Του Παναγιώτη Στάθη
Αρκούσε μια φράση του υπουργού Υγείας, εκ των διεκδικητών της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και κυρίως συνταγματολόγου στην επαγγελματική ιδιότητα, Ανδρέα Λοβέρδου «περί μακελειού» σε περίπτωση που κάποιος ακουμπήσει (δικαστικά) τον Γ. Παπανδρέου για την υπόθεση των ΕΛΣΤΑΤ για να ξεθαφτεί το «τσεκούρι του πολέμου» μεταξύ της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Πολιτικοί εναντίον δικαστών (και τούμπαλιν) αποδύθηκαν σε έναν λυσσαλέο πόλεμο ανακοινώσεων με κορυφαίο ίσως στοιχείο τη μη συνήθη φρασεολογία του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ρούσσου- Εμμανουήλ Παπαδάκη περί «διαπράξεως ποινικού αδικήματος (καλυπτόμενος πίσω από την βουλευτική του ασυλία) του υπουργού Υγείας» αλλά και την υπόδειξη να ασχοληθεί με τα προβλήματα των νοσοκομείων
που καταρρέουν και να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί για την κατάπτωση της χώρας, αντί να προσπαθεί να πιέσει την δικαιοσύνη. Είχε προηγηθεί επίσης σκληρή ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών-Εισαγγελεων που μιλούσε «για απειλές περί «μακελειών», που μπορούν να ερμηνευθούν (οι απειλές), ως δηλώσεις «επικίνδυνης αφέλειας». Όλα αυτά βέβαια δεν προκαλούν ουδεμία έκπληξη, δεδομένης της ιστορικής παραδοχής πώς οι πολιτικοί πάντοτε επιθυμούσαν και θα επιθυμούν να ποδηγετούν τη δικαιοσύνη, ενώ οι δικαστές ενίοτε έκλειναν το μάτι στην πρώτη των εξουσιών η οποία άλλωστε έχει και την αρμοδιότητα διορισμούς τους στις κορυφαίες θέσεις της ιεραρχίας.
Ο αστάθμητος παράγων Γρ. Πεπόνης
Η πλάκα είναι πώς εν προκειμένω πολιτικοί και δικαστές συγκρούονται για μια υπόθεση στην οποία επί της ουσίας συμφωνούσαν μέχρι πρότινος. Κι αυτό γιατί η πλειοψηφία (τουλάχιστον) του Αρείου Πάγου στις κατ΄ ιδίαν συνομιλίες, θεωρούσε ως μη δόκιμες τις ενέργειες του εισαγγελέα Πεπόνη με τα ήξεις αφίξεις των καταγγελιών περί παρεμβάσεων αλλά και την (εκκρεμούσης της διαδικασίας αντικατάστασής τους) επιχείρηση αποστολής στη Βουλή της δικογραφίας για το έλλειμα του 2009, υπόθεση που φέρονται να εμπλέκονται οι Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου. Η συμφωνία των απόψεων , πέραν των αιτιάσεων της ΝΔ η οποία ως αντιπολίτευση κινείται σε καταγγελτικό πλαίσιο, δεν έγκειται τόσο στην ουσία της υπόθεσης όσο στον χρόνο που επέλεξε ο κ.Πεπόνης, αφού από κάποιους -κακεντρεχείς πιθανόν- θεωρήθηκε πως «εμπεριέχει ψήγματα εκδικητικής διάθεσης». Στις κατ΄ιδίαν συνομιλίες άλλωστε οι ανώτεροι δικαστές θεωρούσαν περίπου δεδομένη την υποβολή ερωτήματος στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο εκ μέρους του υπουργού Δικαιοσύνης για την αντικατάσταση των δυο οικονομικών εισαγγελέων. Τι συνέβη ξαφνικά και φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται περίπου «συνταγματική εκτροπή» η από το νόμο επιβεβλημένη υποχρέωση του υπουργού Δικαιοσύνης να υποβάλλει ερώτημα στον ΑΔΣ για την αντικατάσταση ή όχι των δυο εισαγγελέων; Τη στιγμή μάλιστα που η βούληση περί παραίτησής τους είναι καταγεγραμμένη στα υπομνήματά τους. Τί άλλαξε ξαφνικά και «κύκλοι» του Αρείου Πάγου , μιλούσαν για βιαστική κίνηση εκ μέρους του κ. Παπαϊωάννου και τον μέμφονταν γιατί περιέλαβε «κρίσεις» στο ερώτημά του; Τι συνέβη και εκφράζονται αμφιβολίες για το τι θα κάνει το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο στις 9 Φεβρουαρίου . ημέρα κατά την οποία θα αποφασιστεί η τύχη των εισαγγελέων , εκ μέρους ανθρώπων που μέχρι χθες κόπτονταν υπέρ της απομάκρυνσης τους; Μήπως τους τσίμπησε μύγα; Πιθανόν ναι, και μάλιστα η συντεχνιακή μύγα της μείωσης των αποδοχών τους, όπως σχολίαζε πικρόχολα κυβερνητική πηγή..
Στο βάθος υπάρχει πάντα το ενιαίο μισθολόγιο και το ΙΚΑ
Το κλίμα άλλαξε και έγινε πολεμικό με αφορμή βέβαια τη δήλωση Λοβέρδου, αλλά προηγήθηκε , σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, μια πολύ επίμονη ζύμωση εκ μέρους ανώτερου δικαστικού λειτουργού με κάθετη επιρροή σε όλο το δικαστικό σώμα. Ο δικαστικός αυτός παράγων, με συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση , φαίνεται πως άλλαξε εν μέρει τους συσχετισμούς αφού κατάφερε να επαναφέρει κομμάτι του δικαστικού σώματος σε θέση μάχης με την πολιτική ηγεσία (κυρίως την ΠΑΣΟΚγενή) θυμίζοντας βέβαια πως εκκρεμούν σημαντικές αποφάσεις για τους δικαστές οι οποίες αφορούν τόσο το ενιαίο μισθολόγιο (στο οποίο δεν θέλουν επ’ ουδενί να ενταχθούν) όσο και η υπαγωγή των νέων δικαστών του ΙΚΑ, επίσης «κόκκινο» πανί για αυτούς. Κάποιοι μάλιστα, προφανώς κακεντρεχείς, δεν απέκλειαν μερικοί να κλείνουν το μάτι στην επόμενη κυβερνητική πλειοψηφία η οποία προφανώς θα έχει ως έδρα τη Λεωφόρο Συγγρού.
Στη βουλή και γρήγορα
Ο Μιλτ. Παπαιωάννου ξεκαθάρισε χθες (στον Realfm) για το θέμα των οικονομικών εισαγγελέων πως «οι ίδιοι έχουν υποβάλει παραίτηση και έχουν ζητήσει την αντικατάσταση τους. Οι ίδιοι. Από τη στιγμή που έχουν υποβάλει παραίτηση και έχουν ζητήσει την αντικατάστασή τους, είναι μονόδρομος για τον Υπουργό Δικαιοσύνης η υποβολή ερωτήματος. Αν δεν το έκανα θα είχα παραβεί το νόμο. Τη νόμιμη και επιβαλλόμενη αυτή ενέργεια μου αναγνώρισε και δημοσίως ο αναπληρωτής οικονομικός εισαγγελέας κ. Μουζακίτης. Μάλιστα δήλωσε μετά το ερώτημα που εγώ απέστειλα ότι επιθυμεί να μείνει. Αυτό όμως δεν κρίνεται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης». Είπε ακόμα πώς το ερώτημα περί αντικατάστασης δεν συνδέεται με την υποβολή αιτήματος εκ μέρους του κ. Πεπόνη για διαβίβαση της δικογραφίας ΕΛΣΤΑΤ στη Βουλή» και αυτό , είναι η αλήθεια , είχε διαφανεί ως πρόθεση του κ. Παπαιωάννου πολύ πριν γίνει γνωστή η κίνηση του οικονομικού εισαγγελέα για τη δικογραφία της ΕΛ.ΣΤΑΤ (capital.gr 19.1.2012 «Τελειώνει» τους οικονομικούς εισαγγελείς ο υπουργός Δικαιοσύνης).
Σημαντική βέβαια είναι η τοποθέτησή του για την ουσία της υπόθεσης, την αποστολή ή όχι της δικογραφίας στη Βουλή δηλαδή, καθώς ανέφερε πώς «δεν μου επιτρέπεται να σχολιάσω εκκρεμείς υποθέσεις. Εκείνο, όμως, το οποίο μπορώ να πω είναι ότι αυτός ο φάκελος πρέπει να πάει όσο γίνεται γρηγορότερα στη Βουλή».
Η τελευταία άποψη ίσως είναι απολύτως ενδεικτική και του κλίματος που επικρατεί στο σύνολο του πολιτικού συστήματος για την τύχη της δικογραφίας. Στη Βουλή και γρήγορα...
http://www.capital.gr/News.asp?id=1391384
Αρκούσε μια φράση του υπουργού Υγείας, εκ των διεκδικητών της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και κυρίως συνταγματολόγου στην επαγγελματική ιδιότητα, Ανδρέα Λοβέρδου «περί μακελειού» σε περίπτωση που κάποιος ακουμπήσει (δικαστικά) τον Γ. Παπανδρέου για την υπόθεση των ΕΛΣΤΑΤ για να ξεθαφτεί το «τσεκούρι του πολέμου» μεταξύ της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Πολιτικοί εναντίον δικαστών (και τούμπαλιν) αποδύθηκαν σε έναν λυσσαλέο πόλεμο ανακοινώσεων με κορυφαίο ίσως στοιχείο τη μη συνήθη φρασεολογία του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ρούσσου- Εμμανουήλ Παπαδάκη περί «διαπράξεως ποινικού αδικήματος (καλυπτόμενος πίσω από την βουλευτική του ασυλία) του υπουργού Υγείας» αλλά και την υπόδειξη να ασχοληθεί με τα προβλήματα των νοσοκομείων
που καταρρέουν και να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί για την κατάπτωση της χώρας, αντί να προσπαθεί να πιέσει την δικαιοσύνη. Είχε προηγηθεί επίσης σκληρή ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών-Εισαγγελεων που μιλούσε «για απειλές περί «μακελειών», που μπορούν να ερμηνευθούν (οι απειλές), ως δηλώσεις «επικίνδυνης αφέλειας». Όλα αυτά βέβαια δεν προκαλούν ουδεμία έκπληξη, δεδομένης της ιστορικής παραδοχής πώς οι πολιτικοί πάντοτε επιθυμούσαν και θα επιθυμούν να ποδηγετούν τη δικαιοσύνη, ενώ οι δικαστές ενίοτε έκλειναν το μάτι στην πρώτη των εξουσιών η οποία άλλωστε έχει και την αρμοδιότητα διορισμούς τους στις κορυφαίες θέσεις της ιεραρχίας.
Ο αστάθμητος παράγων Γρ. Πεπόνης
Η πλάκα είναι πώς εν προκειμένω πολιτικοί και δικαστές συγκρούονται για μια υπόθεση στην οποία επί της ουσίας συμφωνούσαν μέχρι πρότινος. Κι αυτό γιατί η πλειοψηφία (τουλάχιστον) του Αρείου Πάγου στις κατ΄ ιδίαν συνομιλίες, θεωρούσε ως μη δόκιμες τις ενέργειες του εισαγγελέα Πεπόνη με τα ήξεις αφίξεις των καταγγελιών περί παρεμβάσεων αλλά και την (εκκρεμούσης της διαδικασίας αντικατάστασής τους) επιχείρηση αποστολής στη Βουλή της δικογραφίας για το έλλειμα του 2009, υπόθεση που φέρονται να εμπλέκονται οι Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου. Η συμφωνία των απόψεων , πέραν των αιτιάσεων της ΝΔ η οποία ως αντιπολίτευση κινείται σε καταγγελτικό πλαίσιο, δεν έγκειται τόσο στην ουσία της υπόθεσης όσο στον χρόνο που επέλεξε ο κ.Πεπόνης, αφού από κάποιους -κακεντρεχείς πιθανόν- θεωρήθηκε πως «εμπεριέχει ψήγματα εκδικητικής διάθεσης». Στις κατ΄ιδίαν συνομιλίες άλλωστε οι ανώτεροι δικαστές θεωρούσαν περίπου δεδομένη την υποβολή ερωτήματος στο Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο εκ μέρους του υπουργού Δικαιοσύνης για την αντικατάσταση των δυο οικονομικών εισαγγελέων. Τι συνέβη ξαφνικά και φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται περίπου «συνταγματική εκτροπή» η από το νόμο επιβεβλημένη υποχρέωση του υπουργού Δικαιοσύνης να υποβάλλει ερώτημα στον ΑΔΣ για την αντικατάσταση ή όχι των δυο εισαγγελέων; Τη στιγμή μάλιστα που η βούληση περί παραίτησής τους είναι καταγεγραμμένη στα υπομνήματά τους. Τί άλλαξε ξαφνικά και «κύκλοι» του Αρείου Πάγου , μιλούσαν για βιαστική κίνηση εκ μέρους του κ. Παπαϊωάννου και τον μέμφονταν γιατί περιέλαβε «κρίσεις» στο ερώτημά του; Τι συνέβη και εκφράζονται αμφιβολίες για το τι θα κάνει το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο στις 9 Φεβρουαρίου . ημέρα κατά την οποία θα αποφασιστεί η τύχη των εισαγγελέων , εκ μέρους ανθρώπων που μέχρι χθες κόπτονταν υπέρ της απομάκρυνσης τους; Μήπως τους τσίμπησε μύγα; Πιθανόν ναι, και μάλιστα η συντεχνιακή μύγα της μείωσης των αποδοχών τους, όπως σχολίαζε πικρόχολα κυβερνητική πηγή..
Στο βάθος υπάρχει πάντα το ενιαίο μισθολόγιο και το ΙΚΑ
Το κλίμα άλλαξε και έγινε πολεμικό με αφορμή βέβαια τη δήλωση Λοβέρδου, αλλά προηγήθηκε , σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, μια πολύ επίμονη ζύμωση εκ μέρους ανώτερου δικαστικού λειτουργού με κάθετη επιρροή σε όλο το δικαστικό σώμα. Ο δικαστικός αυτός παράγων, με συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση , φαίνεται πως άλλαξε εν μέρει τους συσχετισμούς αφού κατάφερε να επαναφέρει κομμάτι του δικαστικού σώματος σε θέση μάχης με την πολιτική ηγεσία (κυρίως την ΠΑΣΟΚγενή) θυμίζοντας βέβαια πως εκκρεμούν σημαντικές αποφάσεις για τους δικαστές οι οποίες αφορούν τόσο το ενιαίο μισθολόγιο (στο οποίο δεν θέλουν επ’ ουδενί να ενταχθούν) όσο και η υπαγωγή των νέων δικαστών του ΙΚΑ, επίσης «κόκκινο» πανί για αυτούς. Κάποιοι μάλιστα, προφανώς κακεντρεχείς, δεν απέκλειαν μερικοί να κλείνουν το μάτι στην επόμενη κυβερνητική πλειοψηφία η οποία προφανώς θα έχει ως έδρα τη Λεωφόρο Συγγρού.
Στη βουλή και γρήγορα
Ο Μιλτ. Παπαιωάννου ξεκαθάρισε χθες (στον Realfm) για το θέμα των οικονομικών εισαγγελέων πως «οι ίδιοι έχουν υποβάλει παραίτηση και έχουν ζητήσει την αντικατάσταση τους. Οι ίδιοι. Από τη στιγμή που έχουν υποβάλει παραίτηση και έχουν ζητήσει την αντικατάστασή τους, είναι μονόδρομος για τον Υπουργό Δικαιοσύνης η υποβολή ερωτήματος. Αν δεν το έκανα θα είχα παραβεί το νόμο. Τη νόμιμη και επιβαλλόμενη αυτή ενέργεια μου αναγνώρισε και δημοσίως ο αναπληρωτής οικονομικός εισαγγελέας κ. Μουζακίτης. Μάλιστα δήλωσε μετά το ερώτημα που εγώ απέστειλα ότι επιθυμεί να μείνει. Αυτό όμως δεν κρίνεται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης». Είπε ακόμα πώς το ερώτημα περί αντικατάστασης δεν συνδέεται με την υποβολή αιτήματος εκ μέρους του κ. Πεπόνη για διαβίβαση της δικογραφίας ΕΛΣΤΑΤ στη Βουλή» και αυτό , είναι η αλήθεια , είχε διαφανεί ως πρόθεση του κ. Παπαιωάννου πολύ πριν γίνει γνωστή η κίνηση του οικονομικού εισαγγελέα για τη δικογραφία της ΕΛ.ΣΤΑΤ (capital.gr 19.1.2012 «Τελειώνει» τους οικονομικούς εισαγγελείς ο υπουργός Δικαιοσύνης).
Σημαντική βέβαια είναι η τοποθέτησή του για την ουσία της υπόθεσης, την αποστολή ή όχι της δικογραφίας στη Βουλή δηλαδή, καθώς ανέφερε πώς «δεν μου επιτρέπεται να σχολιάσω εκκρεμείς υποθέσεις. Εκείνο, όμως, το οποίο μπορώ να πω είναι ότι αυτός ο φάκελος πρέπει να πάει όσο γίνεται γρηγορότερα στη Βουλή».
Η τελευταία άποψη ίσως είναι απολύτως ενδεικτική και του κλίματος που επικρατεί στο σύνολο του πολιτικού συστήματος για την τύχη της δικογραφίας. Στη Βουλή και γρήγορα...
http://www.capital.gr/News.asp?id=1391384
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου