Του Κωστα Ιορδανιδη
Η Ελλάς αποσύρεται σταδιακώς από την ευρωπαϊκή σκηνή. Θέματα υψίστης σημασίας που αφορούν το μέλλον των πολιτών της χώρας συζητούνται από τους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας ερήμην του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου και της κυβερνήσεώς του. Το ενδεχόμενο συντεταγμένης ή άναρχης χρεοκοπίας, παραμονής στη Zώνη του Eυρώ ή επιστροφής στη δραχμή, διαχειρίζονται οι δανειστές μας, με στόχο τον περιορισμό των επιπτώσεων μιας καταρρέουσας ελληνικής οικονομίας στο ευρωπαϊκό σύστημα. Εξόχως θλιβερή εξέλιξη. Το τίμημα της αφροσύνης του ελληνικού πολιτικού συστήματος της τελευταίας τριακονταετίας, με την ευθύνη να βαρύνει συντριπτικά τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Θεώρησαν οι διαχειριστές της εξουσίας στην Ελλάδα
ότι η κοινοτική αλληλεγγύη θα ήταν μία διηνεκής και ανεξάντλητη υποχρέωση, που είχαν αναλάβει οι εταίροι μας στην Ενωση. Εχει αποδειχθεί ότι έσφαλαν, με τρόπο τραγικό. Διέφυγε της προσοχής διαδοχικών κυβερνήσεων ότι η ένταξη της χώρας σε ένα οργανωμένο σύστημα συνεπαγόταν τυφλή εφαρμογή κανόνων.
Ηταν ασύνετο να ενταχθεί η Ελλάς στη Ζώνη του Ευρώ, διότι η οικονομία της ήταν ασύμβατη με ένα σκληρό νόμισμα, που είχε διαμορφωθεί από το πλέον ανεπτυγμένο κράτος της Ευρώπης – τη Γερμανία. Η απλή αλήθεια ότι είναι επικίνδυνο να βρίσκεται κανείς εκεί όπου δεν ανήκει, αγνοήθηκε.
Απαξ και ενετάχθη, όμως, η άσκηση νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής θα όφειλε να γίνεται με όρους δικτατορικούς – κάτι που απέρριπτε με βδελυγμία πρωτίστως το πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως και κατ’ επέκταση η κοινωνία. Τώρα εκ των υστέρων, όσοι επί τριάντα χρόνια εφάρμοσαν πολιτική «εξευμενισμού» προς όλες τις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις υποδύονται ρόλους πολιτικών, που εμφορούνται από ακραία αποφασιστικότητα. Αλλά αντιμετωπίζονται ως αγυιόπαιδες και απορούν γιατί δεν βρίσκουν κατανόηση στην εκστρατεία σωτηρίας που έχουν αναλάβει. Η Ελλάδα δεν βυθίζεται απλώς καθημερινά στη φτώχεια. Ενα ολόκληρο σύστημα καταρρέει. Σπαράσσεται η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και ο πολύς αντιπρόεδρος κ. Ευάγγελος Βενιζέλος προκαλεί τους βουλευτές που έχουν επιφυλάξεις να ανατρέψουν την κυβέρνηση, εάν τολμούν. Επειτα από δύο χρόνια άκρως ερασιτεχνικής ασκήσεως της εξουσίας, η κυβέρνηση αναζητεί τρόπον ηρωικής εξόδου για να αποφύγει τον ευτελισμό. Ματαιοπονεί, κατά πάσα βεβαιότητα.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_13/10/2011_1296497
Η Ελλάς αποσύρεται σταδιακώς από την ευρωπαϊκή σκηνή. Θέματα υψίστης σημασίας που αφορούν το μέλλον των πολιτών της χώρας συζητούνται από τους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας ερήμην του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου και της κυβερνήσεώς του. Το ενδεχόμενο συντεταγμένης ή άναρχης χρεοκοπίας, παραμονής στη Zώνη του Eυρώ ή επιστροφής στη δραχμή, διαχειρίζονται οι δανειστές μας, με στόχο τον περιορισμό των επιπτώσεων μιας καταρρέουσας ελληνικής οικονομίας στο ευρωπαϊκό σύστημα. Εξόχως θλιβερή εξέλιξη. Το τίμημα της αφροσύνης του ελληνικού πολιτικού συστήματος της τελευταίας τριακονταετίας, με την ευθύνη να βαρύνει συντριπτικά τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Θεώρησαν οι διαχειριστές της εξουσίας στην Ελλάδα
ότι η κοινοτική αλληλεγγύη θα ήταν μία διηνεκής και ανεξάντλητη υποχρέωση, που είχαν αναλάβει οι εταίροι μας στην Ενωση. Εχει αποδειχθεί ότι έσφαλαν, με τρόπο τραγικό. Διέφυγε της προσοχής διαδοχικών κυβερνήσεων ότι η ένταξη της χώρας σε ένα οργανωμένο σύστημα συνεπαγόταν τυφλή εφαρμογή κανόνων.
Ηταν ασύνετο να ενταχθεί η Ελλάς στη Ζώνη του Ευρώ, διότι η οικονομία της ήταν ασύμβατη με ένα σκληρό νόμισμα, που είχε διαμορφωθεί από το πλέον ανεπτυγμένο κράτος της Ευρώπης – τη Γερμανία. Η απλή αλήθεια ότι είναι επικίνδυνο να βρίσκεται κανείς εκεί όπου δεν ανήκει, αγνοήθηκε.
Απαξ και ενετάχθη, όμως, η άσκηση νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής θα όφειλε να γίνεται με όρους δικτατορικούς – κάτι που απέρριπτε με βδελυγμία πρωτίστως το πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως και κατ’ επέκταση η κοινωνία. Τώρα εκ των υστέρων, όσοι επί τριάντα χρόνια εφάρμοσαν πολιτική «εξευμενισμού» προς όλες τις κοινωνικές και παραγωγικές δυνάμεις υποδύονται ρόλους πολιτικών, που εμφορούνται από ακραία αποφασιστικότητα. Αλλά αντιμετωπίζονται ως αγυιόπαιδες και απορούν γιατί δεν βρίσκουν κατανόηση στην εκστρατεία σωτηρίας που έχουν αναλάβει. Η Ελλάδα δεν βυθίζεται απλώς καθημερινά στη φτώχεια. Ενα ολόκληρο σύστημα καταρρέει. Σπαράσσεται η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και ο πολύς αντιπρόεδρος κ. Ευάγγελος Βενιζέλος προκαλεί τους βουλευτές που έχουν επιφυλάξεις να ανατρέψουν την κυβέρνηση, εάν τολμούν. Επειτα από δύο χρόνια άκρως ερασιτεχνικής ασκήσεως της εξουσίας, η κυβέρνηση αναζητεί τρόπον ηρωικής εξόδου για να αποφύγει τον ευτελισμό. Ματαιοπονεί, κατά πάσα βεβαιότητα.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_2_13/10/2011_1296497
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου