Το αμερικανικό… στόρι Θέλμα και Λουίζ

«Ας συνεχίσουμε», δήλωσε ο Δημοκρατικός. "Τι εννοείς;" απάντησε ο Ρεπουμπλικάνος. "Προχώρα", απάντησε ο Δημοκρατικός δείχνοντας το γκρεμό. “Είσαι σίγουρος;”, ρωτά ο δεύτερος, σχηματίζοντας ένα μειδίαμα. Κρατιούνται από τα χέρια. Ο Ρεπουμπλικάνος πατάει το γκάζι και πέφτουν μαζί από τον γκρεμό.

Αυτή είναι η πραγματική λήψη από τη ζωή της Ουάσιγκτον στην τελευταία σκηνή της ταινίας Θέλμα και Λουίζ. Δεν χρειάζεται πολλή φαντασία για να τη δείτε να τρέχει στις 31 Δεκεμβρίου πάνω από την ύφεση αντί πάνω στο Grand Canyon. Ωστόσο, είτε περάσει είτε δεν περάσει η Ουάσιγκτον των ΗΠΑ προσωρινά πάνω από το δημοσιονομικό γκρεμό, είναι σχεδόν δίπλα από το σημείο αυτό. Εξέχουσες προσωπικότητες σε αμφότερα τα μέρη έχουν φλερτάρει με την ιδέα εδώ και μήνες να κερδίσουν παραχωρήσεις. Οι ηγέτες τους έχουν κάνει τα στραβά μάτια για να διασφαλιστεί ότι θα έχουν το καλύτερο αποτέλεσμα

ακόμα κι αν εκτροχιαστούν την τελευταία στιγμή. Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι ΗΠΑ θα κατευθυνθούν προς το 2013 με το ίδιο βασανιστικό ερώτημα να κρέμεται πάνω από το μέλλον τους: πότε θα κυβερνηθούν με σύνεση πάλι;

Η ποιότητα της διακυβέρνησης των ΗΠΑ έχει επιδεινωθεί εδώ και πολλά χρόνια. Με δεδομένη την κακή σχέση την οποία η κοινή γνώμη των ΗΠΑ κατέχει για τα θεσμικά της όργανα – και ιδίως για το Κογκρέσο – οποιαδήποτε συμφωνία για την αποφυγή του γκρεμού είναι πιθανό να καταπνιγεί στα διακομματικά αυτο-συγχαρητήρια. Είναι απίθανο να τα αξίζει. Η πραγματική δοκιμασία θα έρθει κατά τη διάρκεια του 2013. Αφού τον αποφύγει προσωρινά ή περάσει πάνω από έναν εντελώς αυτο-δημιουργημένο γκρεμό, το Κογκρέσο θα πρέπει και πάλι να αντιμετωπίσει τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Αμερικής – τη «δημοσιονομική άβυσσο», που βρίσκεται πέρα ​​από τον γκρεμό.

Στο μεταξύ, το επόμενο έτος είναι πιθανό να υπάρχει μια απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα της διακυβέρνησης. Μπορεί η Ουάσιγκτον να καταλήξει σε μια συμφωνία για το μέγεθος της κυβέρνησης και του σκοπού του φορολογικού συστήματος, το οποίο είναι χρήσιμο για τις προοπτικές ανάπτυξης των ΗΠΑ. Ή μπορεί τα μέρη να έχουν φτάσει σε αδιέξοδο και να συμφωνήσουν στην αναβολή της ημέρας της αναμέτρησης. Υπάρχουν τρεις λόγοι για να υποθέσουμε ότι θα ‘κλωτσήσουν’ το γεμάτο δοχείο.

Πρώτον, τα άμεσα στοιχήματα είναι χαμηλότερα από ό,τι πιστεύουν πολλοί άνθρωποι. Σε αντίθεση με την ευρωζώνη, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια επίπεδης ανάπτυξης, η οικονομία των ΗΠΑ στέκεται και πάλι στα πόδια της. Μπορεί να κουτσαίνει και να είναι απίθανο να λειτουργήσει σύντομα – οι περισσότεροι οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένου του Ben Bernanke, πιστεύουν ότι τα βιώσιμα επίπεδα του ρυθμού ανάπτυξης των ΗΠΑ μειώθηκαν μετά τη Μεγάλη Ύφεση.

Ωστόσο, ακόμη και αν οι ΗΠΑ επρόκειτο να βουτήξουν στον γκρεμό, η οικονομία θα μπορούσε πιθανότατα να αυξάνεται κατά 1 - 2 τοις εκατό το 2013. Οι δημοσκοπήσεις λένε ότι το κοινό θα κατηγορήσει τους Ρεπουμπλικάνους κυρίως για ό,τι επακολουθήσει μετά την ύφεση. Αλλά δε θα είναι το ίδιο με το γεγονός της χώρας σε ύφεση. Και οι Ρεπουμπλικάνοι μπορεί να στοιχηματίζουν ότι η ζημιά θα συμβεί αρκετά νωρίς στο νέο Κογκρέσο ώστε το εκλογικό σώμα να το έχει ξεχάσει μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές του 2014. Θα είναι έκπληξη αν μπορέσουν να καταλήξουν σε ένα λογικό δημοσιονομικό παζάρι στο μεσοδιάστημα.

Δεύτερον, το χάσμα μεταξύ των κομμάτων - η κύρια αιτία του τελευταίου αγώνα των πολιτικών ακροβασιών, τον Αύγουστο του 2011 - έχει μεγαλώσει. Σύμφωνα με τα πρότυπα ψηφοφορίας, το απερχόμενο 112ο Κογκρέσο ήταν το πιο πολωμένο στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τις νέες μελέτες, το 113ο είναι ακόμα πιο διασπασμένο. Δεν είναι απλά μια ιστορία συντηρητικών Ρεπουμπλικανών που αντικαθιστούν τους μετριοπαθείς - αν και αυτό ήταν ο κύριος οδηγός της πόλωσης της Αμερικής. Οι Δημοκρατικοί, επίσης, γίνονται όλο και πιο φιλελεύθεροι. Ο κάποτε ισχυρός κεντρώος Δημοκρατικός συνασπισμός των Μπλε Σκύλων έχει κατακόρυφη πτώση από 54 μέλη που είχε ως πρόσφατα το 2008 σε μόλις 15 το επόμενο έτος. Ο όρος ‘μέτρια δημοκράτης’ γίνεται σχεδόν τόσο σπάνιος όσο και το αντίγραφό του. Ούτε η απόκλιση περιορίζεται στην ιδεολογία. Τα κόμματα, επίσης, μοιάζουν να είναι διαφορετικά. Σύμφωνα με το Bloomberg, το ποσοστό των λευκών αρρένων Δημοκρατών στο 113ο Κογκρέσο είναι 47 % – έπεσε κάτω από το μισό, για πρώτη φορά. Εν τω μεταξύ, το 90 % των νομοθετών του ΑΕΠ είναι λευκοί άνδρες.

Τρίτον, οι εκλογές στις 6 Νοεμβρίου προσέφεραν μόνο μια σύντομη παύση στη μόνιμη εκλογική εκστρατεία της Αμερικής. Με ένα σύντομο διάλειμμα για την ημέρα των ευχαριστιών, οι βουλευτές και στις δύο πλευρές έχουν ξεκινήσει για τα καλά τη συγκέντρωση χρημάτων για το 2014. Οι μετριοπαθείς πρέπει να δημιουργήσουν μπαούλα πολέμου τώρα, προκειμένου να προλάβουν τις πρωταρχικές προκλήσεις. Οι μηχανορραφίες για τη Ρεπουμπλικανική υποψηφιότητα του 2016 έχουν ήδη αρχίσει.

Μεταξύ των βασικών υποψηφίων είναι ο Paul Ryan, πρώην πολιτικός σύντροφος του Mitt Romney, και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής επιτροπής προϋπολογισμού. Ο κ. Ryan είναι το φαβορί για την καταπολέμηση της φορολογικής πτέρυγας του GOP. Αν διαφωνεί με μια αύξηση φόρων, αυτή είναι πιθανώς νεκρή επί τη εμφανίσει. Αν αυτός δώσει την ευλογία του, θα βλάψει τις πιθανότητές του ως πρόεδρος. Ο κ. Ryan θα μπορούσε να καταλήξει να είναι η πιο καθοριστική φιγούρα της κοκορομαχίας μέσα στις επόμενες εβδομάδες.

Ο Franklin Roosevelt είπε κάποτε ότι η Αμερική δεν είχε τίποτα να φοβηθεί, παρά τον ίδιο το φόβο. Τώρα θα μπορούσε να πει ότι δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, παρά τον εαυτό της. Σε σχέση με την Ευρώπη, οι βραχυπρόθεσμες προοπτικές ανάπτυξης των ΗΠΑ είναι καλές, αν και το μέτρο είναι πολύ αυστηρότερο στις μέρες μας. Σε σύγκριση με σχεδόν οποιονδήποτε, εκτός από τον Καναδά και την Αυστραλία, η ενεργειακή προοπτική των ΗΠΑ είναι ρόδινη. Ωστόσο, σε σχέση με τα δικά τους πρότυπα διακυβέρνησης, οι ΗΠΑ ήταν λιγότερο σπάνια εξοπλισμένες. Δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Νοεμβρίου έχουν αλλάξει κάτι θεμελιώδες. Η πολιτική είναι λίγο σαν την επένδυση χρηματιστηρίου. Είναι δύσκολο να προβλέψουμε την επόμενη περιστροφή - αλλά πάντα ασφαλέστερο να εμπιστευθούμε τις μακροπρόθεσμες τάσεις. Θα ήταν έκπληξη αν το Κογκρέσο απέφευγε το γκρεμό με λογικό τρόπο, μέσα στις επόμενες εβδομάδες. Θα ήταν ένα σοκ - και μάλιστα πολύ θετικό – αν το ακολουθούσε αυτό με έναν παραγωγικό χρόνο εργασίας.

 http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-12-03-21-29-57-2012120382012/