Κάτω τα χέρια από την ΔΕΗ

Δηλώνω «φιλελεύθερος».  Γενικά κατά του Μεγάλου Κράτους, κατά των επιδοτήσεων, κατά των κρατικοδίαιτων, κατά των μη ανταποδοτικών φόρων, υπέρ της ελευθερίας της αγοράς, υπέρ των κερδοσκόπων, κατά των διοικητικών παρεμβάσεων, υπέρ μόνο ελάχιστων ρυθμιστικών αρχών, κατά των παροχών, κατά των επιδοτήσεων, κατά των μονοπωλίων, κατά του Κεντρικού Σχεδιασμού, κατά των συλλογικών συμβάσεων,  και υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων.  Είμαι τόσο υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων, που ο …Μάνος για μένα είναι ένας … ήπιος κρατιστής.  Αυτά τα λέω, επειδή, το επόμενο που θα πω θα φανεί αντιφατικό.

Είμαι κατά της σαλαμοποίησης και κατά της «ιδιωτικοποίησης» ή «μετοχοποίησης της ΔΕΗ.  Αυτή η θέση δεν έχει να κάνει ούτε με πατριωτικά συναισθήματα, ούτε από αίσθηση συμπαράστασης προς συντεχνίες, ούτε εκπροσωπώ κάποιον Έλληνα ή ξένο διαπλεκόμενο, ούτε επειδή θέλω φτηνό ή επιδοτούμενο ρεύμα.  Αυτή η θέση έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ΔΕΗ είναι εταιρεία Κοινής Ωφέλειας.
Εάν δεν υπήρχε ΔΕΗ, και εάν προσγειωνόμαστε σε μια έρημη Ελλάδα από τον ουρανό, θα έπρεπε να την φτιάξουμε, ασχέτως κόστους.   Η ΔΕΗ είναι σαν την πηγή νερού σε ένα χωριό στην μέση του πουθενά. Χτίζεις το χωριό δίπλα στην πηγή για να έχεις νερό, και εφ’ όσον είσαι «Κοινότητα», η πηγή και το νερό της είναι Κοινή Ωφέλεια. Μπορείς σαν Κοινότητα να αναθέσεις σε κάποιον να φροντίζει την πηγή, μπορείς να αναθέσεις σε κάποιον να φροντίζει τον δίκτυο, μπορείς να ζητήσεις λεφτά για να πληρώνεις αυτούς που παρέχουν αυτή την φροντίδα (είναι πιο εύκολο από εθελοντική ή εκ περιτροπής εργασία), αλλά και η πηγή, και το δίκτυο, είναι Κοινή Ωφέλεια. «Δημόσιο Αγαθό» το λένε, αν και προτιμώ την έκφραση Κοινή Ωφέλεια, “public utility” για τους αγγλομαθείς.
Για έναν φιλελεύθερο σαν και μένα, η «Κοινή Ωφέλεια» είναι ένα φυσικό μονοπώλιο που εξυπηρετεί αυτή την ίδια την ύπαρξη της Κοινότητας, και η απώλεια αυτής της Κοινής Ωφέλειας  ισοδυναμεί με απώλεια της υπόστασης της Κοινότητας (και εδώ μπαίνουν λίγο οι πατριωτικές πτυχές:  «Είμαστε ή δεν είμαστε Κοινότητα»;
Μια εταιρεία Κοινής Ωφέλειας μπορεί να ανήκει στο Δημόσιο («Δημόσια» Εταιρεία Κοινής Ωφέλειας) ή μπορεί να ανήκει σε ιδιώτη ή ιδιώτες, και να είναι Ιδιωτική Εταιρεία Κοινής Ωφέλειας (ή investor owned public utility για τους αγγλομαθείς).
Με δύο όμως προϋποθέσεις:  (α) να μην ξεχαστεί ο βασικός και μοναδικός σκοπός της εξυπηρέτησης της κοινότητας και (β) να μην χρησιμοποιηθεί η ιδιωτική ιδιοκτησία για την διάλυση της κοινότητας.
Στο παράδειγμα της κοινοτικής πηγής, για τα τελευταία 4.000 χρόνια, ο έλεγχος και η ασφάλεια των πηγών ήταν ταυτόσημος με την ανεξαρτησία (μέχρι που ανακαλύψαμε το …Evian).  Η πρώτη προϋπόθεση καλύπτεται από την ύπαρξη ισχυρών, ανεξάρτητων και ελεγχόμενων από την Κοινότητα, «Ρυθμιστικών Αρχών».  Με κανέναν σεβασμό, η ΡΑΕ δεν είναι ούτε ανεξάρτητη ούτε ελεγχόμενη από την κοινότητα.  Η δεύτερη προϋπόθεση υπερβαίνει τις διανοητικές ικανότητες του γράφοντος και επαφίεται στον …πατριωτισμό των Ελλήνων.
Τα περί Ευρώπης και Ε.Ε. τα ακούω βερεσέ. Δεν υπάρχει Ευρώπη. 3-4 Γερμανικά και 1-2 Γαλλικά ολιγοπώλια είναι που θέλουν να γίνουν μονοπώλια.  Βλ. ΑΓΕΤ Ηρακλής, βλ.OTE.  Και στο παράδειγμα της πηγής, τα περί απελευθέρωσης είναι «Ευρωπαϊκή» κοροϊδία.  Θέλουν και την πηγή, και το δικαίωμα να πουλάνε νερό. Θα πάρουν την πηγή, και αυτό που είχαμε για δικό μας, θα μας το πουλάνε για εμφιαλωμένο.  Αν είμαστε ένα χωριό, και είχαμε μία πηγή, θα την πουλούσαμε;   Και ο νοών, νοείτω.
Archaeopteryx
ΥΓ. ΤΟ έχω ξαναπεί, και το ξαναλέω.  1000 φορές να πάρει την ΔΕΗ, τσάμπα, ο χειρότερος διαπλεκόμενος Έλληνας με τον χειρότερο Φωτόπουλο (χωρίς δικαίωμα μεταπώλησης) παρά ο καλύτερος ξένος. Και θα σας φτιάξω εγώ μία ΡΑΕ να φυσάει.
http://www.antinews.gr/2011/04/29/98531/#more-98531