Σωτήρης Χιωτάκης
Δεν θα ξαναγράψω για τα πολλά κεράσια και το μικρό καλάθι γιατί δεν έχει νόημα πλέον, όλοι το έχουν αντιληφθεί: η Σύνοδος Κορυφής ήταν μια τεράστια φούσκα - θα έλεγα "απάτη" αλλά τους Ευρωπαίους ηγέτες δεν τους έχω ικανούς ούτε για να στήσουν μια τέτοια...
Θα προσπαθήσω να δω το όποιο θετικό μέσα από την καταστροφή και αυτό δεν είναι άλλο από το ότι, ακριβώς, το παραμύθι της λύσης που δόθηκε εκείνη την Πέμπτη στις Βρυξέλλες τελείωσε! Το διαβάσαμε, το ακούσαμε, το βαρεθήκαμε, πάμε για άλλα - αλλά πού' ντα;
Υπερβάλλω; Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε και τα χρηματιστήρια της Ευρώπης καταρρέουν, οι πιέσεις στα ομόλογα εντείνονται
, η Ιταλία και η Ισπανία δανείζονται με 6% και πλέον, η κρίση κτυπά την Αμερική. Κανείς δε δεν γνωρίζει ποιος θα δανείσει, τελικά, την Ελλαδίτσα: το Ταμείο (EFSF) που δεν το έχουν προικίσει με αρκετά λεφτά; Ή, μήπως, θα κληθούν τα κοινοβούλια των χωρών της Ευρωζώνης να παίρνουν απρόθυμα αποφάσεις να μας δώσουν δανεικά;
Μια Ελλαδίτσα όπου - ειρήσθω εν παρόδω - η Οδός Αθηνών, που πριν την Σύνοδο, εν μέσω αγωνίας για την χρεοκοπία, ήταν στις 1.170 μονάδες, τώρα είναι στις 1.140 και ποιος ξέρει που θα σταματήσει η κατρακύλα της.
Στις δε τράπεζες, παρά τις μεγαλοστομίες και τους διθυράμβους, δεν έχει βρεθεί καμιά λύση! Και πώς να βρεθεί όταν είναι να χάσουν κάπου 9 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς να υπάρχει σχέδιο - συγχωνεύσεις - για την επόμενη μέρα;
Μηδέν, μηδέν, μηδέν! Ή, μάλλον, υπό το μηδέν, αφού ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ Άνχελ Γκουρία, μετά τα πρωτοφανούς σκληρότητας μέτρα που έχουν ψηφιστεί με το Μεσοπρόθεσμο, έρχεται και μας συστήνει κι άλλα! Να αυξήσουμε τον χαμηλό ΦΠΑ, να καταργήσουμε το αφορολόγητο, να κόψουμε όποιες φοροαπαλλαγές έχουν μείνει, να δουλεύουμε δύο χρόνια περισσότερο και να άρουμε τη μονιμότητα στο Δημόσιο.
Είναι τόσο άσχημα λοιπόν; Όχι, είναι ακόμη χειρότερα!!! Γιατί όλοι οι ταγοί εντός και εκτός της χώρας δεν έπραξαν εδώ και 1,5 χρόνο το αυτονόητο: οι εντός να πάρουν τα λεφτά που τους έδιναν οι αγορές, να πάρουν έγκαιρα μέτρα, να κάνουν ιδιωτικοποιήσεις και να ζητήσουν αναδιάρθρωση του χρέους που δεν αντέχεται. Οι δε εκτός να σπρώξουν οι ίδιοι σε αναδιάρθρωση και όχι να φορτώνουν την καταχρεωμένη Ελλαδίτσα με νέα δάνεια.
Ειλικρινά, ντρέπομαι για την κατάντια της Ευρώπης - εκτός πια αν ο Γιούνκερ, που θα δει εκτάκτως τον Ιταλό υπ. Οικονομικών Τρεμόντι, βγάλει ...λαγό από το καπέλο που δεν φοράει!
Αλλά περισσότερο αγωνιώ που δεν βλέπω μπροστά μου την επόμενη μέρα για κανέναν μας στην Ελλάδα.
Για κανέναν άλλον, παρά μόνον για αυτούς που ρίξουν μαύρη πέτρα και ξενιτευτούν...
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=137708
Δεν θα ξαναγράψω για τα πολλά κεράσια και το μικρό καλάθι γιατί δεν έχει νόημα πλέον, όλοι το έχουν αντιληφθεί: η Σύνοδος Κορυφής ήταν μια τεράστια φούσκα - θα έλεγα "απάτη" αλλά τους Ευρωπαίους ηγέτες δεν τους έχω ικανούς ούτε για να στήσουν μια τέτοια...
Θα προσπαθήσω να δω το όποιο θετικό μέσα από την καταστροφή και αυτό δεν είναι άλλο από το ότι, ακριβώς, το παραμύθι της λύσης που δόθηκε εκείνη την Πέμπτη στις Βρυξέλλες τελείωσε! Το διαβάσαμε, το ακούσαμε, το βαρεθήκαμε, πάμε για άλλα - αλλά πού' ντα;
Υπερβάλλω; Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε και τα χρηματιστήρια της Ευρώπης καταρρέουν, οι πιέσεις στα ομόλογα εντείνονται
, η Ιταλία και η Ισπανία δανείζονται με 6% και πλέον, η κρίση κτυπά την Αμερική. Κανείς δε δεν γνωρίζει ποιος θα δανείσει, τελικά, την Ελλαδίτσα: το Ταμείο (EFSF) που δεν το έχουν προικίσει με αρκετά λεφτά; Ή, μήπως, θα κληθούν τα κοινοβούλια των χωρών της Ευρωζώνης να παίρνουν απρόθυμα αποφάσεις να μας δώσουν δανεικά;
Μια Ελλαδίτσα όπου - ειρήσθω εν παρόδω - η Οδός Αθηνών, που πριν την Σύνοδο, εν μέσω αγωνίας για την χρεοκοπία, ήταν στις 1.170 μονάδες, τώρα είναι στις 1.140 και ποιος ξέρει που θα σταματήσει η κατρακύλα της.
Στις δε τράπεζες, παρά τις μεγαλοστομίες και τους διθυράμβους, δεν έχει βρεθεί καμιά λύση! Και πώς να βρεθεί όταν είναι να χάσουν κάπου 9 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς να υπάρχει σχέδιο - συγχωνεύσεις - για την επόμενη μέρα;
Μηδέν, μηδέν, μηδέν! Ή, μάλλον, υπό το μηδέν, αφού ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ Άνχελ Γκουρία, μετά τα πρωτοφανούς σκληρότητας μέτρα που έχουν ψηφιστεί με το Μεσοπρόθεσμο, έρχεται και μας συστήνει κι άλλα! Να αυξήσουμε τον χαμηλό ΦΠΑ, να καταργήσουμε το αφορολόγητο, να κόψουμε όποιες φοροαπαλλαγές έχουν μείνει, να δουλεύουμε δύο χρόνια περισσότερο και να άρουμε τη μονιμότητα στο Δημόσιο.
Είναι τόσο άσχημα λοιπόν; Όχι, είναι ακόμη χειρότερα!!! Γιατί όλοι οι ταγοί εντός και εκτός της χώρας δεν έπραξαν εδώ και 1,5 χρόνο το αυτονόητο: οι εντός να πάρουν τα λεφτά που τους έδιναν οι αγορές, να πάρουν έγκαιρα μέτρα, να κάνουν ιδιωτικοποιήσεις και να ζητήσουν αναδιάρθρωση του χρέους που δεν αντέχεται. Οι δε εκτός να σπρώξουν οι ίδιοι σε αναδιάρθρωση και όχι να φορτώνουν την καταχρεωμένη Ελλαδίτσα με νέα δάνεια.
Ειλικρινά, ντρέπομαι για την κατάντια της Ευρώπης - εκτός πια αν ο Γιούνκερ, που θα δει εκτάκτως τον Ιταλό υπ. Οικονομικών Τρεμόντι, βγάλει ...λαγό από το καπέλο που δεν φοράει!
Αλλά περισσότερο αγωνιώ που δεν βλέπω μπροστά μου την επόμενη μέρα για κανέναν μας στην Ελλάδα.
Για κανέναν άλλον, παρά μόνον για αυτούς που ρίξουν μαύρη πέτρα και ξενιτευτούν...
http://www.protothema.gr/blogs/blogger/post/?aid=137708
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου