Η παραγωγική βάση της χώρας καταρρέει αυτή την ώρα και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα όταν θα ξημερώσει η επόμενη ημέρα της μεγάλης κρίσης. Υπάρχουν επιχειρήσεις που είναι απολύτως λογικό να κλείσουν ή να συρρικνωθούν. Δεν μπορεί η Ελλάδα να αντέξει, π.χ., τόσα κανάλια και τόσες εφημερίδες και «φυλλάδες». Ο κλάδος των μέσων ενημέρωσης γιγαντώθηκε αφύσικα και αδικαιολόγητα και τώρα ήλθε η ώρα του ξεφουσκώματος και –δυστυχώς– της μεγάλης ανεργίας. Το ίδιο ισχύει για κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις ή διάφορες φούσκες που δημιουργήθηκαν με την υποστήριξη και την ανοχή των τραπεζών.
Το πρόβλημα είναι ότι στις χώρες του ανοιχτού καπιταλισμού η καταστροφή κάποιων επιχειρήσεων αποτελεί μια επώδυνη αλλά και αναγκαία φάση στην εξυγίανση και την αναζωογόνηση του συστήματος. Στην Ελλάδα συμβαίνει σπανίως και αυτό εξηγεί πολλά. Ποιος φταίει γι’ αυτό; Τις περισσότερες φορές οι τράπεζες. Μερικές φορές επιλέγουν να κρατήσουν στη ζωή ένα «πτώμα» γιατί δεν θέλουν να γράψουν ζημίες και να επιδεινώσουν την κατάσταση. Σε άλλες πάλι περιπτώσεις, πίσω από την επίμονη ενίσχυση ζωντανών «πτωμάτων» κρύβονται συμφέροντα, προσωπικές σχέσεις και συμμαχίες και διάφοροι σκελετοί του παρελθόντος.
Καθώς όμως η οικονομική κατάσταση χειροτερεύει, συμβαίνει κάτι παράδοξο και πάρα πολύ επικίνδυνο. Οι τράπεζες, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, δεν «τραβάνε την πρίζα» από τις επιχειρήσεις που είναι σαφές ότι δεν έχουν γιατρειά, αλλά ταυτόχρονα πιέζουν ασφυκτικά τις υγιείς επιχειρήσεις. Ανεβάζουν τα spreads, τραβάνε πίσω ανοιχτές γραμμές πίστωσης ή και ζητούν τα χρήματα για παλιά δάνεια από υγιείς επιχειρήσεις. Αντιλαμβάνεσθε πόσο παράλογο είναι αυτό; Ετσι πνίγονται οι επιχειρήσεις που πρέπει να μείνουν ζωντανές για την επόμενη ημέρα και η κάθαρση που το σύστημα χρειάζεται δεν έρχεται ποτέ.
Να προσθέσουμε σε αυτή την εικόνα το γεγονός ότι υπάρχουν μεγάλα funds του εξωτερικού που ενδιαφέρονται να αγοράσουν πτωχευμένες επιχειρήσεις, με μεγάλη ασφαλώς έκπτωση, προκειμένου να τις ξαναφέρουν σε ένα λογαριασμό και μετά να τις ξαναπουλήσουν. Οι τράπεζες όμως δεν θέλουν να ακούσουν κουβέντα και συνεχίζουν την ίδια τακτική. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος γιατί με αυτό τον τρόπο θα στείλουν και ό,τι υγιές έχει απομείνει από την εντατική, όπου χαροπαλεύει σήμερα, στον τάφο μαζί με τις επιχειρήσεις που δεν είχαν και δεν έχουν καμία ελπίδα επιβίωσης.
http://www.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου