«Τώρα που βρήκαμε παπά...»

Του Ι. Κ. Πρετεντέρη

 

Χαίρομαι που λύσαμε τα άλλα προβλήματα του τόπου και μπορούμε επιτέλους να επικεντρωθούμε στο κρίσιμο ερώτημα: πότε θα γίνουν εκλογές...

Ακόμη περισσότερο που η ανακίνηση του θέματος δεν περιλαμβάνει μόνο καλοπροαίρετες απόψεις, προσωπικές φιλοδοξίες, πολιτικό κουτσομπολιό ή κομματικές επιδιώξεις. Αποκαλύπτει και εξωθεσμικές σκοπιμότητες που ξεφεύγουν από το καλώς εννοούμενο πλαίσιο της δημοκρατικής πολιτείας.

Κατ' αρχήν γιατί τίθεται το ζήτημα; Εχουμε μια κυβέρνηση συνεργασίας τριών κομμάτων με έναν Πρωθυπουργό που χαίρει ευρύτερης εκτίμησης. Η κυβέρνηση αυτή προήλθε από μια συμφωνία των πολιτικών δυνάμεων που τη στηρίζουν, η οποία της δίνει ένα περιεχόμενο κι έναν χρονικό ορίζοντα για προσφυγή στις κάλπες.

Μπορεί ο καθένας να έχει τη γνώμη του αν η συμφωνία ήταν σωστή ή λάθος. Αλλά η συμφωνία είναι δεδομένη και χάρη σε αυτήν έχουμε την κυβέρνηση Παπαδήμου. Ακόμη περισσότερο: κανένα από τα μέρη της συμφωνίας, ούτε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, δεν έχει διατυπώσει ενστάσεις ή επιφυλάξεις για το περιεχόμενό της.

Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών διευκρίνισε προχθές ότι έως τα τέλη Ιανουαρίου το έργο της κυβέρνησης θα έχει ολοκληρωθεί, άρα θα αναζητήσουμε (αυτό που ο ίδιος ονόμασε) κυβέρνηση με «νωπή λαϊκή εντολή».

Με άλλα λόγια, από πουθενά δεν προκύπτει έως τώρα ότι η κυβέρνηση χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να πραγματοποιήσει όσα ανέλαβε. Αλλά κι αν προκύψει τέτοια ανάγκη, υποθέτω ότι αρμόδιοι να τη διαπιστώσουν υπεύθυνα είναι ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί που έχουν αναλάβει τη δουλειά - όχι ο κάθε λογής περαστικός. Και τότε θα δούμε.

Η συζήτηση, όμως, για ένα θέμα το οποίο δεν έχει προκύψει, ούτε έχει τεθεί αρμοδίως, δεν είναι πάντα αθώα και δεν είναι πάντα χρήσιμη.

Δεν είναι αθώα διότι μπορεί να υποκρύπτει σκοπιμότητες διαιώνισης μιας κατάστασης πέρα και έξω από το πλαίσιο της συμφωνίας που τη δημιούργησε. Σκοπιμότητες εγκαθίδρυσης μιας ιδιότυπης ολιγαρχίας που θα υπέρκειται των δημοκρατικών κανόνων και διαδικασιών. Ή απλώς κουτοπόνηρους υπολογισμούς του τύπου «τώρα που βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντ' έξι...».

Δεν είναι χρήσιμη διότι η προσπάθεια να εκβιαστεί ή να επιβληθεί μια υπέρβαση της αρχικής συμφωνίας έχει δυο αρνητικές επιπτώσεις. Υπονομεύει αντικειμενικά την ίδια την κυβέρνηση Παπαδήμου αλλά και υποθηκεύει το ενδεχόμενο αναπαραγωγής ενός αντίστοιχου μοντέλου, αν δεν προκύψει κάποια ισχυρή αυτοδυναμία μετά τις επόμενες εκλογές.

Κι αυτό το τελευταίο θα έπρεπε να προβληματίσει ιδιαίτερα όχι τους σεσημασμένους επιτήδειους ή τους κουτοπόνηρους πολιτευτές του ενός ή του άλλου κόμματος. Αλλά όσους καλοπροαίρετα κινούμενοι και θετικά σκεπτόμενοι (όπως ο σεβαστός μας Κ. Στεφανόπουλος) παρενέβησαν στη συζήτηση. 

 http://www.tanea.gr/empisteytika/?aid=4680121