Τι θέλουν οι άνθρωποι; Μια τόση δα «δεξιά Βάρκιζα» θέλουν, που λέει κι ο φίλος μου ο Παναγιώτης. Να παραδώσει τα όπλα ο Αντώνης και να αυτοχειριαστεί πολιτικά.
Είναι ένα σαραβαλιασμένο λεωφορείο μ’ όλους τους μνημονιακούς σκιντζήδες μέσα, που κατρακυλάει στην κατηφόρα με σπασμένα φρένα. Και του ζητάνε να τρέξει ν’ αρπαχτεί από την πόρτα και να πηδήξει κι αυτός μέσα, λίγο πριν φουντάρει η καθεστωτική μπακατέλα στο γκρεμό.
Ορισμένα μπετατζίδικα montblanc της βαριάς προόδου και ατζέντηδες των σκουπιδιαραίων, κάθονται όλοι μέρα με τον φακό και το υποδεκάμετρο
. Ψειρίζουν σαν τις μαϊμούδες το Ζάππειο 2 μπας και βρουν υπονοούμενο συναίνεσης στο μέγα θαύμα, που τσιμεντάρισε και φέτος το έλλειμμα στο 10%, εξακόντισε το χρέος και την ανεργία, ενώ η κοινωνία σύμπασα κάνει μακροβούτι στην ύφεση και στην κατάθλιψη.
Αυτοί, παίδες, δεν κάνουν ούτε για να βόσκουν πασχαλίτσες.
Θα σας πω όμως τον βασικό στόχο της καθεστωτικής παράγκας (μπετά, σίδερα, όπλα, ντιριντάχτα κι ενημέρωση): θέλουν όλες τις αλεπούδες κολοβές. Έτσι μετά θα παίξουν πάλι μόνοι, κυρίαρχοι κι ακαταδίωκτοι το «μετά την κρίση» παιχνίδι. Θέλουν να ελέγξουν την πτώση, θέλουν οι δουλειές να γίνονται όπως πριν. Σου λέει, έχει γούστο να τα εννοεί τα περί ευνομίας κι ισονομίας! Η θέση «στηρίζω ότι ωφελεί την Πατρίδα, κριτικάρω και πολεμάω θεσμικά ότι την βλάπτει», τους είναι ακατανόητη. Κυβέρνηση και διαπλοκή ένα πράγμα ζητάνε στην ουσία: συνενοχή. Ψωνίσανε από σβέρκο.
Αδέρφια, άμα συναινέσει στην φορομπηχτική, αντιαναπτυξιακή πολιτική τους, θα βάλω σκουλαρίκι και θα κάνω τατουάζ την μελαγχολική κυρία στο δεξί μου μπράτσο.
Στο ενδιάμεσο βέβαια, οι γνωστοί επιτήδειοι, θέλουν να «δαγκώσουν» τις ιδιωτικοποιήσεις, να πάρουν κοψοχρονιά τα φιλέτα και να τα εκμεταλλευτούν ή να τα μοσχοπουλήσουν. Να γίνει με τρόπο επωφελή γι’ αυτούς και χωρίς να πάρει είδηση η πραγματική οικονομία, η μείωση του ελλείμματος και του χρέους, οι Άνθρωποι του λαού. Μετά την λεηλασία, η σκύλευση. Ήδη στις επιλογές των Συμβούλων ή πως διάολο τους λένε, γίνεται του Κουτρούλη ο γάμος. Ποιος δουλεύει για ποιον. Οι ύαινες, αδέρφια, έχουν μπει στην αυλή μας.
Μου εξηγούσε, φίλος οικονομικάριος εκ των πλέον κωλοπετσωμένων, τι είναι τα περίφημα CDS. Ρε συ, τον έκοψα, αυτό είναι στοίχημα! Ακριβώς, μου λέει. Αντί να ποντάρουν γκανιάν, τρίδυμο κλπ, στον Αστραχάν, στην Αρτεμούλα και στην Ευχή της Μάνας – ναι, υπήρχε τέτοιο άλογο, σας ορκίζομαι στα μάτια της Έλλης και στην τιμή του Τσουκάτου – ποντάρουν ότι θα χρεωκοπήσει η χώρα. Ο δε τζίρος σ’ όλο τον πλανήτη αυτού του πράγματος είναι πολλαπλάσιος του ετήσιου πραγματικού προϊόντος της παγκόσμιας οικονομίας. Δηλαδή ότι πραγματικά παράγουν όλοι οι αγρότες, βιομήχανοι, βιοτέχνες, μεταλλωρύχοι, πετρελαιάδες του κόσμου, είναι υποπολλαπλάσιο της αεριτζίδικης αυτής μπίζνας. Ξέρουμε άραγε ποιοι είναι όλοι αυτοί που πραγματικά κατέχουν στα χέρια τους τα ελληνικά cds; Και δεν μιλάω παρακαλώ για τους αχυρανθρώπους, τις παρένθετες εταιρείες κλπ. Υπάρχουν κι Έλληνες; Ποιοί και τι είναι; Ποιοι ποντάρουν στην χρεωκοπία της Πατρίδας; Να το «συζητήσουμε» μαζί τους εκεί δεξιά ανεβαίνοντας την Μεσογείων. Στη γνωστή συνοικία. Θα βρούμε τοίχο γι’ αυτούς, ή έστω έξι γερά δέντρα.
Όμως, αδέρφια είμαι πολύ στεναχωρημένος. «Κι αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα», η άλλη μισή στον Ντομινίκ βρίσκεται. Άγριο πράγμα. Την μια να ξεκολλάς με κόπο απ‘ το πόδι σου τον Παπακωνσταντίνου, είχα ένα ζοχαδιακό γκριφόν που το ‘κανε αυτό, και να φωτογραφίζεσαι βγαίνοντας με την κυρά σου από Πόρσε Παναμέρα και τώρα να σου στέλνει φιλάκια ο «κακαράπης», που ΄λεγε η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, απ’ το απέναντι κελί. Ο παγκόσμιος σινιέ τοκογλυφικός «σοσιαλισμός» κρατάει την ανάσα του. Καλά ξεμπερδέματα, σύντροφε, και ποτέ, μα ποτέ, στο Ράϊκερς, μην σκύβεις για το σαπούνι. Πιάσε τοίχο
http://www.antinews.gr/2011/05/19/101647/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου