Μήπως μας διαφεύγει η μεγάλη εικόνα;

Το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν έχει δείξει σοβαρά αντανακλαστικά και το κυριότερο δεν έχει αντιμετωπίσει με την δέουσα προσοχή το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Οι τράπεζες δεν είναι τα golden boys όπως ο πολιτικός λαϊκισμός θέλει να προβάλλει.

Οι τράπεζες είναι οι διαχειριστές του κοινωνικού πλούτου δηλαδή των καταθέσεων και ο μηχανισμός που αυτοτροφοδοτεί την οικονομία με δάνεια σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά στο παρελθόν γιατί στην παρούσα φάση μόνο αναχρηματοδοτήσεις δανείων πραγματοποιούνται.
Οι τράπεζες δεν είναι τα κέντρα που λυμαίνονται την κοινωνία όπως ανορθόδοξα επιχείρησε να παρουσιάσει η πολιτική ελίτ.
Οι τράπεζες έχουν υποπέσει σε σοβαρά λάθη όσον αφορά τις χορηγήσεις δανείων και δημιουργήσει στην κοινωνία μια κακή εικόνα. «Η έννοια τραπεζίτης είναι συνώνυμο σχεδόν με τον κακοποιό».
Τα τοκογλυφικά επιτόκια σε κάρτες και δάνεια είναι ένας καλό λόγος να αντιπαθήσει τις τράπεζες η κοινωνία. Λάθος των τραπεζών και τραπεζιτών, μέγα λάθος.
Όμως ταυτόχρονα οι τράπεζες αποτέλεσαν την ευκαιρία στην κοινωνία να «γευτεί» την χαρά του πλούτου, του δανεικού πλούτου.
Υπήρξαν επιχειρηματίες που αξιοποίησαν τέλεια τα δάνεια που έλαβαν από τις τράπεζες και βελτίωσαν την εταιρική και προσωπική τους περιουσία και επιχειρηματίες που απέτυχαν παταγωδώς.
Υπάρχουν πολίτες που σύναψαν δάνειο και διαθέτουν ιδιόκτητο σπίτι αλλά υπάρχουν και πολίτες χωρίς να έχουν οικονομικό υπόβαθρο λάμβαναν δάνεια για να πάνε διακοπές το καλοκαίρι.
Υπάρχει ευθύνη της τράπεζας αλλά και αντικειμενικά ευθύνη του πολίτη.
Όμως ενώ οι τράπεζες και οι διοικήσεις έκαναν λάθη σοβαρότατα η κατάρρευση των τραπεζών δεν συντελέστηκε από τις διοικήσεις αλλά από το κράτος και αυτούς που σχεδίασαν και εφάρμοσαν το PSI+.
Ως μέτρο σύγκρισης το καλό ελληνικό κράτος ζημίωσε τις τράπεζες με 35 δις λόγω του haircut στα ομόλογα.
Οι κακοί τραπεζίτες ζημίωσαν τις τράπεζες τους με 11 δις ευρώ με βάση τις ζημίες από τα δάνεια (έκθεση Blackrock) – αν δεν υπήρχε η ύφεση δεν θα ήταν 11 δις αλλά πολύ λιγότερα -.
Οι ελληνικές τράπεζες μετά το PSI και την κεφαλαιακή χρεοκοπία τους  έχουν καταστεί ζόμπι.
Το κράτος έσπευσε να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες και η διαδικασία θα ολοκληρωθεί εντός των επόμενων μηνών.
Ωστόσο για να δούμε τι είχαν οι τράπεζες και πως θα εξελιχθεί ο κλάδος;
Οι τράπεζες είχαν 35 δις κεφάλαια που αντιστοιχούσαν σε 400 δις ενεργητικό.
Είχαν καταθέσεως έως 237 δις και δάνεια έως 255 δις ευρώ.
Εργάζονταν πάνω από 55 χιλ υπάλληλοι,  διέθεταν 4,4 χιλ καταστήματα ενώ είχαν αναπτύξει μια παρουσία στο εξωτερικό με 3,5 χιλ καταστήματα.
Οι τραπεζίτες είχαν μεγάλη αυτοδυναμία ενώ οι εξαρτήσεις από τα συστημικά συμφέροντα δεν ήταν αντιληπτές από την κοινωνία.
Ο πλούτος που παρήγαγαν οι τράπεζες αλλά και η διάχυση του πλούτου στην κοινωνία ήταν καταλυτική παράμετρος που σκίαζε τα όποια κακώς κείμενα.
Οι ελληνικές τράπεζες του αύριο μπορεί με οικονομικούς όρους να είναι μεγαλύτερες λόγω των συγχωνεύσεων συστημικών με μη συστημικές τράπεζες αλλά δεν έχουν δύναμη παρέμβαση, εξουσία είναι τράπεζες ζόμπι.
Οι τράπεζες διαθέτουν μεγάλο μέγεθος αλλά μικρότερη δύναμη ενώ προσφέρουν ακόμη μικρότερη προστιθέμενη αξία στην πραγματική οικονομία.
Δεν έχει υπάρξει ανάλογο προηγούμενο.
Οι τράπεζες μεγαλώνουν αλλά η δύναμη τους έχει μικρύνει και έχει μικρύνει πολύ.
Οι διοικήσεις είναι σχεδόν άβουλες δεν μπορούν να εφαρμόσουν στρατηγικές ενώ αποφάσεις όπως η μείωση των αποδοχών στις 5 χιλ ευρώ μεικτά μηνιαίως αντικατοπτρίζει το πώς αντιλαμβάνεται το πολιτικό σύστημα τις τράπεζες.
Το κράτος θεωρεί ότι είναι διαχειριστές και όχι τραπεζίτες.
Ποιος σοβαρός τραπεζίτης θα εργαστεί με 2,9 χιλ ευρώ καθαρά μηνιαίως όταν ο αντίστοιχος Γερμανός λαμβάνει 90-100 χιλ ευρώ μηνιαίως.
Οι μέτοχοι δεν υφίστανται δεν έχουν καμία δύναμη, καμία παρέμβαση είναι οι μεγάλοι χαμένοι του σχεδίου αποδόμησης των τραπεζών.
Αν μάλιστα οι τράπεζες περάσουν στον ESM τότε η ΕΕ θα ελέγχει τις ελληνικές τράπεζες και μέσω αυτών την ελληνική πραγματική οικονομία;
Γιατί δεν δίνουν ισχυρά κίνητρα σε μετόχους και διοικήσεις ώστε να ορθοποδήσουν οι τράπεζες και να προσφέρουν στην οικονομία;
Μήπως υπάρχει σχέδιο αποδόμησης των τραπεζών με στόχο να οδηγήσουν τα ικανά στελέχη στην αποχώρηση και το τραπεζικό σύστημα να ελεγχθεί από «αχυρανθρώπους» της πολιτικής ελίτ;
Μήπως μας διαφεύγει η μεγάλη εικόνα;
Αν ένα σύστημα θέλει να ελέγξει την οικονομία ένας τρόπος υπάρχει, πολιτικοί και τράπεζες.
Μήπως το σχέδιο είναι άπαξ και το πολιτικό σύστημα είναι πιόνι των ισχυρών συμφερόντων της ΕΕ θέλουν και τις τράπεζες υποχείρια…«κρατικές» ώστε να μπορούν να ελέγχουν πολική και οικονομία;
Στις ΗΠΑ οι αμερικάνοι όταν κατάλαβαν ότι οι τράπεζες τους έχουν πρόβλημα έκαναν μια απλή κίνηση, επένδυσαν δισεκατομμύρια δολάρια για να τις θωρακίσουν κεφαλαιακά.
Οι πριν 4 χρόνια σχεδόν χρεοκοπημένες Αμερικανικές τράπεζες τώρα πάλι ανθούν.
Οι αμερικανοί δεν έκαναν το λάθος που δυστυχώς φαίνεται ότι πάει να γίνει στην Ελλάδα.
Έδωσαν καθαρό οξυγόνο στις τράπεζες και όπου χρειάστηκε αντικατέστησαν διοικήσεις.
Στην Ελλάδα οι ασθενικές σε μονάδα εντατικής θεραπείας τράπεζες αποφασίζουν κάποιοι να μειώσουν την τροφοδοσία οξυγόνου.
Στην Ελλάδα πρέπει να αποφασίσουμε θέλουμε τράπεζες με θεσμικό ρόλο, δύναμη και πλούτο ή θέλουμε τράπεζες ζόμπι, καθοδηγούμενες και απόλυτα εξαρτώμενες από την πολιτική ελίτ και τα συστημικά συμφέροντα και εξωγενείς δυνάμεις;
Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος πρέπει να δει καθαρά το συμφέρον του.
Δεν είναι προς το συμφέρον του να δημιουργήσει τράπεζες ζόμπι, τα ζόμπι δεν μπορούν να καθοδηγηθούν θα γυρίσει μπούμερανγκ το πρόβλημα.
Το συμφέρον της ελληνικής πολιτικής εξουσίας είναι να ισχυροποιήσεις τις διοικήσεις και τις τράπεζες.
Οι τράπεζες είναι ο μόνος μηχανισμός που μπορεί να βάλει πάλι εμπρός την σχεδόν καμένη ελληνική οικονομική μηχανή.
Θέλουμε επανεκκίνηση της οικονομίας; Υπάρχει τρόπος  να επανεκκινήσουμε τις τράπεζες άμεσα και άμεσα θα δούμε και τα θετικά αποτελέσματα.

Πέτρος Λεωτσάκος
www.bankingnews.gr