διεύθυνση επικοινωνίας delios2010@gmail.com

8 Οκτ 2011

Το “σύστημα” διαλύεται

Ένα καθεστώς πέφτει – κι ένα σύστημα διαλύεται – όταν οι αντιφάσεις του πολλαπλασιαστούν και κάποια στιγμή γίνουν αξεπέραστες
Τον τελευταίο καιρό έχουμε συνεχώς αντιφάσεις – παλιές να οξύνονται, και καινούργιες να αναφύονται – γύρω τριγύρω μας. Ας δούμε μερικές:
Την ώρα που ξεκινούσαν τη «δημοσιονομική προσαρμογή» της Ελλάδας, επιχειρούσαν ταυτόχρονα και «εσωτερική υποτίμηση».
Την πρώτη για να μειωθεί το έλλειμμα και να ελεγχθεί το χρέος, υποτίθεται…
Τη δεύτερη για να ενισχυθεί η «ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονομίας (με κόστους της ελληνικής παραγωγής).
Όμως, όταν κάνεις «εσωτερική υποτίμηση» μειώνεις το εισόδημα μιας χώρας. Κι όταν μειώνεται το εισόδημα, τότε πέφτουν και τα φορολογικά έσοδα.

Οπότε ματαιώνεται – και ακυρώνεται – η μείωση του ελλείμματος.
Αντίφαση: Η εσωτερική υποτίμηση και η δημοσιονομική προσαρμογή είναι δύο πράγματα που ΔΕΝ πρέπει να κάνεις ταυτόχρονα!
Γιατί το πρώτο ακυρώνει το δεύτερο.
Κι όμως τα έκαναν ταυτόχρονα και τα… έκαναν μούσκεμα.
Πριν λίγους μήνες άλλαξε ο προσανατολισμός του Μνημονίου: Ζητούν πλέον, να βρούμε τα χρήματα για να μειώσουμε το χρέος από ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων και αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας.
Στη συνέχεια, όμως, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να…ματαιώσουν και τις αποκρατικοποιήσεις και την αξιοποίηση δημόσιων ακινήτων:
Με την εξαγγελία των ιδιωτικοποιήσεων σε «πιεσμένο» χρηματιστήριο, η αγορά προεξόφλησε μεγάλη αύξηση της προσφοράς μετοχών των εισηγμένων ΔΕΚΟ. Και οι τιμές τους άρχισαν να κατρακυλούν
Σήμερα, τρείς μήνες μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, η αξία των μετοχών του Δημοσίου είναι σχεδόν η μισή απ’ ό,τι ήταν τότε! Σαν να ήθελαν να ματαιώσουν αυτό που πιεστικά εισηγούνταν…
Επί πλέον, ενώ έβαλαν στόχο πώληση ακίνητης περιουσίας – που σημαίνει ότι πρέπει να πειστούν κάποιοι να επενδύσουν σε ελληνικά ακίνητα – από τότε βάζουν συνέχεια φόρους επί των ακινήτων.
Το αποτέλεσμα είναι ότι κανείς πια δεν αγοράζει – όποιος μπορεί πουλάει! Και οι τιμές ακινήτων κατρακυλούν επίσης.
Σαν να ήθελαν να ακυρώσουν κι αυτή τη δυνητική πηγή εσόδων…
Κι εδώ αντίφαση
Μιλάνε για ανάγκη να ανέβει η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής. Πολύ σωστά! Αλλά βάζοντας συνέχεια τον ένα φόρο πίσω από τον άλλο επιδεινώνουν την ελληνική ανταγωνιστικότητα!
Από τη μία αντίφαση στην άλλη
Κι οι Ευρωπαίοι προσπαθούν, υποτίθεται, να αποτρέψουν την γενίκευση της κρίσης χρέους. Και τι κάνουν; Ό,τι μπορούν για να ξαναφέρουν την Ευρωζώνη στην ύφεση! Ανεβάζουν τα επιτόκια…
Αυτό έκαναν μέχρι την άνοιξη! Οπότε ξεσηκώθηκαν οι πάντες, βούλιαξαν τα χρηματιστήρια και σταμάτησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ανεβάζει τα επιτόκια (αλλά δεν τα μείωσε κι όλας)…
Οι αντιφάσεις δεν είναι ελληνικές μόνο. Είναι πια και ευρωπαϊκές και παγκόσμιες. Αλλά η Ελλάδα είναι στο επίκεντρό τους και τις βιώνει πιο δραματικά.
Μέχρι πριν λίγο καιρό, όλοι υποπτευόμασταν ότι μας πάνε για «πτώχευση» για να μας «αγοράσουν μπιτ παρά»
Τώρα πια αυτή η εξήγηση δεν αρκεί. Γιατί αν βουλιάξουν την Ελλάδα, η ζημιά στην ευρωζώνη θα κοστίσει τουλάχιστον 2 τρισεκατομμύρια!
Άρα, από μια χρεοκοπία μας θα χάσουν όλοι συνολικά, πολύ περισσότερα απ’ όσο προσδοκούν, ενδεχομένως, να κερδίσουν κάποιοι ατομικά…
Η Ελλάδα είναι μια μικρή λεπτή πλάκα. Αλλά αν βάλεις εκατοντάδες τέτοιες πλάκες όρθιες, τη μια πίσω από την άλλη, τότε αν πέσει η πρώτη στη σειρά, θα συμπαρασύρει κι όλες τις άλλες.
Αυτό είναι το «φαινόμενο ντόμινο», που εξηγεί πώς μια μικρή αφορμή μπορεί να προκαλέσει τεράστια ζημιά.
Στην Αμερική του 2008, την μικρή αυτή αφορμή την έλεγαν Lehman Brothers κι ήταν διακόσιες φορές μικρότερη από το σύνολο της Αμερικανικής οικονομίας. Κι όμως τάκανε όλα «κεραμυδαριό»!
Στην Ευρώπη τη λένε «Ελλάδα» κι είναι σχετικά μεγαλύτερη – μόλις 40 φορές μικρότερη από το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας!
Άσε που η Ελλάδα είναι χώρα, δεν είναι «εταιρία». Και οι χώρες δεν κλείνουν! Αποσταθεροποιούνται και εκρήγνυνται.
Με επιπτώσεις γεωπολιτικές, αληθινά εφιαλτικές και πολύ μεταδοτικές προς πάσα κατεύθυνση…
Στα τέλη του 2009 είχαμε στην Ελλάδα μια κρίση, εξ αιτίας δικών μας λαθών. Τώρα αντιμετωπίζουμε μια πολύ χειρότερη κρίση, εξ αιτίας της… «θεραπείας» που μας επέβαλλαν οι «σωτήρες» μας.
Το Μάη του 2010 πολλοί Έλληνες πίστεψαν ότι όπως τα είχαμε «καταφέρει» όλα αυτά τα χρόνια, μόνο κάποιοι «απ’ έξω» μπορούσαν να μας σώσουν. Ενάμιση χρόνο αργότερα, όλοι οι Έλληνες συνειδητοποιούν, ότι αυτοί που θα μας έσωζαν, τελικά μας… χαντάκωσαν!
Κι ότι είναι πολύ πιο βυθισμένοι στις δικές τους αντιφάσεις απ’ ό,τι ήμασταν εμείς στις δικές μας «κακές συνήθειες»…
Κι ότι οι υποτιθέμενοι «σωτήρες» μας μπλέκουν όλο και περισσότερο στις δικές τους αντιφάσεις και επιμένουν στα σφάλματά τους, που τώρα εμείς τα πληρώνουμε πρώτοι
Η «διεθνής διακυβέρνηση» ήταν ένα ακόμα όνειρο, που εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Όπως ο αλήστου μνήμης «υπαρκτός σοσιαλισμός»
Μια ακόμα φενάκη που καταρρέει πια με πάταγο, από τις αντιφάσεις στις οποίες οδηγεί, μέσα στα ερείπια που σωσσωρεύει…
ΝΖ
http://www.antinews.gr/2011/10/08/126276/#more-126276

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου