Λύση Αθηνών, όχι Βρυξελλών

Την Καθαρή Δευτέρα το βράδυ ο πρωθυπουργός συγκάλεσε εκτάκτως το υπουργικό συμβούλιο προκειμένου να αντιμετωπίσει μείζονα θέματα και συγκεκριμένα τη νέα υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από τον οίκο Moody's, τη στάση που θα τηρήσει η χώρα στις συνόδους κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την εσωτερική κατάσταση και το πρόβλημα ζωής και θανάτου των απεργών πείνας του μεγάρου Υπατίας.
Οπως επισήμως μεταδόθηκε έπειτα από μακρά συζήτηση - διήρκεσε πάνω από
πέντε ώρες η συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου - ο κ. Παπανδρέου προέκρινε «δυναμική στάση» στις συνόδους κορυφής και εμφανίσθηκε διατεθειμένος να ασκήσει ακόμη και βέτο αν η προτεινόμενη από τους εταίρους λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους δεν ήταν συνολική - «λύση πακέτο» την ονόμασε ο ίδιος - και δεν προσέφερε διευκολύνσεις στο χειρισμό του ελληνικού προβλήματος.

Μετέδωσε δηλαδή ότι σκοπεύει να τινάξει τη σύνοδο κορυφής στον αέρα, αν ο πάγιος ευρωπαϊκός μηχανισμός διαχείρισης της κρίσης δεν προβλέπει όσα διεκδικεί η Ελλάδα για την επιμήκυνση του χρέους, τη μείωση του επιτοκίου και τη δυνατότητα επαναγοράς τίτλων.

Ουσιαστικά ο κ. πρωθυπουργός, δραματοποιώντας την κατάσταση και μεταφέροντας τα πάντα στις Βρυξέλλες, έδειξε ότι εξαρτά πλήρως τη διάσωση της χώρας από τις ευρωπαικές διευκολύνσεις και από τίποτε άλλο.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι απέφυγε οποιαδήποτε δέσμευση και περιγραφή των ελληνικών προσπαθειών, παρ' ότι υπήρξαν υπουργοί οι οποίοι εισηγήθηκαν πολιτικές και μέτρα στο εσωτερικό της χώρας, με σκοπό προφανώς να ενισχύσουν το ελληνικό οπλοστάσιο και να διασκεδάσουν τους φόβους και τις πολλές αμφισβητήσεις των διεθνών οίκων αξιολόγησης.

Με άλλα λόγια ο κ. Παπανδρέου απέρριψε την άποψη εταίρων και δανειστών ότι η λύση του ελληνικού προβλήματος βρίσκεται στην Αθήνα και επέμεινε πως η λύση βρίσκεται στις Βρυξέλλες.

Και τώρα προετοιμάζεται για την έκβαση αυτής της μεγάλης μάχης στις Βρυξέλλες. Ωστόσο οι προοπτικές δεν είναι οι καλύτερες.

Ολοι στην Αθήνα ξέρουν ότι οι ξένοι για να δώσουν πρέπει να δουν ότι κάτι επιπρόσθετο κάνουμε και εμείς, ότι κινούμεθα αναλόγως, ότι στηρίζουμε τη διάσωση και με δικές μας προσπάθειες και ότι τα χρήματα που θα βάλουν δεν θα πάνε χαμένα.

Πεποίθησή τους είναι ότι μέχρι τώρα έχουμε κάνει τα ελάχιστα δυνατά και ότι μόλις ήλθαμε αντιμέτωποι με το βαθύ διαρθρωτικό πρόβλημα σηκώσαμε τα χέρια ψηλά.

Και γι' αυτό επιμένουν ότι είναι ανάγκη να προσθέσουμε προσπάθειες και στη συνέχεια να λάβουμε διευκολύνσεις και νέες πιστώσεις.

Κατόπιν αυτών, ο κ. Παπανδρέου με τη στάση του το πιθανότερο είναι να τους ερεθίσει και να προκαλέσει την τύχη του και την τύχη μας.

Να δημιουργήσει συνθήκες έντασης και αντιπαλότητας, να είναι αυτός που θα τορπιλίσει τον μηχανισμό που φτιάχνεται ουσιαστικά για μας και να οδηγηθούμε όλοι μαζί σε πρωτοφανή περιπέτεια.

Κακά τα ψέματα χωρίς πολιτικές στο εσωτερικό, χωρίς αποφάσεις και πράξεις στην Αθήνα, οι Βρυξέλλες δεν θα προστρέξουν σε βοήθεια και δεν αποκλείεται, αν ερεθισθούν, να μας αφήσουν εντελώς μόνους, προς παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Με άλλα λόγια ο κ. Παπανδρέου παίζει με τη φωτιά. Οπως παίζει και με τη φωτιά στο ζήτημα των απεργών πείνας της Υπατίας.Το τραβάει το σχοινί, όταν γνωρίζει ότι είναι παρατεντωμένο.

Μπορεί να σπάσει και τότε όλες οι συνέπειες θα πέσουν πάνω του.

Χρειάζεται δεύτερες σκέψεις η διαχείριση των προβλημάτων της χώρας, καλύτερες επεξεργασίες και καλώς ή κακώς περισσότερο κόπο.Η διάσωση της οικονομίας εξαρτάται πολύ περισσότερο από την εσωτερική διαχείριση, παρά από τις διευκολύνσεις των Βρυξελλών. Αυτές μόνο επικουρικά μπορούν να δράσουν, προσθέτοντας δύναμη στις εγχώριες προσπάθειες.

Αν όλα εναποτεθούν στην καλή διάθεση και θέληση των ευρωπαίων τίποτε δεν εγγυάται τη διάσωση. Στην περίπτωση αυτή πιο βεβαία πρέπει να θεωρείται η κρίση και η αστάθεια, παρά οτιδήποτε άλλο.

akarakousis@dolnet.gr
http://www.tovima.gr/