Ή όλα ή τίποτα!

Απαιτούμε από τους Ευρωπαίους να μας προσφέρουν νέο άτοκο δάνειο εκατονταετούς διάρκειας για να επαναγοράσουμε τα ομόλογά μας. Επίσης, την παροχή ενός νέου πακέτου στήριξης, στα πρότυπα των παλαιοτέρων πακέτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να ενισχύσουμε την ελληνική ύπαιθρο και να ενώσουμε τα νησιά με την ηπειρωτική χώρα με υπόγειους αυτοκινητόδρομους. Αλλά! Υπάρχει ένας μεγάλος, αξεπέραστος όρος για να δεχτούμε. Να πάρουν πίσω το μνημόνιο! 
Ή όλα ή τίποτα. Αυτό είναι το μήνυμα που περνάει προς τα έξω η κυβέρνηση, ενόψει της συνόδου κορυφής της Παρασκευής. Μόνο και μόνο αυτό το γεγονός, η ξαφνική  υιοθέτηση μιας ακραίας διεκδικητικής πολιτικής, μία μόλις ημέρα μετά την αξιολόγηση – χαστούκι της Moody’s, μας δημιουργεί εύλογα ερωτήματα.  Αποτελεί ομολογία πανικού για αυτά που μπορούν να επακολουθήσουν...

Μέχρι χτες η κυβέρνηση κατακεραύνωνε όλους τους πολιτικούς της αντιπάλους. Σήμερα ζητάει την βοήθειά τους. Μέχρι χτες ο αγώνας για την διάσωση της χώρας από την χρεοκοπία περνούσε μέσα από τα αμέτρητα χιλιόμετρα του πρωθυπουργού στην Ευρώπη. Σήμερα επανακαθορίζονται οι γραμμές άμυνας στην Αθήνα. Μοιάζει σαν να είχαμε απλώσει πολύ τον τραχανά, να έπιασε καταιγίδα και να σπεύδουμε τώρα να τον μαζέψουμε...

Είναι όμως δυνατόν να μαζευτεί; Εξακολουθούμε και αγνοούμε τους λόγους που μας οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής. Συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχουμε μάθει κάτι από τα παθήματά μας.

Την Άνοιξη του 2009 ο κ. Παπανδρέου, όταν ακόμη ήταν στην αντιπολίτευση, επισκέφτηκε Ευρωπαίους αξιωματούχους και προσπαθούσε να τους πείσει ότι για όλα τα δεινά της Ευρώπης έφταιγε το σύμφωνο σταθερότητας. Οι συνομιλητές του τον κοίταζαν με αμηχανία. Αυτή την φορά στο «όλα ή τίποτα» την θέση της αμηχανίας κινδυνεύουμε να την πάρει  η οργή.

Ο κ. Σαμαράς έχει προσπαθήσει να αποδείξει στο παρελθόν ότι οδηγό των κρίσιμων πολιτικών του αποφάσεων αποτέλεσε η αγάπη του για την πατρίδα. Αλήθεια, έχει καλύτερη ευκαιρία από αυτή που του προσφέρεται σήμερα για να τιμήσει το παρελθόν του; Να προσφέρει στην πατρίδα με ανιδιοτέλεια; Αυτό θα είναι κάτι που όλοι θα θυμούνται...

Η Ευρώπη είναι ανάγκη να βρει μία λύση για το πρόβλημα χρέους. Λέγεται ότι αν στο τιμόνι της Ευρώπης ήταν άνθρωποι ανάλογου πολιτικού μεγέθους με τους μεγάλους πολιτικούς άνδρες που την κυβέρνησαν στο παρελθόν, η λύση θα είχε ήδη βρεθεί. Αυτά για την Ευρώπη. Για την Ελλάδα δεν έχουμε λόγια να εκφραστούμε. Ή καλύτερα, μας κάλυψαν  όλοι τους χτες: Το «όλα ή τίποτα» και η απειλή του βέτο μας δημιουργούν μία ευχάριστη ατμόσφαιρα! Κι ιδιαίτερη αισιοδοξία για το μέλλον...

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr