Αλέξανδρος Καψύλης
«Τη μία ημέρα κλείνει μια συμφωνία. Την επομένη ακυρώνεται. Την τρίτη ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται και προς τα πού οδεύει η χώρα υπό παράλυση», αναφέρει ο αναλυτής του βρετανικού πρακτορείου και επιχειρεί να απαντήσει στο υπαρξιακό (για την Ελλάδα) ερώτημα: «Προς τι η καθυστέρηση»;
Ενα πρόβλημα είναι η απροθυμία του ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά να δεχθεί το αίτημα της ΕΕ να υπογράψει ένα έγγραφο που θα υποχρεώνει το κόμμα του να εφαρμόσει το τελευταίο ζωτικό για τη χώρα πακέτο διάσωσης. «Ο ίδιος δηλώνει ότι θα το στηρίξει, αλλά φαίνεται ότι συγκρατείται από κάποιους βουλευτές του, που δεν δέχονται τη λιτότητα που τους ζητείται ως αντάλλαγμα για τη συμφωνία», αναφέρει ο Λόουεν.
Στη συνέχεια ο Λουκάς Παπαδήμος, ο οποίος θεωρείτο ως φαβορί για την πρωθυπουργία, «λέγεται ότι ζητεί περισσότερο έλεγχο σε ό,τι αφορά το διορισμό των υπουργών της κυβέρνησής του» - τι πιο λογικό, εφ' όσον δεν πρόκειται για πρωθυπουργό-αχυράνθρωπο αλλά για την ακομμάτιστη προσωπικότητα που θα στηρίξει τη χώρα σε μια από τις κρισιμότερες καμπές της σύγχρονης ιστορίας της.
Οι New York Times σε ανταπόκριση των Σουζάν Ντέιλι και Νίκη Κιτσαντώνη από την Αθήνα κάνουν λόγο για βυζαντινισμούς και εντοπίζουν το πρόβλημα στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργού Οικονομικών. Συμφωνούν με την θρυλλούμενη άρνηση Παπαδήμου να συνεχίσει τη θητεία του ο Ευάγγελος Βενιζέλος - τι πιο λογικό να επιθυμεί ένας πρωθυπουργός τον υπουργό Οικονομικών με τον οποίο να μπορεί να συνεννοηθεί, ειδικά στην παρούσα δραματική συγκυρία.
Οι ΝΥΤ αναφέρουν όμως και άλλα απίστευτα σενάρια, όπως τη σύμπλευση Σαμαρά-Βενιζέλου για τη διατήρηση του αξιώματος από τον σημερινό υπουργό. Και καλά, ο κ. Σαμαράς «που έχει το ένα μάτι στραμμένο στις επόμενες εκλογές», ας πούμε ότι θα επιθυμούσε την περαιτέρω φθορά του κ. Βενιζέλου «τον οποίο ο ίδιος ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προτιμά για αντίπαλό του στις επόμενες εκλογές». Ο κ. Βενιζέλος γιατί να επιθυμεί να παραμείνει στην ηλεκτρική καρέκλα διακυβεύοντας κι αυτός την πολιτική... αποτέφρωσή του;
Στους «καμμένους» από από τις δραματικές οικονομικές εξελίξεις ηγέτες, όμως, αφιερώνει ένα απολαυστικό slide show η γαλλική Figaro. Ξεκινά με τον ιρλανδό Μπράιαν Κάουεν, «τον πρωθυπουργό της κάποτε ρωμαλέας κέλτικης τίγρης, που έγινε το πρώτο θύμα της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Η Figaro συνεχίζει με τον πορτογάλο πρωθυπουργό Ζοζέ Σόκρατες, που παραιτήθηκε τον περασμένο Μάρτιο «έπειτα από την απόρριψη από το Κοινοβούλιο της χώρας του τού τέταρτου πακέτου λιτότητας που εισηγήθηκε σε διάστημα μικρότερο των 12 μηνών».
Στην τρίτη φωτογραφία εικονίζεται η σλοβάκα πρωθυπουργός Ιβέτα Ραντίκοβα, που πλήρωσε την απόρριψη της διεύρυνσης του Ταμείου Διάσωσης από το σλοβακικό Κοινοβούλιο.
Η συνέχεια ανήκει στους δύο «υπ' ατμόν» για να αποχωρήσουν πρωθυπουργούς, τον έλληνα Γιώργο Παπανδρέου και τον ιταλό Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ισως τα ανεξήγητα ερωτήματα που θέτουν ο απεσταλμένος του BBC και οι βυζαντινού χαρακτήρα προβληματισμοί που παραθέτουν οι απεσταλμένοι των NYT να απαντούνται και να εξηγούνται αντιστοίχως από το ότι το slide show της Figaro περιλαμβάνει μόνο τους «καμμένους» από την κρίση πρωθυπουργούς. Διότι η κρίση μοιάζει να αποτεφρώνει de facto τις πολιτικές καριέρες και άλλων κυβερνητικών στελεχών και «wannabe» πρωθυπουργών. Μόνο που οι ίδιοι μάλλον αδυνατούν να το «χωνέψουν».
Με αμηχανία και πολλά ερωτήματα αντιμετωπίζει η διεθνής κοινότητα την δραματική στροφή προς την... καταστροφή που κάνουν σήμερα οι εξελίξεις στο περιβόητο «ελληνικό πρόβλημα».
Οι αναλυτές αδυνατούν να αντιληφθούν πώς σε μια δυτική και ώριμη Δημοκρατία, όπως είναι η ελληνική, παρατηρείται μια τόσο κραυγαλέα απουσία κουλτούρας πολιτικής συνεννόησης μπροστά, μάλιστα, στο φάσμα μιας εθνικής καταστροφής. Είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια κατανόησης της αυτοκτονικής ελληνικής πραγματικότητας που καταβάλλει ο απεσταλμένος του BBC στην Αθήνα Μαρκ Λόουεν.
Οι αναλυτές αδυνατούν να αντιληφθούν πώς σε μια δυτική και ώριμη Δημοκρατία, όπως είναι η ελληνική, παρατηρείται μια τόσο κραυγαλέα απουσία κουλτούρας πολιτικής συνεννόησης μπροστά, μάλιστα, στο φάσμα μιας εθνικής καταστροφής. Είναι χαρακτηριστική η προσπάθεια κατανόησης της αυτοκτονικής ελληνικής πραγματικότητας που καταβάλλει ο απεσταλμένος του BBC στην Αθήνα Μαρκ Λόουεν.
«Τη μία ημέρα κλείνει μια συμφωνία. Την επομένη ακυρώνεται. Την τρίτη ουδείς γνωρίζει πού βρίσκεται και προς τα πού οδεύει η χώρα υπό παράλυση», αναφέρει ο αναλυτής του βρετανικού πρακτορείου και επιχειρεί να απαντήσει στο υπαρξιακό (για την Ελλάδα) ερώτημα: «Προς τι η καθυστέρηση»;
Ενα πρόβλημα είναι η απροθυμία του ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά να δεχθεί το αίτημα της ΕΕ να υπογράψει ένα έγγραφο που θα υποχρεώνει το κόμμα του να εφαρμόσει το τελευταίο ζωτικό για τη χώρα πακέτο διάσωσης. «Ο ίδιος δηλώνει ότι θα το στηρίξει, αλλά φαίνεται ότι συγκρατείται από κάποιους βουλευτές του, που δεν δέχονται τη λιτότητα που τους ζητείται ως αντάλλαγμα για τη συμφωνία», αναφέρει ο Λόουεν.
Στη συνέχεια ο Λουκάς Παπαδήμος, ο οποίος θεωρείτο ως φαβορί για την πρωθυπουργία, «λέγεται ότι ζητεί περισσότερο έλεγχο σε ό,τι αφορά το διορισμό των υπουργών της κυβέρνησής του» - τι πιο λογικό, εφ' όσον δεν πρόκειται για πρωθυπουργό-αχυράνθρωπο αλλά για την ακομμάτιστη προσωπικότητα που θα στηρίξει τη χώρα σε μια από τις κρισιμότερες καμπές της σύγχρονης ιστορίας της.
Οι New York Times σε ανταπόκριση των Σουζάν Ντέιλι και Νίκη Κιτσαντώνη από την Αθήνα κάνουν λόγο για βυζαντινισμούς και εντοπίζουν το πρόβλημα στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργού Οικονομικών. Συμφωνούν με την θρυλλούμενη άρνηση Παπαδήμου να συνεχίσει τη θητεία του ο Ευάγγελος Βενιζέλος - τι πιο λογικό να επιθυμεί ένας πρωθυπουργός τον υπουργό Οικονομικών με τον οποίο να μπορεί να συνεννοηθεί, ειδικά στην παρούσα δραματική συγκυρία.
Οι ΝΥΤ αναφέρουν όμως και άλλα απίστευτα σενάρια, όπως τη σύμπλευση Σαμαρά-Βενιζέλου για τη διατήρηση του αξιώματος από τον σημερινό υπουργό. Και καλά, ο κ. Σαμαράς «που έχει το ένα μάτι στραμμένο στις επόμενες εκλογές», ας πούμε ότι θα επιθυμούσε την περαιτέρω φθορά του κ. Βενιζέλου «τον οποίο ο ίδιος ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προτιμά για αντίπαλό του στις επόμενες εκλογές». Ο κ. Βενιζέλος γιατί να επιθυμεί να παραμείνει στην ηλεκτρική καρέκλα διακυβεύοντας κι αυτός την πολιτική... αποτέφρωσή του;
Στους «καμμένους» από από τις δραματικές οικονομικές εξελίξεις ηγέτες, όμως, αφιερώνει ένα απολαυστικό slide show η γαλλική Figaro. Ξεκινά με τον ιρλανδό Μπράιαν Κάουεν, «τον πρωθυπουργό της κάποτε ρωμαλέας κέλτικης τίγρης, που έγινε το πρώτο θύμα της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Η Figaro συνεχίζει με τον πορτογάλο πρωθυπουργό Ζοζέ Σόκρατες, που παραιτήθηκε τον περασμένο Μάρτιο «έπειτα από την απόρριψη από το Κοινοβούλιο της χώρας του τού τέταρτου πακέτου λιτότητας που εισηγήθηκε σε διάστημα μικρότερο των 12 μηνών».
Στην τρίτη φωτογραφία εικονίζεται η σλοβάκα πρωθυπουργός Ιβέτα Ραντίκοβα, που πλήρωσε την απόρριψη της διεύρυνσης του Ταμείου Διάσωσης από το σλοβακικό Κοινοβούλιο.
Η συνέχεια ανήκει στους δύο «υπ' ατμόν» για να αποχωρήσουν πρωθυπουργούς, τον έλληνα Γιώργο Παπανδρέου και τον ιταλό Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ισως τα ανεξήγητα ερωτήματα που θέτουν ο απεσταλμένος του BBC και οι βυζαντινού χαρακτήρα προβληματισμοί που παραθέτουν οι απεσταλμένοι των NYT να απαντούνται και να εξηγούνται αντιστοίχως από το ότι το slide show της Figaro περιλαμβάνει μόνο τους «καμμένους» από την κρίση πρωθυπουργούς. Διότι η κρίση μοιάζει να αποτεφρώνει de facto τις πολιτικές καριέρες και άλλων κυβερνητικών στελεχών και «wannabe» πρωθυπουργών. Μόνο που οι ίδιοι μάλλον αδυνατούν να το «χωνέψουν».
«Ετσι, οι ημέρες κυλούν και οι Ελληνες παρατηρούν και περιμένουν. Αλλά μαζί με τον χρόνο, για τους Ελληνες τελειώνει και η υπομονή», παρατηρεί ο Μαρκ Λόουεν του BBC.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=429334&h1=true
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου