διεύθυνση επικοινωνίας delios2010@gmail.com

4 Ιουλ 2015

Το «σύνδρομο του Κάιν» - Η Ελλάδα στην κόψη του μεγάλου διχασμού

Του Βασίλη Σ. Κανέλλη
Βαθιές πληγές στην ελληνική κοινωνία και μια αίσθηση επικίνδυνου εθνικού διχασμού προκαλεί, αφενός η οικονομική κρίση που εντάθηκε τους τελευταίους μήνες και αφετέρου η ανακοίνωση ενός δημοψηφίσματος, το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι «γιορτή της Δημοκρατίας».
Ωστόσο, οι καταστάσεις που έχουν διαμορφωθεί προσομοιάζουν με ένα νέο εμφύλιο, ο οποίος θα έχει χειρότερες επιπτώσεις στην Ελλάδα απ’ ό,τι οι πρωτοφανείς καταστάσεις στον χώρο της οικονομίας.
Κορυφαίοι άνθρωποι του πνεύματος, πολιτικοί και άνθρωποι της αγοράς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το διχαστικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί και το οποίο έφερε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω. Με νωπές τις μνήμες του Εμφυλίου του 1946-1949, του εθνικού
διχασμού των επόμενων δεκαετιών, του χωρισμού της χώρας σε «πράσινα» και «γαλάζια» καφενεία, η Ελλάδα μπαίνει σε μια ακόμη επικίνδυνη περίοδο χωρίς πυξίδα και χωρίς... φρένα.
Το «σύνδρομο του Κάιν» - Η Ελλάδα στην κόψη του μεγάλου διχασμού
Οι χθεσινές, παράλληλες, εκδηλώσεις στο Σύνταγμα και το Καλλιμάρμαρο δείχνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση βαθέως διχασμού που μόνο καλό δεν κάνει στη χώρα. Αλλωστε, το γεγονός ότι οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ντέρμπι για το «ναι» ή το «όχι», φανερώνουν την διάσπαση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία.
Διχάζει το δημοψήφισμα

Το «σύνδρομο του Κάιν» - Η Ελλάδα στην κόψη του μεγάλου διχασμού
Η επιλογή της κυβέρνησης να προσφύγει στο απολύτως δημοκρατικό δικαίωμα της λαϊκής ψήφου, έγινε με τέτοιο τρόπο και με συγκεκριμένη μεθόδευση που αντί να ενώσει, διχάζει τον ελληνικό λαό. Και δημιουργεί τις συνθήκες μια σύγκρουσης άνευ όρων, στους χώρους εργασίας, στους τόπους συνάθροισης, στους δρόμους και τις πλατείες. Ακόμη και τα μεγάλα συλλαλητήρια για το «ναι» ή το «όχι» στο δημοψήφισμα, που στην ουσία είναι απόφαση για την ευρωπαϊκή πορεία ή την απομόνωση της Ελλάδας έχουν γίνει το «όπλο» του Κάιν που θα σκοτώσει τον Αβελ. Υβρεις, βλέμματα μίσους, προκλητικές συμπεριφορές, τρομοκράτηση αλλά και απίστευτη προπαγάνδα λαμβάνουν χώρα, σε μια χρονική στιγμή που θα έπρεπε να υπάρχει εθνική ομοψυχία και να σχεδιάζεται μια εθνική στρατηγική εξόδου από τη δραματική κατάσταση. Τα social media και οι ιστοσελίδες με σχόλια και αναλύσεις είναι ενδεικτικές του βορβορώδους τοπίου, ενώ ακόμη και η εισβολή σε συνεδριάσεις φορέων που τάχθηκαν υπέρ του «ναι» (ΤΕΕ, Δικηγορικός Σύλλογος, Ιατρικός Σύλλογος) δείχνει ότι η ελληνική κοινωνία βαδίζει πάνω σε μια λεπτή κόκκινη γραμμή. Η πορεία της χώρας μοιάζει με το «πράσινο μίλι» των μελλοθάνατων προς την ηλεκτρική καρέκλα.
Το «σύνδρομο του Κάιν» - Η Ελλάδα στην κόψη του μεγάλου διχασμού
Με σαφή ευθύνη του πολιτικού συστήματος, αλλά και με μια επικίνδυνη αδιαφορία του ελληνικού λαού για τη συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου κατά της κρίσης και των αιτίων που τη δημιούργησαν, η χώρα βαδίζει στα βράχια. Και είναι πιο επικίνδυνη από ποτέ αυτή η εμφυλιοπολεμική εικόνα, η οποία πολύ σύντομα θα έχει ακόμη και θύματα. Πληροφορίες από την Αστυνομία λένε ότι δεν αποκλείεται χτύπημα τρομοκρατικών οργανώσεων, προβοκάτσιες ή σκηνικά συγκρούσεων στους δρόμους, ανάλογα με εκείνα που έζησε η χώρα από το 2011 και μετά. Αλλά και νωρίτερα, το 2008 με τα Δεκεμβριανά, την πιο μαύρη σελίδα στη μεταπολιτευτική ιστορία. Αυτό που φοβούνται πλέον οι πιο νουνεχείς πολιτικοί, άνθρωποι του πολιτισμού, επιχειρηματίες, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, είναι ότι οι συνθήκες που επικρατούν θα οδηγήσουν σε επικίνδυνες ατραπούς την Ελλάδα. Ειδικά αν η χώρα παραμείνει και μετά την Κυριακή στον «αέρα» απομονωμένη, χρεοκοπημένη, με κλειστές τράπεζες, μηδενική οικονομική δραστηριότητα, χωρίς βοήθεια, φίλους και συμμάχους. Και όπως έχει δείξει η ιστορία, κάθε φορά που η χώρα είναι απομονωμένη καταποντίστηκε. Κάθε φορά που χωρίστηκε σε στρατόπεδα και δεν υπήρξε εθνική ομοψυχία επήλθε και εθνική τραγωδία. Οπως ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος, η Μικρασιατική Καταστροφή, ο Εμφύλιος Πόλεμος, η Χούντα, το έγκλημα της Κύπρου.
Ομως, οι συνθήκες για μια ελληνική Βαϊμάρη καλλιεργήθηκαν εδώ και αρκετό καιρό και ο «σπόρος» που μπήκε από την έναρξη της οικονομικής κρίσης έχει βγάλει καρπούς. Ποιος ξεχνά τον πετροπόλεμο, τις ομηρείες, τις ύβρεις και τους ξυλοδαρμούς πολιτικών αντιπάλων; Ομοίως και τις θλιβερές εικόνες στις χειρότερες κοινοβουλευτικές περιόδους της Μεταπολίτευσης όπου ακούγονται απίστευτες φράσεις για «πουλημένους», «γερμανοτσολιάδες», «κρεμάλες», «λιντσαρίσματα». Αυτή η κατάσταση, που κρατά περισσότερο από πέντε χρόνια μοιάζει με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί.
Ανοικτός πόλεμος 
Και διαμορφώνονται οι συνθήκες ενός «βωβού» εμφυλίου που θα πάρει διαστάσεις ανοικτό πολέμου σε περίπτωση που επικρατήσει ο άκρατος λαϊκισμός, ο φανατισμός και τα άκρα του πολιτικού φάσματος. Αλλωστε, ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του πολιτικού συστήματος, κι όχι μόνο, είναι η στροφή των απογοητευμένων πολιτών σε ακραίους χώρους που θα ενισχύσουν το κλίμα σύγκρουσης και θα στρώσουν το χαλί για την «ελληνική Βαϊμάρη».
Μπορεί η ακροδεξιά στην Ελλάδα κατά κύριο λόγο, αλλά και οι εχθροί της Δημοκρατίας και της ομαλότητας στα άκρα της Αριστεράς να έχουν βάλει «προβιά» για να κρυφτούν στο... Καβαφικό: «μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες», όμως ο σπόρος του διχασμού μπήκε για τα καλά στην ελληνική κοινωνία.
Οι φωνές της ακρότητας επικρατούν και ακούγονται περισσότεροι από ποτέ φράσεις όπως «γερμανοτσολιάδες» και «προδότες». Μπροστά, όμως, σε μια τεράστια περιπέτεια για τη χώρα που θα φέρει η επόμενη ημέρα του δημοψηφίσματος ο μόνος δρόμος είναι η συμφιλίωση. Ειδάλλως, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια ακόμη τραγωδία. Η οποία θα είναι πολύ επώδυνη αφού οι γενιές μετά τη Μεταπολίτευση, οι 40άρηδες δηλαδή και κάτω, έχουν ζήσει εποχές πολιτικής ομαλότητας και οικονομικής ευημερίας. Οι μέρες που ξημερώνουν θα είναι πολύ δραματικές αν επικρατήσει ο φόβος. Διότι, όπως έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης στου «Αδερφοφάδες»: «Κι η φριχτή λύσσα να τον σκοτώσεις, όχι γιατί τον μισείς παρά για να προλάβεις μη σε σκοτώσει αυτός... Να σκοτώσεις από φόβο, όχι από μίσος, δεν υπάρχει, θαρρώ, μεγαλύτερος ξεπεσμός».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου