διεύθυνση επικοινωνίας delios2010@gmail.com

17 Ιουλ 2012

Στο ίδιο έργο θεατές...

Ο κ. Θόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος έχει αυτοαναγορευτεί σε απηνή ιδεολογικό διώκτη και πολιτικό κήνσορα της Αριστεράς, από τη θέση του αντιπροέδρου των κυβερνήσεων του κ. Γ. Παπανδρέου, εκτός του ότι απολάμβανε αφειδώς τα προνόμια τα οποία συνεπαγότανε αυτή η θέση, είχε μία και μόνη αποστολή: να προχωρήσει - σε συνεργασία βεβαίως με τους αρμόδιους υπουργούς - στο κλείσιμο ή τη συγχώνευση των δημόσιων οργανισμών που ήταν ανενεργοί, δεν επιτελούσαν την αποστολή τους ή αλληλοκαλύπτονταν, έτσι ώστε να επιτευχθεί η περιβόητη συρρίκνωση του κράτους και επακόλουθα να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες.



Ο κ. Πάγκαλος, αντί να εργαστεί συστηματικά και με επιμονή, κάτι που προϋπόθετε αυτό το ομολογουμένως δύσκολο και επίπονο καθήκον, κατήρτισε μία «λίστα», την περιβόητη «λίστα Πάγκαλου», την οποία περιέφερε, κατά καιρούς, στα Μέσα Ενημέρωσης, δημιουργώντας ένα κλίμα φόβου και επιτείνοντας την ανασφάλεια στους εργαζόμενους των οργανισμών που θα έπρεπε να κλείσουν ή να συγχωνευθούν.

Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου μάλιστα κατάρτισε και έναν «οδικό χάρτη», που περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, τα βήματα τα οποία θα έπρεπε να γίνουν για τη μείωση του κράτους και τη μελλοντική «αποκατάσταση» του προσωπικού. Η υπόθεση, όμως, ναυάγησε καθώς ο λάβρος κατά τα άλλα πολέμιος της Αριστεράς, αποδείχθηκε ότι υποτάχθηκε στα κελεύσματα των σειρήνων του κρατισμού, εξυπηρέτησε απόλυτα τις μικροκομματικές επιδιώξεις του κόμματός του, έδωσε γη και ύδωρ στις συνδικαλιστικές συντεχνίες και απέφυγε επιμελώς να συγκρουστεί με τα κατεστημένα συμφέροντα. Ετσι, οι δημόσιοι οργανισμοί που έκλεισαν ή συγχωνεύθηκαν ήταν ελάχιστοι. Οι πρωτοβουλία μάλιστα για να μπουν τα λουκέτα που μπήκαν δεν ανήκε καν στον κ. Πάγκαλο ο οποίος, παρά ταύτα, παρέμενε στη θέση του.

Ο κ. Δημήτρης Ρέππας, από την άλλη πλευρά, ο οποίος είχε αναλάβει το καθήκον της μεταρρύθμισης του κράτους από τη θέση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, μόλις παρέλαβε την έκθεση του ΟΟΣΑ για το Δημόσιο (μας κόστισε μάλιστα δύο εκατ. ευρώ), στην οποία διατυπωνόταν η άποψη ότι μπορεί να υπάρξει μείωση των δημοσίων δαπανών - χωρίς καν απολύσεις προσωπικού -, κατά 30%, αποφάσισε να την καταστήσει πράξη. Σε συνεργασία, λοιπόν, με την task force έκανε ένα πρώτο βήμα. Κατάρτισε ένα σχέδιο νόμου με το οποίο υποχρέωνε όλους ανεξαιρέτως τους υπουργούς της κυβέρνησης Παπανδρέου να λάβουν μέτρα για την αναδιοργάνωση και τον περιορισμό κατά 30% των οργανικών μονάδων των υπουργείων, κάτι που μπορούσε να επιτευχθεί μόνον με το κλείσιμο των Διευθύνσεων που δεν είχαν υπαλλήλους και των ειδικών γραμματειών και των αυτοτελών γραφείων που δεν είχαν αντικείμενο.

Το νομοσχέδιο, πράγματι, ήλθε στη Βουλή έναν περίπου μήνα πριν από την προκήρυξη των εκλογών της 6ης Μαΐου 2012. Ουδέποτε όμως προωθήθηκε προς ψήφιση, καθώς το «μπλόκαρε» η ΝΔ, με το σκεπτικό ότι δεν θα έπρεπε να... βρεθεί προ τετελεσμένων. Η αλήθεια είναι ότι και τα δύο κόμματα, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠαΣοΚ, δεν επιθυμούσαν να «ανοίξουν» ένα παρόμοιο θέμα τις παραμονές των εκλογών καθώς εκτιμούσαν ότι θα περιόριζε αισθητά την εκλογική τους πελατεία. Ετσι, το εν λόγω νομοσχέδιο, που αποτελείτο μάλιστα από 750 σελίδες, καθώς περιέγραφε λεπτομερώς ποιες υπηρεσίες κάθε υπουργείου θα έπρεπε να κλείσουν, «πάγωσε».

Η τρικομματική κυβέρνηση που προέκυψε από την εκλογική αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου 2012, υπό την πίεση της τρόικας, η οποία ζητεί νέο πακέτο μέτρων ύψους 11,5 δισ. ευρώ για το 2012 και 1013, επανέφερε στο προσκήνιο, μεταξύ άλλων, και τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών. Η υπόθεση αυτή όμως κινδυνεύει να εξελιχθεί σε ιλαροτραγωδία.

Οι υπουργοί εμφανίζονται απρόθυμοι να προχωρήσουν σε γενναίες περικοπές, κάτι το οποίο προκειμένου να το πετύχουν, καταφεύγουν και σε παντός είδους αλχημείες του στιλ «να υπάρξει αύξηση του παράβολου για τη χορήγηση άδειας διαμονής σε μετανάστες». Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου μάλιστα, μέσα από αστείες διαρροές στα μέσα ενημέρωσης, βάλλουν ο ένας εναντίον του άλλου, επιδιώκοντας να βελτιώσουν τη θέση τους και να μετακυλήσουν τις ευθύνες τους.

Ετσι, για παράδειγμα, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Αντώνης Μανιτάκης, ο οποίος δεν προέρχεται από τη γνωστή «βαρονία των υπουργών», κατηγορείται ότι δεν περικόπτει δαπάνες που θα υπερέβαιναν τον προϋπολογισμό του υπουργείου του συμπεριλαμβανομένης και της μισθοδοσίας των υπαλλήλων, ή ότι δεν μπορεί να εκτιμήσει το ύψος των περικοπών που θα προκύψει από τη μεταρρύθμιση για το σύνολο των υπουργείων. Κατηγορείται, δηλαδή, ότι δεν έχει μαντικές ικανότητες ώστε να ξέρει τι υπάρχει στο κεφάλι κάθε υπουργού ξεχωριστά.

Εν κατακλείδι, ακόμη και μετά τις πρόσφατες εκλογές και την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από την τρικομματική κυβέρνηση, βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Ενα έργο που παίζεται πίσω από τις πλάτες των πολιτών και διευκολύνει τη λήψη νέων εισπρακτικών μέτρων που θα συρρικνώσουν περαιτέρω τα εισοδήματα και θα βαθύνουν την ύφεση καθώς οι αρμόδιοι αδυνατούν να επεξεργαστούν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για τη μείωση των δαπανών του κράτους. Πράγματι, είναι σαν να μην πέρασε ούτε μία ημέρα από τότε που η πολιτική εξουσία αγκιστρωμένη στα προνόμια της αδιαφορούσε προκλητικά για την επαπειλούμενη κατάρρευση της χώρας.
 http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=467327

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου