Οσοι φίλοι επιστρέφουν από το εξωτερικό, έστω και έπειτα από σύντομη παραμονή, ξαφνιάζονται διαπιστώνοντας την ατμόσφαιρα της μιζέριας που τους καταπλακώνει μόλις βρεθούν και πάλι στην πατρίδα. Σκυθρωπά πρόσωπα, κυνισμός, απαισιοδοξία, καταρρακωμένο ηθικό και μοιρολατρία. Σιγά σιγά, τα συνηθίζουμε όλα αυτά, ζώντας μέσα στην ατμόσφαιρα που διαμορφώνουν, ώσπου η κατάσταση μάς φαίνεται, αν όχι κανονική, πάντως υποφερτή. Αρκεί η εμπειρία λίγων ημερών σε τόπο όπου οι άνθρωποι μπορούν βασίμως να ελπίζουν ότι ο καθημερινός αγώνας τους δεν πάει στο βρόντο, για να συνειδητοποιήσουμε πόσο αφύσικο είναι αυτό που μάθαμε να δεχόμαστε
ως φυσικό.
Το ίδιο ισχύει με τον λεγόμενο πολιτικό πολιτισμό μας. Οχι με την έννοια του ρηχού νεοπλουτίστικου καθωσπρεπισμού, την οποία έδωσε ο πολιτικός κόσμος στον όρο μόλις έγινε της μόδας, αλλά με την έννοια των ηθών, των αρχών και των αντιλήψεων που διέπουν τη λειτουργία της πολιτείας: τη διακυβέρνηση των κοινών, με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου «πολιτισμός». Προσαρμοζόμαστε με τον παραλογισμό, τον χυδαίο κομματισμό και τις πιο απίθανες εκδοχές του ανορθολογισμού, αλλά αρκεί μία στιγμή για να μας κάνει να ανακτήσουμε το μέτρο της κανονικότητας των πραγμάτων.
Μια τέτοια στιγμή ήταν το βίντεο που είδα χθες το πρωί στην «Πρώτη Γραμμή» του τηλεοπτικού ΣΚΑΪ από παράσταση που είχε δώσει στο παρελθόν ο πολύς Νίκος Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ στο γραφείο του τότε διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Τάκη Αθανασόπουλου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να περιγράψει κανείς τη συμπεριφορά του συνδικαλιστή παρά μόνον ως επίδειξη υστερικού τραμπουκισμού. Βραχνιασμένος από τις ουρανομήκεις αγριοφωνάρες του, να κοπανάει μαινόμενος το χέρι στα ξένα γραφεία, να βρίζει χυδαία, ενώ την ίδια ώρα ένας άνθρωπος της αξίας και του ήθους του Τ. Αθανασόπουλου να στέκεται αμήχανος και σιωπηλός μπροστά σε έναν αλλόφρονα αγριάνθρωπο. Οι έχοντες πρόσβαση στο Διαδίκτυο αξίζει τον κόπο να αναζητήσετε το βίντεο στη διεύθυνση www.skai.gr./player/tv. Το πιθανότερο είναι να έχει και σε εσάς την αποκαλυπτική επίδραση που είχε σε εμένα. Και ίσως αναρωτηθείτε αν, αφ’ ότου φθάσαμε πια στο σημείο να έχουν σηκωθεί τα πόδια και να χτυπάνε το κεφάλι, μπορεί να υπάρχει δρόμος για την επιστροφή στη λογική...
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
ως φυσικό.
Το ίδιο ισχύει με τον λεγόμενο πολιτικό πολιτισμό μας. Οχι με την έννοια του ρηχού νεοπλουτίστικου καθωσπρεπισμού, την οποία έδωσε ο πολιτικός κόσμος στον όρο μόλις έγινε της μόδας, αλλά με την έννοια των ηθών, των αρχών και των αντιλήψεων που διέπουν τη λειτουργία της πολιτείας: τη διακυβέρνηση των κοινών, με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου «πολιτισμός». Προσαρμοζόμαστε με τον παραλογισμό, τον χυδαίο κομματισμό και τις πιο απίθανες εκδοχές του ανορθολογισμού, αλλά αρκεί μία στιγμή για να μας κάνει να ανακτήσουμε το μέτρο της κανονικότητας των πραγμάτων.
Μια τέτοια στιγμή ήταν το βίντεο που είδα χθες το πρωί στην «Πρώτη Γραμμή» του τηλεοπτικού ΣΚΑΪ από παράσταση που είχε δώσει στο παρελθόν ο πολύς Νίκος Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ στο γραφείο του τότε διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ Τάκη Αθανασόπουλου. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να περιγράψει κανείς τη συμπεριφορά του συνδικαλιστή παρά μόνον ως επίδειξη υστερικού τραμπουκισμού. Βραχνιασμένος από τις ουρανομήκεις αγριοφωνάρες του, να κοπανάει μαινόμενος το χέρι στα ξένα γραφεία, να βρίζει χυδαία, ενώ την ίδια ώρα ένας άνθρωπος της αξίας και του ήθους του Τ. Αθανασόπουλου να στέκεται αμήχανος και σιωπηλός μπροστά σε έναν αλλόφρονα αγριάνθρωπο. Οι έχοντες πρόσβαση στο Διαδίκτυο αξίζει τον κόπο να αναζητήσετε το βίντεο στη διεύθυνση www.skai.gr./player/tv. Το πιθανότερο είναι να έχει και σε εσάς την αποκαλυπτική επίδραση που είχε σε εμένα. Και ίσως αναρωτηθείτε αν, αφ’ ότου φθάσαμε πια στο σημείο να έχουν σηκωθεί τα πόδια και να χτυπάνε το κεφάλι, μπορεί να υπάρχει δρόμος για την επιστροφή στη λογική...
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου