Καλή τύχη στους μετόχους των τραπεζών

Του Γιώργου Καισάριου
Για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει τα της Proton, “Οι τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας (Εθνική, Eurobank, Alpha, Πειραιώς) ενημέρωσαν την Τράπεζα της Ελλάδας ότι αποφάσισαν να ανταποκριθούν θετικά στην πρόταση της Τράπεζας Proton και να μετάσχουν στις πρωτοβουλίες που είναι αναγκαίες προκειμένου να δρομολογηθεί μια νέα περίοδος για την τράπεζα, με βάση ένα ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο και σε συνδυασμό με τις σημερινές διοικητικές αλλαγές στην Τράπεζα Proton.”
Εν ολίγοις, αναγκαστικά θα πρέπει να γίνουν μέτοχοι της τράπεζες θέλουν δεν θέλουν. Στο πλαίσιο αυτό, θα διοχετευτεί ρευστότητα στην τράπεζα δια μέσου  της γνωστής ταχείας οδού -ένα μετατρέψιμο ομολογιακό δάνειο. Πόσο θα είναι το dilution και πόσες νέες μετοχές θα εκδοθούν δεν έχω ιδέα αγαπητέ αναγνώστη. Αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι ότι οι τωρινοί μέτοχοι της τράπεζες θα πάνε εκεί που έχουν πάει και πολλοί άλλοι μέτοχοι ελληνικών εταιρειών τα τελευταία χρόνια. Εκεί ψηλά στον ουρανό όπου αιωνία θα είναι η μνήμη τους.

Για ποιο λόγο όμως προβαίνουν σε αυτή την κίνηση οι τέσσερις μεγάλες ελληνικές τράπεζες; Υπόθεση κάνω ότι δεν έχουν πολλές επιλογές. Από την μια ίσως τους αναγκάζει να το κάνουν η πολιτική ηγεσία και από την άλλη, ακόμα και αν δεν είναι θέμα πολιτικής ηγεσίας, το τελευταία πράγμα που θέλουν να δουν αυτή τη στιγμή οι μεγάλες τράπεζες είναι καταθέτες έξω από την Proton να φωνάζουν «που είναι τα λεφτά μας».

Έτσι λοιπόν σε λίγο οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες θα γίνουν μέτοχοι πλειοψηφίας (υποθέτω) και θα σωθεί η παρτίδα προς το παρόν.

Όλες οι ενδείξεις όμως είναι ότι θα ακολουθήσουν και άλλες αναγκαστικές αυξήσεις κεφαλαίου. Η διαφορά είναι ότι την επόμενη φορά, το μεγάλο ψάρι που θα απορροφήσει μια από αυτές τις τέσσερις ελληνικές τράπεζες δεν θα είναι κάποια άλλη πιο μεγάλη τράπεζα, ή κάποια ξένη τράπεζα, αλλά το μεγαλύτερο ψάρι από όλα... η ΤτΕ η ίδια (Τράπεζα της Ελλάδος).

Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες έχουν εξαντλήσει τα ενέχυρα που είναι δυνατόν να δοθούν στην ΕΚΤ εδώ και καιρό. Και για να λέμε του στραβού το δίκιο, τα ενέχυρα των ελληνικών τραπεζών (δηλαδή τα ομόλογα ελληνικού δημοσίου) θα έπρεπε να έχουν καταπέσει τώρα πολύ καιρό, αλλά στο όνομα της συναδελφικής αλληλεγγύης μεταξύ τραπεζών, η ΕΚΤ τα δεχόταν λες και αξίζουν κάτι.

Τι θα γίνει όμως τώρα και από που θα εξασφαλίσουν ρευστότητα οι καλές ελληνικές τράπεζες; Μα από την ίδια την ΤτΕ φυσικά. Δια μέσου του μηχανισμού με τον κωδικό ELA.

Το μηχανισμό τον έχουμε εξηγήσει πολλές φορές από τον Φεβρουάριο (διαβάστε: "Παράθυρο για υπονόμευση της ΕΚΤ;"). Η ΤτΕ έχει το δικαίωμα να δώσει απεριόριστη ρευστότητα έναντι ενεχύρου όπως έχει η ΕΚΤ. Η διαφορά όμως είναι ότι η ΤτΕ μπορεί να δώσει αυτή τη ρευστότητα έναντι οποιουδήποτε ενεχύρου. Ακόμα και αέρα κοπανιστό να θελήσουν να ενεχυριάσουν οι ελληνικές τράπεζες, η ΤτΕ θα το δεχτεί και μάλιστα σε ότι τιμές θέλει.

Οπότε για όσους νομίζουν ότι η ΤτΕ δεν μπορεί να τυπώσει χρήμα από το πουθενά ή ότι χρειάζεται να πάρει άδεια από τον μεγάλο αδελφό (ΕΚΤ), θα διαπιστώστε το επόμενο διάστημα ότι μπορεί να το κάνει και μάλιστα, χωρίς να πάρει κανένας χαμπάρι τι έχει γίνει.

Το ερώτημα όμως, όσον αφορά τους μετόχους των τραπεζών, είναι ποια μορφή θα είναι αυτή η διοχέτευση ρευστότητας;

Διότι αν πάρουμε σαν οδηγό την ιστορία (το πως δηλαδή έχουν χειριστεί οι της Ευρώπης αυτή την κρίση) το πιο πιθανό είναι να κάνουν ότι είναι δυνατόν έτσι ώστε να αποφύγουν (προσωρινά και μόνο λέω εγώ) το dilution οι τωρινοί μέτοχοι και να κάνουν ότι είναι δυνατόν για να γίνει τόσο πολύπλοκη τη διαδικασία, που κανένας δεν θα καταλάβει τίποτα.

Θεωρώ δεδομένο ότι μια plain vanilla λύση που περιγράφω στο άρθρο με τίτλο "Μια ολοκληρωμένη πρόταση για το ελληνικό αδιέξοδο" είναι αδύνατον να δούμε, διότι οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες (με πρωτοπαλίκαρα τους Έλληνες γραφειοκράτες) νομίζουν ότι έχουν τη δυνατότητα και τη δύναμη να κοροϊδεύουν την αγορά.

Όσο όμως κορόιδεψε την αγορά η γερμανική κυβέρνηση με τα πολύπλοκα μαθηματικά που έκανε στην περίπτωση της Commerzbank (που έχει δώσει περίπου 10 δισ. ευρώ για το 25% και σήμερα η συνολική αξία του σχήματος είναι περίπου 6 δισ. (και θα έχει συνέχεια το χρήμα που θα χώσει μέσα), άλλο τόσο θα κοροϊδέψει την αγορά η Ελληνική κυβέρνηση, νομίζοντας ότι μπορεί να πείσει τους πάντες ότι 1+1=22 αντί 2.

Οπότε μένει να δούμε με ποιον τρόπο θα γίνει η παρέμβαση της ΤτΕ και κατά πόσο θα δώσει κάποια λύση, ή θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Μένει να δούμε τι θα κάνει το μεγάλο ψάρι (ΤτΕ), ποιον θα φάει και με ποιον τρόπο.

Σε κάθε περίπτωση, καλή τύχη στους μετόχους των τραπεζών για τρίτη φορά.

george.kesarios@capital.gr