Ο θρίαμβος του Γεωργίου Β΄

Εσείς, κύριε ή κυρία, που ίσως πίνετε τώρα το πρωινό καφεδάκι σας παρέα με την εφημερίδα, ανοίξτε τα παράθυρα, ανοίξτε τις ψυχές! Ξυπνήστε τα παιδιά και βάλτε μουσικές θριαμβικές να παίζουν στη διαπασών! Βγείτε στη βεράντα και φωνάξτε τους γειτόνους! Κατεβάστε τον γκρα του παππού από το πατάρι και πιάστε τις μπαλωθιές! Τρέξτε στην πιο κοντινή εκκλησιά και χτυπήστε χαρμόσυνα την καμπάνα! Γιατί έπειτα από τόσο ζόφο η γλυκιά μας πατρίδα, επιτέλους, ξανά προς τη δόξα τραβά! Ωσαννά, ωσαννά!

Μικρή παύση για να μου φύγει η έξαψη... Αφού σας ζητήσω συγγνώμη για την περιστασιακή, πλην ανοίκεια, απώλεια ψυχραιμίας, να σας παρουσιάσω την είδηση που θα σας φτιάξει την ημέρα: Ο Γεώργιος Β΄του οίκου των Παπανδρέου-Μινέικο βραβεύθηκε από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας, για...«τη σταθερή αντικαπνιστική του στάση και την υιοθέτηση αυστηρής σχετικής νομοθεσίας»! Το εν λόγω βραβείο, διαβάζουμε στην ανακοίνωση, είναι «η υψηλότερη διάκριση της ΠΟΥ για τον περιορισμό του καπνίσματος». (Υποθέτω ότι θα υπάρχουν υψηλές διακρίσεις της ΠΟΥ και σε άλλες κατηγορίες, π.χ. για κανό, ποδήλατο, πιλάτες κ.λπ. Υπομονή, αγαπητοί μου, και με τη μεθοδικότητά του ο πρωθυπουργός μας θα τα σαρώσει όλα!)
Εκείνο όμως που προκαλεί ρίγη συγκινήσεως στους γνήσιους πατριώτες είναι το σκεπτικό της απόφασης της ΠΟΥ: «Ηταν μια σημαντική πράξη πολιτικού θάρρους (sic) η επιχειρηματολογία και η σταθερή υποστήριξη εν δυνάμει μη δημοφιλών μέτρων, παρά την αντίδραση οργανωμένων συμφερόντων και σε περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση υιοθετούσε αυστηρά μέτρα λιτότητας με σκοπό τη μείωση του δημοσίου χρέους και την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση».
Αν όμως κάποιοι διαβάζετε για «πολιτικό θάρρος», «αντίδραση οργανωμένων συμφερόντων», «μείωση δημοσίου χρέους» κ.λπ. και, σκεπτόμενοι ότι όλα αυτά αφορούν την αντικαπνιστική στάση του πρωθυπουργού, σας πιάνουν τα νεύρα σας και, ξαφνικά, καταλαμβάνεσθε από την ασυνήθιστη ανάγκη να σκίσετε την εφημερίδα και να τη φάτε, μην το κάνετε! Δεχθείτε τη διεθνή υπεροχή του πρωθυπουργού μας και, απαλλαγμένοι από την τυραννία της υπερηφάνειας, θα δείτε πόσο δυνατότεροι θα νιώσετε μέσα από την ταπείνωση που σας προσφέρει η αναγνώριση του μεγαλείου του Γεωργίου Β΄. (Βέβαια, αν κάποιοι άλλοι αναρωτιέστε μήπως οι ξένοι απλώς σπάνε πλάκα με την Ελλάδα και την ηγεσία της, ειλικρινά, με το χέρι στην καρδιά, δεν μπορώ να το αποκλείσω με σιγουριά. Ως γνωστόν, ο κόσμος είναι γεμάτος από κακούς ανθρώπους που φθονούν και επιβουλεύονται την ωραιότερη χώρα του κόσμου, που κατοικείται από τους εξυπνότερους ανθρώπους του κόσμου...)
Αλλά και για εσάς, τους θιασώτες της τετράγωνης λογικής, τους πρακτικούς και πραγματιστές, εσάς που ξέρω ότι μυκτηρίζετε τη συγκίνησή μου, έχω κάτι με το οποίο ελπίζω να σας μεταπείσω. Ναι, ξέρω ότι στα χρόνια που έρχονται μπορεί ο καθένας μας να συναντήσει τη μοίρα του από την ανέχεια που θα επικρατήσει, όταν η σύνταξη θα φθάσει σε επίπεδα Βουλγαρίας, όταν η χώρα δεν θα έχει χρήματα για να εισαγάγει τρόφιμα και καύσιμα, όταν οι υπάλληλοι του Δημοσίου θα εξακολουθούν να έχουν εργασία αλλά όχι μισθό. Ομως, χάρη στον Γεώργιο Β΄ ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να πεθάνουμε από καρκίνο των πνευμόνων! Πού το βάζετε αυτό;
Για το τέλος, αφήνω εσάς τους σκοτεινούς θιασώτες του κυνισμού. Εσάς που δεν ιδρώνει το αυτί σας με τα παραπάνω. Εσάς που ξέρετε ότι ο περίφημος νόμος, για τον οποίον βραβεύθηκε ο Γεώργιος Β,΄απλώς... δεν εφαρμόζεται. Εσάς που υποψιάζεσθε ότι κάτι αφελείς αλλοδαποί (πάνω κάτω σαν αυτούς που τόσα χρόνια έπαιρναν στα σοβαρά τις ελληνικές στατιστικές...), οι οποίοι έχουν την πλάνη ότι η Ελλάδα είναι χώρα ευρωπαϊκή, με θεσμούς, φαντάζονται ότι στην Ελλάδα οι νόμοι εφαρμόζονται και, γι’ αυτό βραβεύουν τον πρωθυπουργό. Είναι αλήθεια ότι αφθονούν τα περιστατικά, όπου τα τασάκια εξαφανίζονται από τα εστιατόρια προτού εμφανισθεί ο Γεώργιος Β΄ (βλέπετε, πάντοτε ειδοποιεί τηλεφωνικώς) και μόλις φεύγει εμφανίζονται και πάλι στα τραπέζια. Αλλά κι αυτό μπορεί να ξεπερασθεί. Διότι, ενδυναμωμένος ηθικά με την υψίστη διάκριση της ΠΟΥ, ο Γεώργιος Β΄ μπορεί να γυρίζει κάθε βράδυ σε όσο περισσότερα μπαρ και εστιατόρια είναι δυνατόν, μένοντας όσο περισσότερο μπορεί στο καθένα, πετυχαίνοντας έτσι το μάξιμουμ της εφαρμογής του νόμου. Βέβαια, τώρα που το σκέπτομαι καλύτερα, εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα: Πότε θα του μένει χρόνος για ύπνο, που τόσο πολύ τον χρειάζεται ώστε να αντλεί δυνάμεις για τον αγώνα υπέρ της σωτηρίας της χώρας; Αλλά, για το συγκεκριμένο πρόβλημα, εκλιπαρώ την κατανόησή σας. Απάντηση δεν έχω...
Tου Στεφανου Kασιματη / kassimatis@kathimerini.gr