Ο μεγάλος φόβος που κυριαρχεί αυτό το διάστημα στις διεθνείς χρηματαγορές, είναι μη τυχόν και γονατίσουν η Ισπανία και η Ιταλία.
Μέχρι σήμερα, η ΕΕ, με τη βοήθεια του ΔΝΤ
, κατάφερε και «διέσωσε» τις καταχρεωμένες Ελλάδα και Ιρλανδία, γλιτώνοντάς τις από τη πτώχευση. Το ίδιο μάλλον, μπορεί να κάνει και για τη Πορτογαλία.
Μπορεί όμως να σώσει και την Ισπανία; Μια οικονομία που είναι διπλάσια σε μέγεθος από τις προηγούμενες τρεις συνολικά; Η Μαδρίτη ήδη ξεκίνησε κάποια μέτρα λιτότητας με σκοπό να δείξει ότι παραμένει φερέγγυα, όμως το ίδιο δεν είχε κάνει και η Ιρλανδία; Μέχρι που έγινε φανερό πως τα προβλήματα των τραπεζών της ήταν πολύ μεγαλύτερα από ότι φαίνονταν στην αρχή.
Η μετάδοση της οικονομικής αστάθειας σε ολόκληρη την Ευρώπη θα επηρεάσει αρνητικά την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ πουλάνε το 25% των εξαγωγών τους στην Ευρώπη, της οποίας η οικονομία αντιπροσωπεύει το 1/5 της παγκόσμιας οικονομίας.
Δυο ακραίες επιλογές υπάρχουν ως λύση. Κάποιοι θεωρούν πως αν οι ασθενείς οικονομίες της ΕΕ αποχωρήσουν από την ευρωζώνη, τότε δεν θα υπάρχει η ανάγκη στήριξής τους από τις ισχυρότερες οικονομίες της ΕΕ. Παράλληλα, τα αδύναμα αυτά κράτη θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε υποτίμηση του εθνικού τους νομίσματος, τονώνοντας έτσι την οικονομική τους ανάπτυξη. Η συνέπεια βέβαια θα ήταν πως το κεφάλαιο θα έφευγε από τις χώρες αυτές, καταστρέφοντας τα τραπεζικά τους συστήματα, και αυξάνοντας το κόστος του εξωτερικού τους χρέους, που είναι σε ευρώ.
Μια άλλη ακραία λύση είναι να πάει η ευρωπαϊκή ενοποίηση ένα βήμα παραπέρα. Να δημιουργηθεί δηλαδή ένας πανευρωπαϊκός ενιαίος «ομοσπονδιακός» προϋπολογισμός για τα κράτη μέλη της ΟΝΕ. Κάτι σαν το αμερικανικό μοντέλο, όπου πλούσιες και φτωχές πολιτείες συμμετέχουν εξίσου. Μια τέτοια όμως ομογενοποίηση θα σήμαινε και περαιτέρω παραχωρήσεις σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας, κάτι που πολιτικά μοιάζει αδύνατο στη σημερινή εποχή.
S.A.- The Christian Science Monitor www.antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου