Tου Αλεξη Παπαχελα
Η συμφωνία για το ελληνικό χρέος δίνει μια σημαντική ανάσα στη χώρα μας και σε κάθε περίπτωση απομάκρυνε για ένα μεγάλο διάστημα το φάσμα της πλήρους και ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Αυτά είναι τα καλά νέα. Ποιο είναι το πρόβλημα τώρα;
Κατ’ αρχήν η σχολή της «τακτικής του Αρκαδίου» θα επιχειρήσει να μας πείσει πως έπρεπε να είχαμε απειλήσει ή και υλοποιήσει μια σχεδιασμένη χρεοκοπία για να εξασφαλίσουμε μια καλύτερη συμφωνία. Πρόκειται για μια ετερόκλητη συμμαχία αριστεριστών, λαϊκιστών, εθνικιστών κ.ά. οι οποίοι πιστεύουν ότι πρέπει να απειλήσουμε πως θα βάλουμε μπουρλότο στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Θεωρούν μάλιστα πως «ό,τι και να γίνει, αποκλείεται να μας αφήσουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί να πνιγούμε». Το πρόβλημα είναι πως αν δοκιμασθεί η θεωρία τους τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. Μοιάζουν με κάποιον που προσπαθεί να σε πείσει ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον, μόνο που για να μάθεις αν έχουν δίκιο πρέπει να... πεθάνεις πρώτα.
Σε κάθε περίπτωση το ευρωπαϊκό deal δεν ήταν ποτέ, μα ποτέ, εφικτό αν η ελληνική Βουλή δεν είχε ψηφίσει ένα σκληρό όσο και φιλόδοξο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ελάφρυνση χρέους χωρίς να έχουν προηγηθεί σοβαρά, επίπονα μέτρα λιτότητος δεν νοείται στον κόσμο των αγορών.
Κίνδυνοι πάντως ελλοχεύουν ακόμη. Ο νο1 είναι να αποκοιμηθεί η κυβέρνηση στο τιμόνι θεωρώντας πως «πάει τώρα, καθαρίσαμε για μερικά χρόνια». Δεν είναι αμελητέος κίνδυνος, γιατί αυτή η κυβέρνηση έχει δείξει ότι περνάει κύκλους υπερδραστηριότητος, οι οποίοι ακολουθούνται από περιόδους αμεριμνησίας. Ηδη είναι πολλοί οι υπουργοί που αντιστέκονται σε κάθε επώδυνη απόφαση, από τις απολύσεις στο Δημόσιο έως το πραγματικό άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και την ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ που εξυπηρετούν ισχυρά εντόπια συμφέροντα. Οι Γερμανοί, αλλά και άλλοι Βορειοευρωπαίοι, έχουν προειδοποιήσει σε κλειστές συναντήσεις πως τα όρια της υπομονής τους έχουν προ πολλού εξαντληθεί. Aπό εδώ και πέρα θα περιμένουν αποτελέσματα, και μόνο αποτελέσματα. Κάθε καθυστέρηση ή παρελκυστική μεθόδευση θα αντιμετωπίζεται με σκληρό τρόπο από την τρόικα και τους εταίρους-δανειστές μας.
Μετά τη συμφωνία έγινε άλλωστε σαφές πως οι Ευρωπαίοι θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα, αλλά έχουν προετοιμασθεί και για να την αφήσουν στην τύχη της, αν εκείνη το επιλέξει. Διαβάστε προσεκτικά τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων και θα διαπιστώσετε με πόση σαφήνεια ξεχωρίζουν την περίπτωση της Ελλάδας από τις άλλες χώρες του Νότου. «Η Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση» ακούσθηκε τουλάχιστον δέκα φορές από διαφορετικούς αξιωματούχους την περασμένη Πέμπτη. Ταυτόχρονα το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θωρακίζεται, με την τελευταία συμφωνία, έναντι ενός κανονικού κουρέματος του ελληνικού χρέους. Θέλει, συνεπώς, μεγάλη προσοχή γιατί τα όρια της υπομονής θα δοκιμασθούν και τα περιθώρια για ολιγωρίες και λάθη μικραίνουν. Οπως έλεγε χαρακτηριστικά ένας ανώτατος Γερμανός αξιωματούχος σε Ελληνα ομόλογό του «εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σας κρατήσουμε στο ευρώ. Αν εσείς αποφασίσετε ότι δεν αντέχετε να μείνετε μαζί μας, θα σεβασθούμε την απόφασή σας και θα κάνουμε και τότε ό,τι μπορούμε για να σας διευκολύνουμε σε μια ομαλή έξοδο».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_24/07/2011_1295855
Η συμφωνία για το ελληνικό χρέος δίνει μια σημαντική ανάσα στη χώρα μας και σε κάθε περίπτωση απομάκρυνε για ένα μεγάλο διάστημα το φάσμα της πλήρους και ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας. Αυτά είναι τα καλά νέα. Ποιο είναι το πρόβλημα τώρα;
Κατ’ αρχήν η σχολή της «τακτικής του Αρκαδίου» θα επιχειρήσει να μας πείσει πως έπρεπε να είχαμε απειλήσει ή και υλοποιήσει μια σχεδιασμένη χρεοκοπία για να εξασφαλίσουμε μια καλύτερη συμφωνία. Πρόκειται για μια ετερόκλητη συμμαχία αριστεριστών, λαϊκιστών, εθνικιστών κ.ά. οι οποίοι πιστεύουν ότι πρέπει να απειλήσουμε πως θα βάλουμε μπουρλότο στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Θεωρούν μάλιστα πως «ό,τι και να γίνει, αποκλείεται να μας αφήσουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί να πνιγούμε». Το πρόβλημα είναι πως αν δοκιμασθεί η θεωρία τους τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά. Μοιάζουν με κάποιον που προσπαθεί να σε πείσει ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον, μόνο που για να μάθεις αν έχουν δίκιο πρέπει να... πεθάνεις πρώτα.
Σε κάθε περίπτωση το ευρωπαϊκό deal δεν ήταν ποτέ, μα ποτέ, εφικτό αν η ελληνική Βουλή δεν είχε ψηφίσει ένα σκληρό όσο και φιλόδοξο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ελάφρυνση χρέους χωρίς να έχουν προηγηθεί σοβαρά, επίπονα μέτρα λιτότητος δεν νοείται στον κόσμο των αγορών.
Κίνδυνοι πάντως ελλοχεύουν ακόμη. Ο νο1 είναι να αποκοιμηθεί η κυβέρνηση στο τιμόνι θεωρώντας πως «πάει τώρα, καθαρίσαμε για μερικά χρόνια». Δεν είναι αμελητέος κίνδυνος, γιατί αυτή η κυβέρνηση έχει δείξει ότι περνάει κύκλους υπερδραστηριότητος, οι οποίοι ακολουθούνται από περιόδους αμεριμνησίας. Ηδη είναι πολλοί οι υπουργοί που αντιστέκονται σε κάθε επώδυνη απόφαση, από τις απολύσεις στο Δημόσιο έως το πραγματικό άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και την ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ που εξυπηρετούν ισχυρά εντόπια συμφέροντα. Οι Γερμανοί, αλλά και άλλοι Βορειοευρωπαίοι, έχουν προειδοποιήσει σε κλειστές συναντήσεις πως τα όρια της υπομονής τους έχουν προ πολλού εξαντληθεί. Aπό εδώ και πέρα θα περιμένουν αποτελέσματα, και μόνο αποτελέσματα. Κάθε καθυστέρηση ή παρελκυστική μεθόδευση θα αντιμετωπίζεται με σκληρό τρόπο από την τρόικα και τους εταίρους-δανειστές μας.
Μετά τη συμφωνία έγινε άλλωστε σαφές πως οι Ευρωπαίοι θέλουν να βοηθήσουν την Ελλάδα, αλλά έχουν προετοιμασθεί και για να την αφήσουν στην τύχη της, αν εκείνη το επιλέξει. Διαβάστε προσεκτικά τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων και θα διαπιστώσετε με πόση σαφήνεια ξεχωρίζουν την περίπτωση της Ελλάδας από τις άλλες χώρες του Νότου. «Η Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση» ακούσθηκε τουλάχιστον δέκα φορές από διαφορετικούς αξιωματούχους την περασμένη Πέμπτη. Ταυτόχρονα το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θωρακίζεται, με την τελευταία συμφωνία, έναντι ενός κανονικού κουρέματος του ελληνικού χρέους. Θέλει, συνεπώς, μεγάλη προσοχή γιατί τα όρια της υπομονής θα δοκιμασθούν και τα περιθώρια για ολιγωρίες και λάθη μικραίνουν. Οπως έλεγε χαρακτηριστικά ένας ανώτατος Γερμανός αξιωματούχος σε Ελληνα ομόλογό του «εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σας κρατήσουμε στο ευρώ. Αν εσείς αποφασίσετε ότι δεν αντέχετε να μείνετε μαζί μας, θα σεβασθούμε την απόφασή σας και θα κάνουμε και τότε ό,τι μπορούμε για να σας διευκολύνουμε σε μια ομαλή έξοδο».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_24/07/2011_1295855
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου