Την περασμένη Πέμπτη ο υπουργός Οικονομικών θέλησε να δοκιμάσει τις αντοχές των «θεσμικών εταίρων» μας, όπως συνηθίζει να αποκαλεί τον κύκλο των δανειστών και διασωστών μας.
Αμφισβήτησε τις αιτιάσεις τους για την υποτυπώδη πρόοδο των δημοσίων οικονομικών μας και αρνήθηκε να λάβει τα πρόσθετα μέτρα που η τρόικα ζητούσε, ελπίζοντας ότι θα έχει καλύτερη τύχη σε μια πολιτική διαπραγμάτευση. Τα γεγονότα απέδειξαν ότι ο κ. Βενιζέλος λάθεψε στους υπολογισμούς του.
Πέντε ημέρες μετά ο ίδιος υπερέβαλε εαυτόν, ξεπέρασε κι αυτή την τρόικα και ανακοίνωσε ένα θηριώδες πρόγραμμα περικοπών των δημοσίων δαπανών, σε μια προσπάθεια να αμβλύνει τις προηγούμενες κακές εντυπώσεις και να επιβεβαιώσει τη διάθεση της ελληνικής πλευράς για σταθεροποίηση και εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών. Επί της ουσίας δεν υπήρχε περιθώριο πολιτικής διαπραγμάτευσης.
Και αυτό ήταν το λάθος του υπουργού Οικονομικών, ο οποίος υποεκτίμησε το κλίμα καχυποψίας που εδώ και δυο χρόνια βαραίνει και πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο την ελληνική υπόθεση, δεν έλαβε υπόψη τα πολλά μηνύματα πειθαρχίας που έστελναν οι πάντες στην Αθήνα και επιχείρησε σχεδόν άλμα στο κενό.
Το κύμα των αντιδράσεων από αγορές και εταίρους κλόνισε την Αθήνα και φανέρωσε για ακόμη μια φορά στη δύσπιστη ελληνική πολιτική τάξη πόσο ασθενής παραμένει η θέση της χώρας και πόσο εξαρτημένη είναι από τις διαθέσεις και τα λεφτά των Ευρωπαίων.
Δυστυχώς, για μας, το παιγνίδι μάς έχει προ πολλού ξεπεράσει. Οι ξένοι δείχνουν έτοιμοι να μας εγκαταλείψουν και το δηλώνουν με κάθε ευκαιρία. Ειδικά στις ευρωπαϊκές χώρες, το κλίμα γίνεται ολοένα και χειρότερο για την Ελλάδα. Μπορεί οι ευρωπαϊκές αρχές να παραμένουν σχετικά αλληλέγγυες μαζί μας, αλλά οι κυβερνήσεις, τα πολιτικά πρόσωπα και οι ηγεσίες που λογοδοτούν σε Κοινοβούλια, έχουν εξαντληθεί, δεν μπορούν πια να μας υπερασπισθούν και επιπλέον αποδίδουν σε εμάς τις πολλές αγωνίες που καταδιώκουν ολόκληρη την Γηραιά Ηπειρο.
Απ' αυτή την άποψη, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει, δυστυχώς, πεδίο πολιτικής διαπραγμάτευσης.
Η θα προσαρμοσθούμε, αναλαμβάνοντας ακέραιο το κόστος ή θα μας αφήσουν μόνους και έρημους στους πέντε ανέμους.
Ο κ. Βενιζέλος δεν μέτρησε ότι οι ανοχές και η υπομονή των ξένων έχουν προ πολλού εξαντληθεί. Και τώρα τρέχει να καλύψει το κενό, την απώλεια και αυτών των ελάχιστων αποθεμάτων εμπιστοσύνης που διαθέταμε.
Το δυστύχημα είναι ότι η ελληνική πολιτική τάξη κάνει το ίδιο λάθος εδώ και πολλά χρόνια. Υποτιμά τους κανόνες και τις αρχές πειθαρχίας που επικρατούν στην Ευρώπη.
Και το πληρώνει συνεχώς, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.
Οπως τώρα.
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=418262&h1=trueΚαι το πληρώνει συνεχώς, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.
Οπως τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου