Η ιδιοκτησία για πολλούς, είναι μια ψευδαίσθηση ματαιότητας. Για άλλους
όμως, είναι το βασικότερο οικονομικό μέγεθος στο πέρασμα από τη
φεουδαρχιική στην αστική κοινωνία... Αυτή λειτούργησε ως εγγυήτρια
δύναμη στην πιστοληπτική ικανότητα των κρατών και εταιρειών, αυτή
οργάνωσε και τις πρώτες δημοκρατίες. Αυτή όμως έδιωξε και τον κακόμοιρο
τον Αδάμ από τον παράδεισο...
Στην Ελλάδα, η ακίνητη περιουσία διέφερε πάντα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Πάντοτε είχαμε καθεστώς μικροιδιοκτησίας και την επίφαση μιας περιουσιακής βάσης για όλα τα στρώματα και όλες τις τάξεις. Ακόμα και αν δεν μπορούσες να αγοράσεις κάτι νόμιμα, σου επέτρεπαν να χτίσεις αυθαίρετο...! Γιατί το έκαναν; Δήθεν, για να προλάβουν
την προλεταριοποίηση άλλων κοινωνιών αλλά στην πραγματικότητα, για να εξασφαλίσουν πιο ισχυρά πελατειακά δίκτυα εξάρτησης. Η μικροιδιοκτησία ήταν πάντα για τους Έλληνες το σημείο αναφοράς αλλά και ένα όπλο εκβιασμού από το πολιτικό σύστημα. Γι΄αυτό μας άφησαν όλους να επενδύσουμε σε γη και σπίτια, μη έχοντας άλλο τρόπο ανάπτυξης της οικονομίας. Γι αυτό μας έπρηξαν τόσα χρόνια να λένε ότι η «ατμομηχανή της οικονομίας» είναι η οικοδομή...
Να λοιπόν που ήρθε η ώρα να μας τη φέρουν πισώπλατα και μάλιστα με τον πλέον επώδυνο τρόπο. Γνωρίζω ανθρώπους που θα χάσουν με μαθηματική ακρίβεια τουλάχιστον τη μισή τους περιουσία στα επόμενα πέντε χρόνια. Γνωρίζω άλλους που θα εκποιήσουν την άλλη μισή για να ανταποκριθούν στους φόρους. Αλλά γνωρίζω και κάποιους που αδιαφορούν και συνεχίζουν να συσσωρεύουν πλούτο, απολαμβάνοντας την ασυλία του δημόσιου χρήματος με διάφορες μεθόδους.
Αντί λοιπόν να ληφθούν μέτρα ανάπτυξης, μετατοπίζοντας την οικονομία σε πραγματικά μεγέθη, συνεχίζουν να μαστιγώνουν αλύπητα τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Τι κι αν τους λένε οι νοήμονες Ευρωπαίοι πως πουθενά δεν φορολογείται κάτι που δεν αποδίδει αξία. Τι κι αν γελάνε όλοι με τις μπακαλίστικες τακτικές τους. Αυτοί επιμένουν να καταστρέφουν κόσμο και να υπερασπίζονται φανατικά το άθλιο μπαταχτσίδικο κράτος μαζί με το «στρατό» και τους «αξιωματούχους» του. Ούτε λίστες φοροφυγάδων άνοιξαν ούτε δημόσιους «κηφήνες» απέλυσαν. Μόνο τους εύκολους στόχους ισοπεδώνουν: Ιδιοκτήτες και ελεύθερους επαγγελματίες.
Είναι φανερό λοιπόν, πως ήρθε η ώρα να κρεμάσουν τον αφελή ιδιοκτήτη που ακολούθησε απλά τον δρόμο της μικροκαπιταλιστικής ελληνικής οικονομίας. Που έπρεπε δηλαδή να επενδύσει τον κόπο του; Στην κρατικοδίαιτη ιδιωτική οικονομία, στο χρηματιστήριο, στην έρευνα που δεν υπήρχε, στην αγροτική οικονομία των επιδοτήσεων ή μήπως σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου...; Πως έπρεπε να συμπεριφερθεί οικονομικά σε ένα αλλόκοτο κράτος που κραύγαζε παντού πως όλα περνούν μέσα από τα «δίκτυα» της λαμογιάς και της εξάρτησης;
Εδώ και δύο αιώνες, δεν δόθηκε ποτέ στον Έλληνα, ένα πεδίο υγιούς οικονομίας για να εμπιστευτεί την προσωπική του ευδοκίμηση. Απλά, η χώρα μοιράστηκε σε «φιλέτα» και «ξεροκόμματα» για να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι. Αυτό δεν ήταν καπιταλισμός αλλά ένα τριτοκοσμικό παζάρι μικροσυμφερόντων. Το όνειρο κάθε επαρχιώτη ήταν για δεκαετίες, πότε θα έρθει στην Αθήνα να διοριστεί στο δημόσιο, να χτίσει σιγά σιγά τριώροφο για την οικογένεια και αυθαίρετο στη Λούτσα για εξοχικό... Κανείς δεν του έδωσε τη δυνατότητα να επενδύσει τον κόπο του στην ανάπτυξη του δικού του τόπου. Κανείς δεν βοήθησε στην εκβιομηχάνιση, στην αστικοποίηση, στην εξαγωγική ανάπτυξη της περιφέρειας. Κανείς δεν καλλιέργησε την κουλτούρα συλλογικής διάθεσης της ιδιοκτησίας προς όφελος του συνόλου (συμμετοχή σε εταιρείες, σε υγιείς συνεταιρισμούς, σε μεταποίηση και εμπόριο). Και όποτε αυτό δοκιμάστηκε, για τα μάτια του κόσμου, απέτυχε εξαιτίας του άθλιου κομματικού κράτους που διέλυε τα πάντα πριν ακόμα, τα δημιουργήσει.
Έτσι και τώρα. Αφού πρώτα κατέστρεψαν τη χώρα πολιτιστικά, αισθητικά, περιβαλλοντικά και πολεοδομικά, αυθαιρετώντας παντού, είναι έτοιμοι να εκτελέσουν τους ιδιοκτήτες που έπεσαν στην παγίδα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η απαξίωση της περιουσίας των Ελλήνων θα επιφέρει τσουνάμι καταστροφικών επιπτώσεων. Στις τράπεζες, στο δανεισμό, στην επιχειρηματικότητα, στις συναλλαγές, στην ασφάλεια και στην κοινωνική συνοχή θα επέλθει τέτοια αναστάτωση που μπορεί να τινάξει στον αέρα την οποιαδήποτε στοιχειώδη σταθερότητα πάει να εδραιωθεί ως τώρα.
Η ανταποδοτική εισφορά των πολιτών στη συλλογική ευημερία της κοινωνίας είναι σοφό και δημιουργικό καθήκον (δεν θα βρεις πολλούς Δανούς να διαμαρτύρονται για τους φόρους τους...). Η υπερφορολόγηση των ακινήτων όμως, για χάρη της οποιασδήποτε «τρελοπαρέας» της Μυκόνου και των «ιερών» υπαλλήλων του δημοσίου είναι απλά «πλιάτσικο» και φασισμός.
Ας ελπίσουμε ότι από Φθινόπωρο, θα βάλει κάποιος την πρώτη φωνή να γεμίσει το Σύνταγμα από πραγματικούς αγανακτισμένους, από πλειοψηφίες ανέργων, ελεύθερων επαγγελματιών και ιδιοκτητών που δεν ανέχονται άλλο τις «κρεμάλες» που στήνονται κάθε μέρα για δικαίους και αδίκους. Γιατί αυτή η βουβή και «στωική» μοιρολατρία άρχισε να γίνεται πια εκνευριστική για όλους μας. Το βαρέλι είναι πράγματι τελείως τρύπιο. Όμως αυτοί συνεχίζουν, εκτός από τα δισεκατομμύρια, να ρίχνουν μέσα πλέον και πτώματα..!
azampoukas@gmail.com
Πηγή:www.capital.gr
Στην Ελλάδα, η ακίνητη περιουσία διέφερε πάντα από την υπόλοιπη Ευρώπη. Πάντοτε είχαμε καθεστώς μικροιδιοκτησίας και την επίφαση μιας περιουσιακής βάσης για όλα τα στρώματα και όλες τις τάξεις. Ακόμα και αν δεν μπορούσες να αγοράσεις κάτι νόμιμα, σου επέτρεπαν να χτίσεις αυθαίρετο...! Γιατί το έκαναν; Δήθεν, για να προλάβουν
την προλεταριοποίηση άλλων κοινωνιών αλλά στην πραγματικότητα, για να εξασφαλίσουν πιο ισχυρά πελατειακά δίκτυα εξάρτησης. Η μικροιδιοκτησία ήταν πάντα για τους Έλληνες το σημείο αναφοράς αλλά και ένα όπλο εκβιασμού από το πολιτικό σύστημα. Γι΄αυτό μας άφησαν όλους να επενδύσουμε σε γη και σπίτια, μη έχοντας άλλο τρόπο ανάπτυξης της οικονομίας. Γι αυτό μας έπρηξαν τόσα χρόνια να λένε ότι η «ατμομηχανή της οικονομίας» είναι η οικοδομή...
Να λοιπόν που ήρθε η ώρα να μας τη φέρουν πισώπλατα και μάλιστα με τον πλέον επώδυνο τρόπο. Γνωρίζω ανθρώπους που θα χάσουν με μαθηματική ακρίβεια τουλάχιστον τη μισή τους περιουσία στα επόμενα πέντε χρόνια. Γνωρίζω άλλους που θα εκποιήσουν την άλλη μισή για να ανταποκριθούν στους φόρους. Αλλά γνωρίζω και κάποιους που αδιαφορούν και συνεχίζουν να συσσωρεύουν πλούτο, απολαμβάνοντας την ασυλία του δημόσιου χρήματος με διάφορες μεθόδους.
Αντί λοιπόν να ληφθούν μέτρα ανάπτυξης, μετατοπίζοντας την οικονομία σε πραγματικά μεγέθη, συνεχίζουν να μαστιγώνουν αλύπητα τους ιδιοκτήτες ακινήτων. Τι κι αν τους λένε οι νοήμονες Ευρωπαίοι πως πουθενά δεν φορολογείται κάτι που δεν αποδίδει αξία. Τι κι αν γελάνε όλοι με τις μπακαλίστικες τακτικές τους. Αυτοί επιμένουν να καταστρέφουν κόσμο και να υπερασπίζονται φανατικά το άθλιο μπαταχτσίδικο κράτος μαζί με το «στρατό» και τους «αξιωματούχους» του. Ούτε λίστες φοροφυγάδων άνοιξαν ούτε δημόσιους «κηφήνες» απέλυσαν. Μόνο τους εύκολους στόχους ισοπεδώνουν: Ιδιοκτήτες και ελεύθερους επαγγελματίες.
Είναι φανερό λοιπόν, πως ήρθε η ώρα να κρεμάσουν τον αφελή ιδιοκτήτη που ακολούθησε απλά τον δρόμο της μικροκαπιταλιστικής ελληνικής οικονομίας. Που έπρεπε δηλαδή να επενδύσει τον κόπο του; Στην κρατικοδίαιτη ιδιωτική οικονομία, στο χρηματιστήριο, στην έρευνα που δεν υπήρχε, στην αγροτική οικονομία των επιδοτήσεων ή μήπως σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου...; Πως έπρεπε να συμπεριφερθεί οικονομικά σε ένα αλλόκοτο κράτος που κραύγαζε παντού πως όλα περνούν μέσα από τα «δίκτυα» της λαμογιάς και της εξάρτησης;
Εδώ και δύο αιώνες, δεν δόθηκε ποτέ στον Έλληνα, ένα πεδίο υγιούς οικονομίας για να εμπιστευτεί την προσωπική του ευδοκίμηση. Απλά, η χώρα μοιράστηκε σε «φιλέτα» και «ξεροκόμματα» για να μείνουν όλοι ικανοποιημένοι. Αυτό δεν ήταν καπιταλισμός αλλά ένα τριτοκοσμικό παζάρι μικροσυμφερόντων. Το όνειρο κάθε επαρχιώτη ήταν για δεκαετίες, πότε θα έρθει στην Αθήνα να διοριστεί στο δημόσιο, να χτίσει σιγά σιγά τριώροφο για την οικογένεια και αυθαίρετο στη Λούτσα για εξοχικό... Κανείς δεν του έδωσε τη δυνατότητα να επενδύσει τον κόπο του στην ανάπτυξη του δικού του τόπου. Κανείς δεν βοήθησε στην εκβιομηχάνιση, στην αστικοποίηση, στην εξαγωγική ανάπτυξη της περιφέρειας. Κανείς δεν καλλιέργησε την κουλτούρα συλλογικής διάθεσης της ιδιοκτησίας προς όφελος του συνόλου (συμμετοχή σε εταιρείες, σε υγιείς συνεταιρισμούς, σε μεταποίηση και εμπόριο). Και όποτε αυτό δοκιμάστηκε, για τα μάτια του κόσμου, απέτυχε εξαιτίας του άθλιου κομματικού κράτους που διέλυε τα πάντα πριν ακόμα, τα δημιουργήσει.
Έτσι και τώρα. Αφού πρώτα κατέστρεψαν τη χώρα πολιτιστικά, αισθητικά, περιβαλλοντικά και πολεοδομικά, αυθαιρετώντας παντού, είναι έτοιμοι να εκτελέσουν τους ιδιοκτήτες που έπεσαν στην παγίδα. Δεν αντιλαμβάνονται ότι η απαξίωση της περιουσίας των Ελλήνων θα επιφέρει τσουνάμι καταστροφικών επιπτώσεων. Στις τράπεζες, στο δανεισμό, στην επιχειρηματικότητα, στις συναλλαγές, στην ασφάλεια και στην κοινωνική συνοχή θα επέλθει τέτοια αναστάτωση που μπορεί να τινάξει στον αέρα την οποιαδήποτε στοιχειώδη σταθερότητα πάει να εδραιωθεί ως τώρα.
Η ανταποδοτική εισφορά των πολιτών στη συλλογική ευημερία της κοινωνίας είναι σοφό και δημιουργικό καθήκον (δεν θα βρεις πολλούς Δανούς να διαμαρτύρονται για τους φόρους τους...). Η υπερφορολόγηση των ακινήτων όμως, για χάρη της οποιασδήποτε «τρελοπαρέας» της Μυκόνου και των «ιερών» υπαλλήλων του δημοσίου είναι απλά «πλιάτσικο» και φασισμός.
Ας ελπίσουμε ότι από Φθινόπωρο, θα βάλει κάποιος την πρώτη φωνή να γεμίσει το Σύνταγμα από πραγματικούς αγανακτισμένους, από πλειοψηφίες ανέργων, ελεύθερων επαγγελματιών και ιδιοκτητών που δεν ανέχονται άλλο τις «κρεμάλες» που στήνονται κάθε μέρα για δικαίους και αδίκους. Γιατί αυτή η βουβή και «στωική» μοιρολατρία άρχισε να γίνεται πια εκνευριστική για όλους μας. Το βαρέλι είναι πράγματι τελείως τρύπιο. Όμως αυτοί συνεχίζουν, εκτός από τα δισεκατομμύρια, να ρίχνουν μέσα πλέον και πτώματα..!
azampoukas@gmail.com
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου