παρέλαση ....

έβαλα την σημαία στο μπαλκόνι....δυο μέρες πριν την γιορτή....μετά την αφήνω για κανένα μήνα...όσο τα παιδιά έκαναν παρέλαση ήταν αλλιώς...αυτή η προετοιμασία με τα άσπρα πουκάμισα , τα μπλε παντελόνια  ήταν ωραία....είχα έναν ενθουσιασμό...και τα παιδιά ήταν αλλιώς ....μια περηφάνια την είχαμε για την παρέλαση....κάνανε παρέλαση από το δημοτικό μέχρι και την Α λυκείου...μετά λέει δεν κάνουν οι μεγάλοι στο σχολείο....έτσι κόψαμε τις παρελάσεις...τις βλέπω από την τηλεόραση αλλά δεν είναι το ίδιο...άμα δεν ακούσεις το βηματισμό ....χάνεις όλες τις λεπτομέρειες που σε κάνουν περήφανο...εκείνα τα στραβοπερπατήματα των μικρών....τα μάτια τους που ψάχνουν λοξά να σε δουν...οι σειρές που χαλάνε και φτιάχνουν ξαφνικά μπρος στους επισήμους....και πιο πίσω οι μεγάλοι....δεν με νοιάζει αν φοράνε μίνι , αν είναι μακρυμάλληδες, αν φοράνε αθλητικά....είναι εκεί....αυτό με νοιάζει....μ αρέσει να τους βλέπω ακόμα κι όταν βαριούνται....ακόμα κι αν σκέφτονται που θα πιουν μετά καφέ με την παρέα τους...μ αρέσει η μυρωδιά της παρέλασης.....ο ήχος της....τα χρώματα τα μπλε της.... δακρύζω μπροστά στην σημαία....εσύ;

λένε πως δεν ξέρουν γιατί κάνουν παρέλαση....αυτά φταίνε;

σε λίγο θα είναι ντροπή να κρατάς την σημαία....θα την βάζουμε στο σαλόνι κρυφά;

λένε πως θα τις καταργήσουν....δεν ξέρω νομίζω πως θα ξεχάσουμε τα πάντα στο τέλος....

αν είναι τόσο κακό να μη τους στείλω και φαντάρους...

ποιο το νόημα της πατρίδας;

 ντρεπόμαστε για το παρόν μας θα ντρεπόμαστε και για το παρελθόν μας;

http://elli-seasons.blogspot.com/