Σενάρια

ΟΙ επιστημολόγοι μιλούν για αλλαγή υποδείγματος και επικαλούνται τον Τόμας Κουν. Οι χρονογράφοι κάνουν απλώς λόγο για τέλος εποχής. Και οι λεπτολόγοι επισημαίνουν τον κίνδυνο να συνεχίζει να κοιτάζει κανείς τα πράγματα με τα προηγούμενα γυαλιά. Αρα, να του ξεφύγουν αντικείμενα και να μην έχει - το κυριότερο - σωστή αίσθηση προοπτικής.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ: η κοινή αντίληψη είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί τη λεγόμενη στρατηγική του ώριμου φρούτου. Ο Αλέξης Τσίπρας, δηλαδή, και οι συν αυτώ δεν βιάζονται. Περιμένουν να φθαρεί αργά αλλά σταθερά η κυβέρνηση των τριών και να πέσει από το δέντρο σαν σάπιος καρπός. Προηγουμένως θα έχει βάλει σε τάξη τα οικονομικά της χώρας, που θα μείνει στο ευρώ. Γιατί η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας και οι άνθρωποί του είναι εναντίον της δραχμής. Οπως έλεγε έγκαιρα ένας από αυτούς, «η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα βλάψει ακριβώς αυτά τα κοινωνικά στρώματα που εμείς υποστηρίζουμε».

ΜΟΝΑ-ζυγά κερδισμένοι οι συριζαίοι λοιπόν; Δεσμεύονται ότι θα καταργήσουν το Μνημόνιο. Κάνουν δηλώσεις που να ικανοποιούν όλους τους αδικημένους. Και περιμένουν τον χρόνο να γκριζάρει λίγο τους κροτάφους τους ώστε να φαίνονται και πιο κατάλληλοι για την εξουσία. Σωστά; Αληθοφανής είναι αυτή η ανάλυση. Είναι όμως και προϊόν όρασης με τα γυαλιά της Μεταπολίτευσης. Τότε δοξάστηκε - ιδίως από τη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή - η στρατηγική του ώριμου φρούτου. Η Μεταπολίτευση όμως έχει τελειώσει.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ πάλι: η χώρα θα μείνει στο ευρώ. Το αφήνουν να εννοηθεί στο Βερολίνο, όπου Μέρκελ και Σόιμπλε ετοιμάζουν τη γερμανική κοινή γνώμη για το μεγάλο πακέτο του Νοεμβρίου υπέρ του Νότου. Αυτό θα έχει και αναπτυξιακά λεφτά και επιμήκυνση και, αν περάσει η άποψη του ΔΝΤ, και νέο κούρεμα του υπολειπόμενου χρέους. Το αντίτιμο όμως για την Ελλάδα θα είναι λιτότητα έως το 2016. Αυτό συμπίπτει με τον πλήρη εκλογικό κύκλο, αφού ο Ιούνιος του 2016 είναι το απώτατο χρονικό σημείο που μπορεί να γίνουν οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Μια χαρά λοιπόν για τον ΣΥΡΙΖΑ αφού η φθορά θα έχει μετατρέψει το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα σε κάτι που να μοιάζει με την Πυραμίδα του Χέοπος.

ΟΙ ανοιχτομάτηδες όμως λένε ότι η ύφεση θα είναι τόσο βαθιά που θα έχουν αναπτυχθεί φυγόκεντρες πολιτικές δυνάμεις. Αυτές θα είναι υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη. Τέτοιες δυνάμεις - λέγε με Παναγιώτη Λαφαζάνη και, μέχρι ενός σημείου, Αριστερό Ρεύμα - υπάρχουν ήδη στην Κουμουνδούρου. Εκφράζονται κομψά και αμφισβητούν με αριστερίζουσα φρασεολογία. Τι θα γίνει όμως αν σε μερικά χρόνια αυτές ισχυροποιηθούν; Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ - που συνενώνει φάσμα δυνάμεων - θα αρχίσει να αποσταθεροποιείται εκ των έσω. Και όταν αυτό συμβαίνει - τελευταία φορά έγινε το 2009 - τότε ο Τσίπρας δυσκολεύεται. Η ισορροπία μεταξύ διαφορετικών τάσεων, σε ένα, ούτως ή άλλως, ανισόρροπο σύστημα, δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο του προέδρου Αλέξη.

Ο καβγάς για το νόμισμα μπορεί να λειτουργήσει ως συνθήκη διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Η διάσπαση των κομμάτων είναι, άλλωστε, σταθερά της πολιτικής περιόδου που άρχισε με το Μνημόνιο. Φυσικά, οι διαφορετικές τάσεις - η περίπτωση του ΠΑΣΟΚ της χρυσής εποχής - δημιουργούν πλειοψηφική αύρα αν ο αρχηγός μπορεί να τις χειριστεί. Ούτως ή άλλως, το σενάριο αυτό φαίνεται ενδιαφέρον. 

 Του Δημήτρη Μητρόπουλου

 http://www.tanea.gr/agiografies/?aid=4760611