Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν μισός αιώνας, και να αποχαρακτηριστούν τα σχετικά απόρρητα έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και της CIA, για να πληροφορηθούν οι Γερμανοί πως ο καγκελάριος Λούντβιχ Ερχαρντ επιχείρησε να …αγοράσει ολόκληρη την Ανατολική Γερμανία από την Σοβιετική Ενωση με αντίτιμο 100 δισεκατομμυρίων μάρκων, και να επιταχύνει έτσι την επανένωση της χώρας του κατά σχεδόν τρεις δεκαετίες!
Τελικά το φιλόδοξο σχέδιο Ερχαρντ καταρρίφθηκε λόγω του ψυχροπολεμικού κλίματος που κυριαρχούσε στις αρχές της δεκαετίας του 1960, αλλά και εξαιτίας της δολοφονίας του Τζον Κένεντι και της αντικατάστασης του από τον πιο «σκληρό», απέναντι στην Μόσχα, Λίντον Τζόνσον…
Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει τουλάχιστον από το σημερινό δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Spiegel: όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, ο καγκελάριος Ερχαρντ είχε εκπονήσει το 1963 πλήρες σχέδιο βαθμιαίας ενοποίησης των δυο Γερμανιών, που προέβλεπε την πτώση του (φρεσκοχτισμένου) τείχους του Βερολίνου και την ταυτόχρονη αποχώρηση των σοβιετικών και αμερικανικών στρατευμάτων.
Γνωρίζοντας πως η σοβιετική οικονομία αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, λόγω κυρίως της κούρσας των εξοπλισμών αλλά και της ανάγκης να πληρώνει σε σκληρό συνάλλαγμα για την εισαγωγή σιτηρών και άλλων ειδών στα οποία είχε έλλειψη, ο καγκελάριος (βαθύς γνώστης των οικονομικών και «πατέρας» του μεταπολεμικού γερμανικού θαύματος, ως υπουργός του Κόνραντ Αντενάουερ) πρότεινε στους Αμερικανούς να μεσολαβήσουν στον ηγέτη της ΕΣΣΔ Νικήτα Χρούστσόφ για την προώθηση της ενοποίησης, με μια σειρά από ισχυρά οικονομικά ανταλλάγματα.
Μεταξύ άλλων, ο Ερχαρντ πρότεινε την δωρεάν παραχώρηση γερμανικού μηχανολογικού εξοπλισμού για την εκβιομηχάνιση της Σιβηρίας, αλλά και τη χορήγηση δανείων ύψους 10 δις. μάρκων τον χρόνο για δέκα χρόνια προς το Κρεμλίνο. Οπως αναφέρουν τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, αυτά τα 100 δις. μάρκα (περί τα 25 δισεκατομμύρια δολάρια της εποχής, που σε σημερινά χρήματα έχουν βέβαια πενταπλάσια ή και μεγαλύτερη αξία) θα ήταν «δανεικά κι αγύριστα»: ο ίδιος ο Ερχαρντ αποκάλεσε σε κατ΄ ιδίαν συζήτηση του με τον Αμερικανό πρέσβη το ποσό αυτό σαν το «τίμημα της ενοποίησης»!
Το όλο θέμα ήταν φυσικά άκρως απόρρητο και ο Ερχαρντ φαίνεται πως το είχε συζητήσει μόνο με μερικούς πολύ στενούς του συνεργάτες, αλλά και με τον πολιτικό του αντίπαλο και μετέπειτα καγκελάριο Βίλι Μπραντ: το 1984, ο Μπραντ είχε δηλώσει σε συνέντευξη του πως ο Ερχαρντ τον είχε ρωτήσει πόσα χρήματα, κατά την γνώμη του, θα αρκούσαν για να του πουλήσει η ΕΣΣΔ την ανατολική Γερμανία!
Οι Αμερικανοί ωστόσο φαίνεται πως είδαν το ζήτημα ψυχρά - είναι άλλωστε γνωστό πως η ενοποίηση των δυο Γερμανιών δεν αποτελούσε προτεραιότητα για τους «ψυχροπολεμιστές» της Ουάσιγκτον, ιδίως αν συνοδευόταν από την αποχώρηση των στρατευμάτων και των πυρηνικών της πυραύλων από το δυτικογερμανικό έδαφος.
Στο απόρρητο τηλεγράφημα του προς τον πρόεδρο Κένεντι, ο πρέσβης Μακ Γκι έκανε λόγο για «σημαντική πολιτική αφέλεια» του Ερχαρντ: ο καγκελάριος επιφυλάχθηκε να παρουσιάσει τις προτάσεις του στον ίδιο τον πρόεδρο, αλλά προτού συναντηθεί μαζί του, ο Κένεντι δολοφονήθηκε στο Χιούστον.
Οταν, τελικά, το 1964 ο Ερχαρντ είδε από κοντά τον διάδοχο του Κένεντι, Λίντον Τζόνσον, και του παρουσίασε το σχέδιο του, ο πρόεδρος του απάντησε ψυχρά πως δεν είχε σκοπό να συναντηθεί σύντομα με τον Χρουστσόφ - και το πλάνο εξαγοράς μιας ολόκληρης χώρας μπήκε οριστικά στο συρτάρι…
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=423505
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου