέλουν κάποια εχέγγυα και διαβεβαιώσεις, πρώτον, ότι ο κ. Παπανδρέου κάνει κουμάντο στην κυβέρνησή του και, δεύτερον, πως ο άνθρωπος που έχει σημαντικές πιθανότητες να τον διαδεχθεί θα στηρίξει και θα σεβαστεί τους όρους τους;
Η τραγωδία των Ελλήνων πολιτικών ηγετών είναι πως δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει μαγική λύση στο πρόβλημά τους. Οσο δειλιάζεις να απολύσεις 10.000 υπαλλήλους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα τόσο πιο σίγουρο κάνεις ότι θα αναγκασθείς σε λίγους μήνες να απολύσεις 100.000. Αν ο κ. Παπανδρέου δειλιάσει τις επόμενες ημέρες, κινδυνεύει να γίνει ο πρωθυπουργός της χρεοκοπίας. Αν ο κ. Σαμαράς δειλιάσει να στηρίξει μια εθνική συνεννόηση, κινδυνεύει να γίνει πρωθυπουργός αλλά ο πρωθυπουργός που θα μας πάει στη δραχμή. Σκληροί καιροί, σκληρά διλήμματα.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_22/05/2011_1295258

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου