Στη Δαμασκό!

Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου έκρυβε τόσους Σαούλ. Οι οποίοι μόλις έχασαν την εξουσία βγήκαν στον δρόμο για τη Δαμασκό (ή για τον ΣΥΡΙΖΑ…) και είδαν το φως το αληθινό!..

Διάβασα, ας πούμε, το άρθρο της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου που δημοσιεύτηκε στην «Κυριακάτικη Αυγή». Στα περισσότερα που αναφέρει, δεν έχω λόγο να διαφωνήσω.

Προφανώς έχει δίκιο όταν υποστηρίζει ότι η τακτική του «καλού παιδιού» έφτασε στο όριά της. Ακόμη περισσότερο όταν αποδίδει σαφώς λιγότερα από όσα περίμεναν οι εμπνευστές της.

Εξίσου προφανώς, όμως, έχει άδικο όταν υιοθετεί τη θεωρία της αντιπολίτευσης ότι δεν έγινε επαναδιαπραγμάτευση.

Διότι όλα αυτά που συζητούμε σήμερα (επιμήκυνση, μείωση επιτοκίων, βιωσιμότητα του χρέους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο…) τι άλλο από επαναδιαπραγμάτευση είναι; Αλλο τώρα πόσο επιτυχής θα αποδειχθεί…

Μόνο που αυτή την τακτική του «καλού παιδιού» δεν την εφηύρε ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Στουρνάρας ούτε καν ο Βενιζέλος. Την εφηύραν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου, των οποίων η συμπαθής Μαριλίζα υπήρξε εξέχον μέλος.

Και η ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης προέκυψε επειδή δεν έκανε καμία διαπραγμάτευση για το πρώτο Μνημόνιο η κυβέρνηση Παπανδρέου, της οποίας η Μαριλίζα ήταν εξέχον μέλος.

Και η ανάγκη για Μνημόνιο προέκυψε επειδή δεν έγινε καμία προσπάθεια έγκαιρης αντιμετώπισης του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της χώρας από την κυβέρνηση Παπανδρέου, της οποίας η Μαριλίζα ήταν εξέχον μέλος.

Και δεν έγινε τίποτα για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό επειδή το ΠΑΣΟΚ του οποίου η Μαριλίζα ήταν εξέχον μέλος υποστήριζε και προεκλογικά και μετεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν».

Αυτή είναι η ωμή αλήθεια.

Η οποία ασφαλώς δεν ισχύει μόνο για τη Μαριλίζα ή τους άλλους πρωταγωνιστές της περιόδου Παπανδρέου, αλλά και για όλα τα προϊόντα του «βαθύτατου ΠΑΣΟΚ» που στριμώχνονται ξαφνικά στον δρόμο για τη Δαμασκό.

Για όσους δηλαδή δίνουν σήμερα οδηγίες προς ναυτιλλομένους αφού πρώτα έριξαν τη χώρα στο παγόβουνο.

Ασφαλώς ζούμε σε δημοκρατία και ο κάθε Σαούλ έχει δικαίωμα να δει στον ύπνο του τον Θεό. Μπορεί αν θέλει να αλλάξει γνώμη, ακόμη και πίστη.

Αλλά η αξιοπιστία όσων λέει σήμερα συνδέεται ευθέως με την ειλικρινή και πειστική αυτοκριτική για όσα έπραξε χθες. Είναι όχι μόνο θεμιτό αλλά ενδεχομένως επιβεβλημένο.

Αφενός επειδή η θεωρία ότι ορισμένοι είχαν δίκιο και τότε και τώρα υπονομεύει το δίκιο του τώρα.

Και αφετέρου επειδή ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποδειχθεί για κάποιους Δαμασκός, σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για όλους. 

 

Του Ι.Κ.Πρετεντέρη

 http://www.tanea.gr/empisteytika/?aid=4770836